2S43 Małwa
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | samobieżna haubicoarmata |
| Trakcja | kołowa |
| Załoga | 5 osób |
| Historia | |
| Prototypy | 2020 |
| Produkcja | 2022 - do chwili obecnej |
| Dane techniczne | |
| Silnik | YaMZ-8424.10, 470 KM |
| Długość | 13 m |
| Szerokość | 2,75 m |
| Wysokość | 3,1 m |
| Masa | 32 tony |
| Osiągi | |
| Prędkość | 80 km/h |
| Zasięg pojazdu | ok. 1000 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) | 1,4 m |
| Rowy (szer.) | ok. 2 m |
| Ściany (wys.) | ok. 0,6 m |
| Kąt podjazdu | 60% |
| Przechył boczny | 40% |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x haubicoarmata kalibru 152,4 mm 2A64 lub 2A88 | |
| Użytkownicy | |
 Rosja | |
2S43 Małwa (ros. 2C43 Малва, pol. ślaz) – rosyjska samobieżna haubicoarmata kalibru 152 mm zaprojektowana przez Centralny Instytut Badawczy „Buriewiestnik” z Niżnego Nowogrodu i produkowana przez zakłady Urałwagonzawod. Konstrukcja została oficjalnie ujawniona przez agencję TASS 20 lipca 2020 roku[1].
Małwa powstała w ramach projektu badawczo-rozwojowego Sketch zakładającego powstanie nowych systemów artyleryjskich różnego przeznaczenia (wraz z między innymi 2S39 Magnolia i 2S40 Floks). W założeniu miała być systemem o wysokiej mobilności pozwalającym na transport drogą lotniczą. Prace nad nią oraz podobnymi pojazdami rozpoczęły się pod koniec drugiej dekady XXI wieku i do lipca 2020 roku były utajnione[2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Pojazd wykorzystuje podwozie kołowe BAZ-6010-027 w układzie 8x8 wyposażone w silnik Diesla YaMZ-8424.10 o mocy 470 KM sprzężony z 9-biegową przekładnią. Kabina pojazdu jest opancerzona i zapewnia ochronę przed bronią małokalibrową i odłamkami[3]. Takie podwozie zapewnia niską masę oraz wysoką mobilność pozwalającą na szybki przerzut i łatwy transport na miejsce działań kosztem opancerzenia, co wpisuje się w obowiązujące światowe trendy tworzenia lekkich systemów artyleryjskich[4].
Małwa jest uzbrojona w haubicoarmatę kalibru 152 mm w wersji 2A64 znanej z 2S19 Msta-S lub 2A88 pochodzącej z nowszej generacyjnie 2S35 Koalicji-SW[5][6]. Zasięg wynosi około 24,5 km przy szybkostrzelności 7 strzałów na minutę[3]. Na wyposażeniu znajduje się półautomatyczny system ładowania, a sam pojazd zabiera ze sobą zapas 30 pocisków[4].
Przewidywana jest wersja z armatą kalibru 155 mm dla klientów eksportowych, jednak jej opracowanie ma nastąpić po zakończeniu testów kwalifikacyjnych[7].
Użytkownicy[edytuj | edytuj kod]
Rosja - Wojska Lądowe – w trakcie testów; ich zakończenie jest planowane na koniec 2022 roku[8]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rafał Muczyński: 2S43 Małwa ujawniona. Milmag, 2020-07-21. [dostęp 2022-11-09]. (pol.).
- ↑ 2S43 "Malva" 152-mm self-propelled howitzer. Global Security. [dostęp 2022-11-09]. (ang.).
- ↑ a b 2S43 Malva. Military Today. [dostęp 2022-11-10]. (ang.).
- ↑ a b Juliusz Sabak: Testy rosyjskiej haubicy Malwa. Artyleryjski "bukiet" na kołach. Defence 24, 2021-01-14. [dostęp 2022-11-10]. (pol.).
- ↑ Andrzej Pawłowski: Rosjanie ujawnili zdjęcie haubicy samobieżnej 2S43 Malwa. Konflikty, 2020-07-22. [dostęp 2022-11-10]. (pol.).
- ↑ 2S43 Malva. Army Guide. [dostęp 2022-11-10]. (ang.).
- ↑ Russian 2S42 Malva Self-propelled Howitzer Enters Production in 2022. Military Leak, 2021-09-10. [dostęp 2022-11-10]. (ang.).
- ↑ Completion of Russian 152mm 2S43 Malva self-propelled howitzer tests planned for late 2022. Army Recognition, 2022-08-17. [dostęp 2022-11-09]. (ang.).
| Czołgi | |
|---|---|
| Działa samobieżne i moździerze | |
| Pojazdy przeciwlotnicze | |
| Samobieżne wyrzutnie rakietowe | |
| Transportery opancerzone | |
| Bojowe wozy piechoty | |
| Pojazdy rozpoznawcze | |
| Samochody ciężarowe | |
| Inne pojazdy | |
| Pociągi pancerne | |
| Konstrukcje doświadczalne i prototypowe | |
| Pojazdy bezzałogowe |
