Świadkowie Jehowy w województwie podkarpackim

Świadkowie Jehowy w województwie podkarpackim – wspólnota religijna Świadków Jehowy w województwie podkarpackim. W wyniku Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań 2011 określono liczbę osób na terenie województwa deklarujących swoją przynależność religijną do Świadków Jehowy na 4030[a][b][1]. Natomiast liczba głosicieli według opracowania GUS „Wyznania religijne w Polsce 2019–2021” w roku 2021 wynosiła 3235[2]. W kwietniu 2024 roku na terenie województwa znajdowały się miejsca zgromadzeń 41 zborów (w tym w Rzeszowie: grupa angielskojęzyczna, grupa ukraińskojęzyczna oraz grupa języka migowego[3])[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Historia Świadków Jehowy w województwie sięga pierwszej dekady XX wieku. W latach 1914–1922 w Wólce Tanewskiej i w okolicach Niska działalność kaznodziejską rozpoczęli wyznawcy, którzy powrócili ze Stanów Zjednoczonych[5].

Lata 20. XX wieku[edytuj | edytuj kod]

W roku 1921 w Zwolakach koło Ulanowa powstała grupa wyznawców[5]. W tym samym roku z emigracji powrócił również niejaki Winiarz z Mielca, który zakupił przy ul. Kącik 5 w Krakowie dom na salę zebrań. W latach 20. XX wieku we wschodniej części obecnego województwa działalność prowadzili wyznawcy ze Lwowa, jego okolic oraz z Lubelszczyzny, a w zachodniej części – Jan Kusina, pochodzący ze wsi Młodochów w powiecie mieleckim. W końcu lutego 1921 roku w okolicach Pilzna z powodu działalności kaznodziejskiej został aresztowany Józef Sokołowski ze Zwiernika wraz ze współpracownikami. Po dwóch dniach został wypuszczony, ale zabrano mu publikacje i gramofon z płytami[6][7]. 12 grudnia 1921 roku Tomaszowi Grochowiczowi w Witkach funkcjonariusze żandarmerii powiatowej skonfiskowali publikacje biblijne. Urząd Pocztowy w Starym Dzikowie nie wydawał mu przesyłki z czasopismem „Strażnica”, tylko odsyłał ją do miejscowego księdza. Podobna sytuacja miała miejsce 19 marca 1922 roku w stosunku do przesyłek dla Michała Markiewicza (pod koniec lat 20. został epifanistą) z Cewkowa[8][9]. Działalność prowadzona była też na Łemkowszczyźnie m.in. w okolicach miejscowości Wola Cieklińska i Pielgrzymka przez powracających ze Stanów Zjednoczonych Badaczy Pisma Świętego[10][11]. W roku 1924 na terenie obecnego województwa działalność prowadzili pionierzy.

Lata 30. XX wieku[edytuj | edytuj kod]

22 marca 1930 roku w miejscowości Liskowate grupa mieszkańców brutalnie zaatakowała dwóch mężczyzn posiadające publikacje Badaczy Pisma Świętego[12].

W roku 1935 w Zwolakach powstał zbór Świadków Jehowy (przyjęcie nowej nazwy w 1931 roku[c]), a na terenie województwa rzeszowskiego działalność prowadzili pionierzy (m.in. w okolicach miejscowości Niwiska[13]).

W roku 1937 w Ulanowie trzynaście osób zostało ochrzczonych, a rok później pięćdziesiąt osób uczestniczyło w Pamiątce śmierci Jezusa Chrystusa[5].

W czasie II wojny światowej wielu Świadków Jehowy zostało osadzonych w obozach koncentracyjnych i nosiło znak – fioletowy trójkąt

Okres II wojny światowej[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej tamtejsi wyznawcy byli osadzani w hitlerowskich obozach koncentracyjnych[14].

W roku 1943 Jan i Julia Habratowie z okolic Krosna wierzeniami zainteresowali Tadeusza Klarę z Rogów, który został Świadkiem Jehowy i po zakończeniu II wojny światowej prowadził działalność kaznodziejską w lubuskim[15].

26 czerwca 1943 roku został zamordowany Tomasz Wach, ponieważ ukrywał rodzinę Madejów – Świadków Jehowy z Brzózy Królewskiej[16].

Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]

W roku 1945 w okolicach Rakszawy pod Łańcutem została utworzona grupa wyznawców i osób zainteresowanych ze Stanisławowa i z Lubelszczyzny. W czerwcu 1945 roku cztery osoby przyjęły tam chrzest, który odbył się w rzece Wisłok[17]. W roku 1947 na terenie województwa rzeszowskiego działało 20 zborów[18]. W 1948 roku zorganizowano zgromadzenie obwodowe w Harasiukach[19]. W tym samym roku pojawili się nowi wyznawcy w okolicach Dobrej k. Sanoka.

Kiedy ZSRR zawarł z Polską porozumienie, na mocy którego Polaków z zachodniej Ukrainy przesiedlono do Polski, a Ukraińców z kresów Polski na Ukrainę, wśród repatriantów było sporo Świadków Jehowy. Przesiedlano nieraz całe zbory. Dawało to sposobność działalności na nowych terenach. Rocznik Świadków Jehowy 1947 informował: „Cały ten ruch ludności zainicjował bardzo szybkie szerzenie się prawdy biblijnej tam, gdzie w normalnych warunkach miałaby ona znikome szanse dotarcia. Tak oto do wychwalania Jehowy przyczyniły się smutne skądinąd okoliczności.”

W 1949 roku funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa zaczęli prowadzić sprawy (trwające do 1960 roku) „rozpoznania i rozpracowania członków związku wyznaniowego Świadkowie Jehowy w związku z działalnością prowadzoną na terenie powiatu dębickiego”[20] oraz sprawy przeciwko Włodzimierzowi Tyciakowi i Zofii Dziedzic (1947–1952)[21].

Prześladowania[edytuj | edytuj kod]

Lata 50. XX wieku[edytuj | edytuj kod]

Na terenach, gdzie ludność ukraińska była przemieszana z polską, dochodziło do masowych rzezi – niektóre wsie wycięto w pień. W tych masakrach zginęła też pewna liczba wyznawców, którzy w nich nie brali żadnego udziału. Według szacunków Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa wiosną 1950 roku na terenie województwa działały 29 grupy (zbory). Ustalił też informacje o 435 głosicielach mieszkających w województwie rzeszowskim i oszacowano liczbę 940 głosicieli oraz osób zainteresowanych. W czerwcu 1950 roku według kolejnych szacunków WUB działało 30 grup i co najmniej 700 głosicieli[22].

W roku 1950 nastąpiła fala aresztowań. Aresztowani byli przetrzymywani w aresztach i więzieniach (np. w Krośnie w piwnicach przy ul. Portiusa 4 zorganizowano więzienie, w którym przetrzymywano, przesłuchiwano i torturowano m.in. Świadków Jehowy[23]). W Nisku aresztowano 14 osób[24] (m.in. 15 sierpnia 1950 roku Służba Bezpieczeństwa w Kolbuszowej pobiła Świadka Jehowy, wskutek obrażeń zmarł 6 dni później[25]).

W województwie rzeszowskim, poza główną akcją aresztowań z czerwca, 5 lipca 1950 roku przeprowadzono następną, podczas której aresztowano kolejnych. Według niepełnych danych na dzień 8 lipca 1950 roku liczba aresztowanych w województwie wynosiła 11 osób. Do 5 sierpnia liczba wzrosła do 13 osób, 8 osób zostało zwolnionych, a 6 pozostawało w areszcie. Na koniec 1950 roku spośród około 50 aresztowanych, 5 zostało skazanych na bezwzględne kary pozbawienia wolności[26].

Od tego roku działalność prowadzona była konspiracyjnie. W następnych dziesięcioleciach – w czasie zakazu działalności – powstały kolejne zbory.

Od lat 50. XX wieku wyznawcy prowadzili konspiracyjne kontakty ze współwyznawcami na Ukrainie, którzy wówczas nadzorowali działalność w całym ZSRR. Ta działalność nosiła kryptonim Erika. Utrzymywano z nimi stałą korespondencję. Listy przesyłano dzięki kolejarzom jeżdżącym na trasie z Przemyśla do Lwowa[27].

Funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa w Rzeszowie prowadzili sprawy m.in. o kryptonimach: „Babilon” (1958–1972)[28]; „Komitet” (do roku 1955)[29]; „Zwolniony”, „Skryci”, „Syrena”, „Wschód” (1955–1962)[30].

Wojskowa Prokuratura Wojewódzka w Rzeszowie prowadziła sprawy m.in. przeciwko takim osobom jak: Waleria Niedziela (1950)[31]; Janina Rożeń (1950)[32]; Marcela Skręt (1950)[33]; Jan Kubarycz (1950–1951)[34]; Franciszek Piotrowski z Dobrej Szlacheckiej (1950–1951)[35]; Stefan Krawiec (1950–1951)[36]; Jan Rogowski (1950–1951)[37]; Julia Drobotowicz (1950–1951)[38][39]; Emilian Supik (1950–1951)[40]; Michał Pastuszak (1950–1951)[41]; Piotr Karwaciński (1950–1952)[42][43]; Antoni Gierlach (1951–1952)[44].

Służba Bezpieczeństwa prowadziła także sprawy m.in. przeciwko takim osobom jak: Edward Sieczkowski i Emil Mołoń (1954–1960)[45][46]; Bronisław Wdowicz (1955–1959)[47].

Lata 60. XX wieku[edytuj | edytuj kod]

Funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa w Przemyślu prowadziły sprawy m.in. o kryptonimach: „Janek” (1960–1989; Jan Świątek)[48], „Sługa” (1964–1989; Jan Jamróz)[49]; a w Rzeszowie m.in. o kryptonimach: „Bolek” (1960–1969; Józef Szandroch)[50]. Prowadzono także sprawy m.in. przeciwko takim osobom jak: Zdzisław Ciszewski (1962)[51]; Augustyn Jaśkowiak, Jan Reich, Wiktor Piotrowski i innym (1960–1962)[52]; Feliks Siewarga (1966–1972)[53]; Stanisław Jagiełło (1961–1972)[54]; Stanisław Zając (1968–1972)[55].

Lata 70. XX wieku[edytuj | edytuj kod]

Funkcjonariusze Urzędu Spraw Wewnętrznych w Przemyślu prowadzili sprawy m.in. o kryptonimach: „Dozorca” (1972–1989; Henryk Popowicz)[56]; oraz m.in. przeciwko takim osobom jak: Feliks Siewarga (1972–1975)[57][58]; Stanisław Jagiełło (1972–1976)[59]. Natomiast WUSW w Rzeszowie m.in. prowadził sprawę dotyczącą: Antoniego Pasternaka z Babicy „utrzymującego kontakty z wyznawcami na terenie NRD” (1973–1986)[60]. Wydział do Spraw Wyznań w Rzeszowie prowadził sprawy dotyczące działalności na terenie województwa rzeszowskiego (1978)[61]. Funkcjonariusze Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Krośnie prowadzili sprawy m.in. o kryptonimie „Babilon” (1975–1990)[62].

Świadkowie Jehowy z powiatu niżańskiego byli pod ciągłą obserwacją miejscowych służb bezpieczeństwa. Najwięcej głosicieli w tamtym regionie zamieszkiwało Jastkowice[63].

Rozwój działalności[edytuj | edytuj kod]

Czas „odwilży”[edytuj | edytuj kod]

Szczególnie od końca lat 60. XX wieku głosiciele w lecie prowadzili grupową wyjazdową działalność kaznodziejską na terenach, gdzie jest mniej wyznawców (wcześniejsze nazwy: grupy pionierskie, ośrodki pionierskie, obozy pionierskie)[b].

Wyznawcy za działalność religijną oraz za odmowę służby wojskowej do końca 1988 roku byli skazywani na kary więzienia w zakładach karnych. Działalność wydawnicza ich publikacji była prowadzona konspiracyjnie w ukrytych ośrodkach drukarskich.

Pod koniec 1977 roku Daniel Sydlik z Ciała Kierowniczego spotkał się z pojedynczymi Świadkami z terenów obecnego województwa[64].

W tamtym okresie niektórym Świadkom Jehowy udało się wyjechać na kongresy poza granice Polski. Później w roku 1980 i w roku 1981 do Wiednia, a w latach 90. XX wieku i w XXI wieku, delegacje z tutejszych zborów były obecne na kongresach międzynarodowych i specjalnych m.in. w Niemczech, Austrii, Francji, Rosji, Czechach, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, na Węgrzech i na Ukrainie.

W latach 80. XX wieku na terenie województwa rzeszowskiego według oceny Ministerstwa Spraw Wewnętrznych było około 800 Świadków Jehowy[65].

Wydział do Spraw Wyznań w Krośnie prowadził sprawy dotyczące działalności w Sanoku (1987)[66].

W 1986 roku Świadek Jehowy – Józefa Sobol z Jarosławia – została odznaczona medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata za pomoc w ocaleniu życia osobie pochodzenia żydowskiego w czasie II wojny światowej we Lwowie[67].

W 1988 roku do 12-osobowej grupy wyznawców w Lubaczowie dołączyli pionierzy. Wkrótce powstał tam zbór. W 1991 roku było w nim już 72 głosicieli, a na uroczystość Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa przybyło do nowo zbudowanej Sali Królestwa 150 osób. W Lubaczowie odbyło się także zgromadzenie specjalne dla wyznawców z województwa przemyskiego[68]. Rok później o działalności miejscowych wyznawców napisała „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”[69].

Kongresy i zgromadzenia[edytuj | edytuj kod]

Od roku 1982 rozpoczęto wynajmować ponownie hale sportowe, a od roku 1984 Świadkowie Jehowy spotykali się na wynajętych stadionach. W latach 80. XX wieku wyjeżdżali na kongresy do Krakowa, a z północno-wschodnich krańców obecnego województwa – do Lublina lub do Zamościa. W następnych latach spotykali się na stadionach w Stalowej Woli i Rzeszowie, a na zgromadzeniach obwodowych w halach w Rzeszowie[70], Sanoku[71], Krośnie, Lubaczowie i Mielcu[72].

Kongresy regionalne dla większości podkarpackich zborów odbywają się[b] w rzeszowskiej hali Podpromie[73][74] (w latach 80. i na początku lat 90. XX wieku kongresy dla większości zborów z woj. rzeszowskiego, przemyskiego i krośnieńskiego odbywały się na stadionach w Krakowie[75]), a z północno-wschodnich krańców województwa także w Lublinie (poprzednio w Zamościu)[d].

Zgromadzenia obwodowe dla zborów z północnej części województwa odbywają się w Sali Zgromadzeń w Lublinie, z południowo-wschodniej w Hali Sportowo-Widowiskowej przy ul. Bursaki w Krośnie, a z rejonu Dębicy i Jasła w Sali Zgromadzeń w Sosnowcu.

W poprzednich latach zgromadzenia obwodowe odbywały się w G2A Arena w Jasionce pod Rzeszowem[76][77][78] oraz w innych wynajmowanych obiektach widowiskowo-sportowych w Rzeszowie, Sanoku i w Krośnie)[b].

Kongresy regionalne odbywają się w rzeszowskiej hali Podpromie (2004–2019, 2023, 2024)

2–4 sierpnia 1991 roku kongres („Lud miłujący wolność”) odbył się na stadionie Stali w Stalowej Woli. Na tym samym stadionie odbył się kolejne kongresy: 24–26 lipca 1992 roku („Nosiciele światła”) i 22–25 lipca 1993 roku („Pouczani przez Boga”).

W dniach od 8 do 10 lipca 1994 roku kongres („Bojaźń Boża”) odbył się na Stadionie ZKS Stal Rzeszów, w tym samym miejscu odbyły się kolejne kongresy: 7–9 lipca 1995 roku („Rozradowani chwalcy Boga”), 28–30 czerwca 1996 roku („Posłańcy pokoju Bożego”), 11–13 lipca 1997 roku („Wiara w Słowo Boże”), 3–5 lipca 1998 roku („Boża droga życia”), 16–18 lipca 1999 roku („Prorocze słowo Boże”), 21–23 lipca 2000 roku („Wykonawcy słowa Bożego”), 27–29 lipca 2001 roku („Nauczyciele słowa Bożego”), w 2002 roku („Gorliwi głosiciele Królestwa”) oraz 18–20 lipca 2003 roku („Oddajcie chwałę Bogu”).

Kongresy w rzeszowskiej hali Podpromie odbyły się: 30 lipca–1 sierpnia 2004 roku („Chodź z Bogiem”), 1–3 lipca 2005 roku („Posłuszni Bogu”), 6–8 lipca 2007 roku („Naśladuj Chrystusa!”), 4–6 lipca 2008 roku („Kierowani duchem Bożym”) (5447 obecnych, 39 osób zostało ochrzczonych)[79][80][81][82], 16–19 lipca 2009 roku („Czuwajcie!”)[83][84], 16–18 lipca 2010 roku („Trwaj przy Jehowie!”) (ponad 5000 obecnych)[85], 1–3 lipca 2011 roku („Niech przyjdzie Królestwo Boże!”) (ponad 5000 obecnych)[86][87][88], od 13 do 15 lipca 2012 roku pod hasłem „Strzeż swego serca!”[89], 26–28 lipca 2013 lipca („Słowo Boże jest prawdą!”)[90], 4–6 lipca 2014 roku („Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!”) (prawie 5 tysięcy obecnych), 31 lipca–2 sierpnia 2015 roku („Naśladujmy Jezusa!”) (prawie 5 tysięcy obecnych, 26 osób zostało ochrzczonych)[91][92][93], 15–17 lipca 2016 roku („Lojalnie trwajmy przy Jehowie!”) (ponad 4,5 tysiąca obecnych, ochrzczono 21 osób)[94][95][96], 7–9 lipca 2017 roku („Nie poddawaj się!”) (4700 obecnych, ochrzczono 20 osób)[97][98][99], 17–19 sierpnia 2018 roku („Bądź odważny!”), 16–18 sierpnia 2019 roku („Miłość nigdy nie zawodzi!”)[100], 30 czerwca–2 lipca 2023 roku („ Okazujcie cierpliwość!”[101]).

Sale Królestwa[edytuj | edytuj kod]

Od lat 90. XX w. powstały liczne Sale Królestwa (ostatnio w 2019 roku nowy obiekt w Rzeszowie; planuje się budowę nowego obiektu we Jaśle).

Działalność w zakładach karnych[edytuj | edytuj kod]

Od roku 1990 specjalnie przygotowani kaznodzieje odwiedzają zakłady karne na terenie województwa (w Rzeszowie, Dębicy, Jaśle, Nowym Łupkowie, Medyce, Nisku, Przemyślu, Sanoku i Uhercach Mineralnych), aby prowadzić tam działalność kaznodziejską[b][102][103].

Działalność wśród obcokrajowców i w polskim języku migowym[edytuj | edytuj kod]

W XXI wieku powstały grupy obcojęzyczne, języka angielskiego, ukraińskiego w Rzeszowie (od 2018 roku), Stalowej Woli (działająca w latach 2019–2020) i rosyjskiego w Przemyślu (działająca w 2012 roku).

Świadkowie Jehowy korzystają też z możliwości działalności wśród osadzonych w Strzeżonych Ośrodkach Dla Cudzoziemców[104].

Na przełomie lat 80 i 90. XX wieku rozpoczęto tłumaczenie symultanicznie zebrań zborowych na język migowy (m.in. w Rzeszowie, Jaśle, Krośnie, Lubaczowie, Ropczycach). Na początku XX wieku w Rzeszowie powstała grupa polskiego j. migowego, w 2016 roku powstała grupa tego języka w Sanoku (działająca do 2022 roku) i Ropczycach (działająca do 2023 roku), a w 2017 roku w Przemyślu (działająca do 2018 roku). Niesłyszący korzystali z tłumaczonego symultanicznie programu w czasie kongresów[105], od 2005 roku z programu przedstawianego wyłącznie w tym języku[106].

Pomoc dla potrzebujących[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku zorganizowano pomoc głównie dla poszkodowanych przez powódź współwyznawców.

Od 24 lutego 2022 roku rozpoczęto organizowanie pomocy dla Świadków Jehowy z Ukrainy, uchodźców – ofiar inwazji Rosji (zorganizowano całodobowe dyżury na przejściach granicznych i dworcach, aby móc ich odebrać, zapewnić im bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie w mieszkaniach oraz w Salach Królestwa). W tym celu na terenie województwa powołano jeden z 16 Komitetów Pomocy Doraźnej działających w Polsce, składający się z przeszkolonych wolontariuszy[107][108]. W dniach od 1 do 6 maja 2022 roku członek Ciała Kierowniczego, Mark Sanderson wraz z grupą niektórych członków Komitetów Oddziałów w Polsce oraz w Finlandii spotykał się m.in. z uchodźcami rozlokowanymi w Sali Królestwa w Radymnie (w jednym z dwóch centrum pomocy uchodźcom w Polsce). Grupa spotkała się też z ochotnikami dyżurującymi na polsko-ukraińskich przejściach granicznych[109][110][111][112][113][114][115][116][117][118][119][120].

Konferencje naukowe poświęcone represjom Świadków Jehowy w trakcie II wojny światowej i okresu powojennego[edytuj | edytuj kod]

W programie Międzynarodowej Konferencji „Kresowe dziedzictwo – narody, wyznania, kultura”, która odbyła się 8 listopada 2012 roku w Przemyślu przedstawiono wykład „W tych czasach była i wolność i prześladowanie”. Kulturowe narracje Świadków Jehowy z Kresów[121][122].

23 maja 2018 roku w Rzeszowie w programie I Międzynarodowego Kongresu Praw Człowieka organizowanym przez Uniwersytet Rzeszowski, Michał Kuzdak z tej uczelni przedstawił wykład „Delegalizacja Świadków Jehowy w Rosji jako przejaw dyskryminacji na tle wyznaniowym”[123].

Pozostała działalność[edytuj | edytuj kod]

W 2003 roku na terenie województwa funkcjonowało 59 zborów[124]. W 2008 roku działało 60 zborów[125]. W 2010 roku było 3662 głosicieli w 61 zborach oraz 35 Sal Królestwa[126].

W latach 2012–2016 miała miejsce reorganizacja zborów, wskutek czego zbory stały się większe i lepiej zorganizowane, lecz ich liczba zmniejszyła się.

W roku 2013 wdrożono program świadczenia publicznego na terenie poszczególnych zborów za pomocą wózków z literaturą biblijną[b][127].

W 2015 roku było 3668 głosicieli w 42 zborach[128]. W roku 2018 liczba głosicieli wynosiła 3359 należących do 41 zborów[129]. W 2021 roku było 3235 głosicieli należących do 41 zborów, w których usługiwało 243 starszych zboru[2].

W dorocznych uroczystościach Wieczerzy Pańskiej w Rzeszowie uczestniczy około tysiąca osób. Na Podkarpaciu jest ich około 5 tysięcy[130][131].

Zbory[edytuj | edytuj kod]

Sala Królestwa w Krośnie…
… w Rzeszowie (ul. Warszawska 78)

Poniższa lista obejmuje zbory zgromadzające się na terenie województwa[e][f][4]:

Na terenie miast na prawach powiatu
  • Krosno: 3 zbory: Krosno-Jedlicze, Krosno-Południe, Krosno-Północ; (1 Sala Królestwa)[132]
  • Przemyśl: 2 zbory: Przemyśl-Wschód, Przemyśl-Zachód; (1 Sala Królestwa)
  • Rzeszów: 5 zborów: Rzeszów-Baranówka, Rzeszów-Południe (w tym grupa ukraińskojęzyczna), Rzeszów-Północ (w tym grupa angielskojęzyczna), Rzeszów-Wschód (w tym grupa języka migowego), Rzeszów-Zalesie; (2 Sale Królestwa)[132]
  • Tarnobrzeg: 1 zbór: Tarnobrzeg; (Sala Królestwa)
Mapa konturowa województwa podkarpackiego
Miejscowości w województwie podkarpackim, w których są zbory Świadków Jehowy[4]. Na żółto zaznaczono zbory zgromadzające się w Sali Królestwa sąsiedniego zboru.
Sala Królestwa w Mielcu…
… w Sanoku
Na terenie powiatów

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Obwody polskojęzyczne: Rzeszów–Stalowa Wola (303), Krosno–Sanok (309); Tarnów–Nowy Sącz (część) (311); Zamość (część) (307); polskiego języka migowego (część) [PL-Polski Migowy-01]; angielski (część) [EU English 11-A].
  2. ↑ a b c d e f W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). W związku z tym do 31 grudnia 2022 roku zawieszono wszelkie szkolenia i kursy (oprócz Kursu Służby Pionierskiej przeprowadzanego do końca 2022 roku w formie wideokonferencji). Od marca 2020 roku zebrania zborowe odbywały się wyłącznie w formie wideokonferencji, a od 1 kwietnia 2022 roku odbywają się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach). Do 31 maja 2022 roku wstrzymano również budowy i remonty Sal Królestwa. Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
  3. ↑ Największa grupa Badaczy Pisma Świętego, która pozostała związana z Towarzystwem Strażnica, 26 lipca 1931 roku przyjęła nazwę Świadkowie Jehowy.
  4. ↑ Zbory z Podkarpacia brały udział w kongresach międzynarodowych w Chorzowie: 23–25 sierpnia 1985 roku pod hasłem „Lud zachowujący prawość” i 4–6 sierpnia 1989 roku pod hasłem „Prawdziwa pobożność” (Kongres na „śląskim gigancie”. „Prawdziwa pobożność”, „Echo Krakowa”, 27 lipca 1989, s. 1, 2.). W 2018 roku większość zborów z województwa podkarpackiego uczestniczyło w kongresie regionalnym pod hasłem „Bądź odważny!” w Krakowie, a w 2019 roku w kongresie regionalnym pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” także w Krakowie, a pozostałe zbory w Lublinie.
  5. ↑ Jeżeli nie zaznaczono inaczej, miejsce cotygodniowych zebrań chrześcijańskich zboru jest w miejscowości, od której zbór nosi nazwę.
  6. ↑ Według NSP 2011 największy odsetek mieszkańców deklarujących przynależność do Świadków Jehowy zanotowano w powiecie niżańskim (0,75–0,99%); w powiecie krośnieńskim i sanockim (0,50–0,74%); w Rzeszowie (0,18–0,24%); a w pozostałych powiatach poniżej 0,18% (uwzględniono tylko deklaracje powyżej 300 osób w powiecie).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ GUS, Stan i struktura demograficzno-społeczna. Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań 2011 [online].
  2. ↑ a b Główny Urząd Statystyczny, Wyznania religijne w Polsce 2019–2021 [online], stat.gov.pl, 22 grudnia 2022, s. 216-217 [dostęp 2022-12-23].
  3. ↑ Bogdan Hućko, Świadkowie Jehowy wydali Nowy Testament w polskim języku migowym [online], jaslo.naszemiasto.pl, 7 lipca 2022 [dostęp 2022-07-07].
  4. ↑ a b c Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2024-04-21].
  5. ↑ a b c Krzysztof Biliński, Hiobowie XX wieku, Wrocław: Wydawnictwo A Propos, 2012, s. 84, 180–190, ISBN 978-83-63306-15-1, OCLC 839256207.
  6. ↑ Sąd Powiatowy w Pilźnie do Ministerstwa Wyznań i Oświecenia, Pilzno, 15 marca 1921.
  7. ↑ Ministerstwo Wyznań i Oświecenia Publicznego w Warszawie. Wydz. Wyznań Ewangelickich Dep. Wyzn. Religijnych, Warszawa, 18 grudnia 1925.
  8. ↑ Kazimierz Czapiński, Interpelacja posła Kazimierza Czapińskiego do Pana Ministra Spraw Wewnętrznych i Pana Ministra Poczt i Telegrafuw sprawie prześladowań religijnych w Polsce, Warszawa, 31 stycznia 1922.
  9. ↑ Prześladowania religijne., „Dziennik Ludowy”, 9 lutego 1922, s. 3.
  10. ↑ Jerzy Czajkowski, Łemkowie w historii i kulturze Karpat, Sanok 1995, s. 288, 334.
  11. ↑ Anna Krochmal, Stosunki między grekokatolikami i prawosławnymi na Łemkowszczyźnie w latach 1926-1939, [w:] Łemkowie w historii i kulturze Karpat, cz. I,, Rzeszów 1992, s. 285-297.
  12. ↑ Watchtower, Jehovas Zeugen in Polen, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 lipca 1932, s. 204 (niem.).
  13. ↑ Zarys demografii parafii Niwiska w latach 1918–1945, [w:] Antoni Więch, Rocznik Kolbuszowski, Ropczyce 2011, s. 173.
  14. ↑ Teresa Wontor-Cichy, Więzieni za wiarę: Świadkowie Jehowy w KL Auschwitz, Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau, 2003.
  15. ↑ Marek Budniak, „Ludzie niezłomni” na Środkowym Nadodrzu. Rekonesans badawczy, „Studia Paradyskie Tom 28”, Szczecin – Paradyż: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, 2018, s. 136, ISSN 0860-8539.
  16. ↑ Sprawiedliwi wśród narodów świata - Rodzina Kazaków z Brzózy Królewskiej [online], samorzad.gov.pl.
  17. ↑ Krzysztof Biliński, Hiobowie XX wieku, Wrocław: Wydawnictwo A Propos, 2012, s. 167, ISBN 978-83-63306-15-1, OCLC 839256207.
  18. ↑ Kazimierz Urban, Mniejszości religijne w Polsce 1945–1991 (zarys statystyczny), Kraków 1994, s. 20.
    (Witold Kaszewski, Wierni Jehowie. Dzieje Świadków Jehowy w regionie łódzkim, Wydawnictwo A Propos, 2011, s. 87, ISBN 978-83-917339-8-1.
  19. ↑ Bolesław Górnik, Bolesław Górnik – opowieści o wojnie i życiu, Chełm 2010, s. 85, 86.
  20. ↑ Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie [1944] 1983–1990, IPN Rz 055/59 t. 1, [w:] ipn.gov.pl [online], IPN.
  21. ↑ Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie [1944] 1983–1990, IPN Rz 050/1633, [w:] ipn.gov.pl [online], IPN.
  22. ↑ Grzegorz Jasiński, Próba likwidacji wyznania Świadków Jehowy w Polsce w drugiej połowie 1950 roku. Zarys zagadnienia, Olsztyn: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2020.
  23. ↑ Śmierć w Krośnie. Opowieści, które skrywa miasto [online], krosno24.pl [dostęp 2022-12-04].
  24. ↑ Były szef UB w Nisku oskarżony o 33 zbrodnie komunistyczne [online], tvn24.pl, 27 marca 2015 [dostęp 2020-02-11].
  25. ↑ Keeping Integrity in Communist Poland, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 maja 1957, s. 260 (ang.).
  26. ↑ Instytut Pamięci Narodowej, Działalność Świadków Jehowy w 1952 r. Charakterystyka, sierpień 1952, Warszawa: IPN, 1952, s. 110–170.
  27. ↑ Jerzy Morawski, Świadkowie Jehowy, „Rzeczpospolita”, 27 kwietnia 2001, A8.
  28. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie 1983–1990; IPN Rz 053/179 [online], ipn.gov.pl.
  29. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie 1983–1990; IPN Rz 055/59 t. 2 [online], ipn.gov.pl.
  30. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie 1983–1990; IPN Rz 055/59 t. 6 [online], ipn.gov.pl.
  31. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/6087 [online], ipn.gov.pl.
  32. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/5883 [online], ipn.gov.pl.
  33. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/5911 [online], ipn.gov.pl.
  34. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/5947 [online], ipn.gov.pl.
  35. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/6081 [online], ipn.gov.pl.
  36. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/5949 [online], ipn.gov.pl.
  37. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/5994 [online], ipn.gov.pl.
  38. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/6070 t. 1 [online], ipn.gov.pl.
  39. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/6070 t. 2 [online], ipn.gov.pl.
  40. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/6077 [online], ipn.gov.pl.
  41. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/5789 [online], ipn.gov.pl.
  42. ↑ IPN, Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie 1946–1955, IPN Rz 108/6526 [online], ipn.gov.pl.
  43. ↑ IPN, Prokuratura Wojewódzka w Rzeszowie 1950–1998, IPN Rz 108/6106 [online], ipn.gov.pl.
  44. ↑ IPN, Prokuratura Wojewódzka w Rzeszowie 1950–1998, IPN Rz 108/6525 [online], ipn.gov.pl.
  45. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie [1944] 1983–1990, IPN Rz 052/188 t. 1 [online], ipn.gov.pl.
  46. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie [1944] 1983–1990, IPN Rz 052/188 t. 2 [online], ipn.gov.pl.
  47. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie [1944] 1983–1990, IPN Rz 052/314 [online], ipn.gov.pl.
  48. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Przemyślu 1983–1990 [online], ipn.gov.pl.
  49. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Przemyślu 1983–1990 [online], ipn.gov.pl.
  50. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie 1983–1990; IPN Rz 070/260 [online], ipn.gov.pl.
  51. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie 1983–1990; IPN Rz 052/387 [online], ipn.gov.pl.
  52. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie 1983–1990; IPN Rz 052/389 [online], ipn.gov.pl.
  53. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Przemyślu [1975] 1983–1990; IPN Rz 034/28 [online], ipn.gov.pl.
  54. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Przemyślu [1975] 1983–1990; IPN Rz 034/30 [online], ipn.gov.pl.
  55. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Przemyślu [1975] 1983–1990; IPN Rz 034/32 [online], ipn.gov.pl.
  56. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Przemyślu 1983–1990 [online], ipn.gov.pl.
  57. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Przemyślu 1983–1990; IPN Rz 00142/34/D [online], ipn.gov.pl.
  58. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Przemyślu 1983–1990; IPN Rz 00142/34/J [online], ipn.gov.pl.
  59. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Przemyślu 1983–1990; IPN Rz 00142/36/D [online], ipn.gov.pl.
  60. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie 1983–1990; IPN Rz 00141/2790/D [online], ipn.gov.pl.
  61. ↑ IPN, Wydział do Spraw Wyznań; IPN Rz 261/77 [online], ipn.gov.pl.
  62. ↑ IPN, Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krośnie [1975] 1983–1990; IPN Rz 038/67 t. 1 [online], ipn.gov.pl.
  63. ↑ Represje Służby Bezpieczeństwa wobec Kościoła Katolickiego w powiecie niżańskim w latach 1956–1970, [w:] Mirosław Głowacki, Studia Sandomierskie, t. 2011, nr 2, Stalowa Wola, s. 60 [dostęp 2022-08-14].
  64. ↑ Watchtower, Ciało Kierownicze dba o jedność – część 2 [online], jw.org, 2022 [dostęp 2022-09-20].
  65. ↑ Jan Draus, Zbigniew Nawrocki, Przeciw Solidarności 1980–1989: rzeszowska opozycja w tajnych archiwach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Rzeszów: Zarząd Regionu NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie, 2000, s. 309.
  66. ↑ IPN, Wydział do Spraw Wyznań; IPN Rz 261/78 [online], ipn.gov.pl.
  67. ↑ Historia pomocy. Józefa Sobol [online], sprawiedliwi.org.
  68. ↑ Marian Ważny, Zgromadzenie Świadków Jehowy w Lubaczowie, „Kresowiak Galicyjski”, kwiecień 1991, s. 2.
  69. ↑ Watchtower, Zbieranie „kosztowności” w Polsce, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, 15 lipca 1992, s. 26.
  70. ↑ Zgromadzenie Świadków Jehowy w hali na Podpromiu w Rzeszowie [ZDJĘCIA] [online], rzeszow.naszemiasto.pl, 9 marca 2019.
  71. ↑ Zgromadzenie Świadków Jehowy w Sanoku, „Kurier Podkarpacki”, lipiec 1995, s. 2.
  72. ↑ Encyklopedia Miasta Mielec [online] [dostęp 2015-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-22].
  73. ↑ Radio Rzeszów, Kongres Świadków Jehowy w Rzeszowie [online], radio.rzeszow.pl, 20 listopada 2011 [dostęp 2017-09-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-14].
  74. ↑ Rzeszowska Telewizja Internetowa, Błękitna TV, Kongres Świadków Jehowy w Rzeszowie [online], blekitna.tv:80.pl, 18 lipca 2012 [dostęp 2017-09-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-25].
  75. ↑ TEMI. Krzysztof Modzelewski, Religie w Tarnowskiem. Świadkowie Jehowy [online], wsb-nlu.edu.pl, 21 lipca 1993 [dostęp 2020-04-13].
  76. ↑ Krzysztof Kapica, Kongres Świadków Jehowy 2019 w G2A Arena w Jasionce pod Rzeszowem [online], rzeszow.naszemiasto.pl, 23 listopada 2019 [dostęp 2019-11-23].
  77. ↑ G2A Arena, Kongres Świadków Jehowy [online], g2aarena.pl, 3 listopada 2019 [dostęp 2019-11-23].
  78. ↑ G2A Arena, Kongres Świadków Jehowy [online], g2aarena.pl, 2 listopada 2019 [dostęp 2019-11-23].
  79. ↑ Tłumy na zgromadzeniu Świadków Jehowy [online], warszawa.naszemiasto.pl, 6 lipca 2008.
  80. ↑ Kongres Świadków Jehowy w Rzeszowie [online], TvM Rzeszów, 18 lipca 2008.
  81. ↑ Świadkowie Jehowy pomagają młodym kierować się w życiu duchem Bożym [online], rzeszow.naszemiasto.pl, 2 lipca 2008 [dostęp 2021-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-06].
  82. ↑ Zgromadzeni Świadkowie mówią o źródle wiarygodnych rad [online], rzeszow.naszemiasto.pl, 2 lipca 2008 [dostęp 2021-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-03].
  83. ↑ Zgromadzenie Świadków Jehowy w hali na Podpromiu [online], mmrzeszow.pl [dostęp 2014-04-25].
  84. ↑ Kongres Świadków Jehowy w Rzeszowie [online], TvM Rzeszów, 31 lipca 2009.
  85. ↑ W Rzeszowie trwa zgromadzenie Świadków Jehowy [online], nowiny24.pl, 17 lipca 2010.
  86. ↑ Zbliża się Kongres Świadków Jehowy [online], rzeszow.naszemiasto.pl, 14 czerwca 2011 [dostęp 2020-04-09].
  87. ↑ Rzeszów. Kongres Świadków Jehowy [online], rzeszow360.pl, 13 czerwca 2011.
  88. ↑ W Rzeszowie rozpoczął się kongres Świadków Jehowy [online], mmrzeszow.pl, 2 lipca 2011 [zarchiwizowane z adresu 2011-09-03].
  89. ↑ Trzydniowy kongres Świadków Jehowy już w ten weekend w Rzeszowie [online], rzeszow.naszemiasto.pl, 14 lipca 2012 [dostęp 2020-04-06].
  90. ↑ Trwa Kongres Świadków Jehowy w Rzeszowie [online], rzeszow.tvp.pl, 27 lipca 2013 [dostęp 2020-04-06].
  91. ↑ W Rzeszowie rozpoczął się kongres Świadków Jehowy pod hasłem „Naśladujmy Jezusa!” [online], wirtualnejaslo.pl, 31 lipca 2015 [dostęp 2020-04-04].
  92. ↑ Zakończył się trzydniowy kongres Świadków Jehowy w Rzeszowie [online], rzeszow24.pl, 2 sierpnia 2015 [dostęp 2020-04-04].
  93. ↑ Kongres Świadków Jehowy [online], rzeszow.tvp.pl, 1 sierpnia 2015 [dostęp 2020-04-04].
  94. ↑ TV Rzeszów, W Rzeszowie trwa Kongres Świadków Jehowy [online], 18 lipca 2016 [dostęp 2020-04-04].
  95. ↑ Mariusz Parkitny, Tysiące świadków Jehowy w Rzeszowie [online], rzeszow.wyborcza.pl, 17 lipca 2016 [dostęp 2020-04-04].
  96. ↑ Kongres Świadków Jehowy w Rzeszowie. 21 nowych wyznawców [online], rzeszow-news.pl, 17 lipca 2016 [dostęp 2020-04-04].
  97. ↑ Kongres Świadków Jehowy w Rzeszowie [ZDJĘCIA] [online], rzeszów.naszemiasto.pl, 9 lipca 2017 [dostęp 2021-05-06].
  98. ↑ Tysiące osób na kongresie Świadków Jehowy w Rzeszowie [ZDJĘCIA] [online], rzeszow.wyborcza.pl, 10 lipca 2017 [dostęp 2021-05-06].
  99. ↑ W Rzeszowie odbędzie się Kongres Świadków Jehowy. Weźmie w nim udział 4500 osób [online], resinet.pl, 26 czerwca 2017 [dostęp 2019-08-29].
  100. ↑ Andrzej Błoński, Kongres Świadków Jehowy (16.08.2019) [online], andrzejblonski.com, 16 sierpnia 2019 [dostęp 2021-05-08].
  101. ↑ Chrzest głównym punktem drugiego dnia kongresu Świadków Jehowy w Rzeszowie [online], rzeszow112.pl, 2 lipca 2023 [dostęp 2023-07-26].
  102. ↑ Biuletyn: Okręgowy Inspektorat Służby Więziennej Rzeszów [online] [dostęp 2016-09-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-20].
  103. ↑ Funkcjonowanie duszpasterstw więziennych wyrazem równouprawnienia kościołów i związków wyznaniowych w Polsce [online], salon24.pl, 18 marca 2016 [dostęp 2023-12-04].
  104. ↑ Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Departament Kontroli, Skarg i Wniosków, Informacja o stanie realizacji praw osób osadzonych w Strzeżonych Ośrodkach Dla Cudzoziemców Prowadzonych przez Straż Graniczną, archiwum.mswia.gov.pl, Warszawa, styczeń 2013, s. 24.
  105. ↑ Watchtower, Zgromadzenie okręgowe „Nosicieli światła” w roku 1992, „Nasza Służba Królestwa”, maj 1992, s. 3.
  106. ↑ Watchtower, Ogłoszenia, „Nasza Służba Królestwa”, maj 2005, s. 7.
  107. ↑ Akcja pomocy dla braci z Ukrainy — miłość pokonuje przeciwności [online], jw.org, 2 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-02].
  108. ↑ Bracia z Ukrainy odczuwają troskę Jehowy [online], jw.org, 2 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-02].
  109. ↑ Watchtower, Specjalna wizyta u uchodźców z Ukrainy przebywających w Polsce oraz u ochotników niosących im pomoc [online], jw.org, 18 maja 2022 [dostęp 2022-05-18].
  110. ↑ Chrześcijańska miłość w działaniu [online], roztocze.net, 2 marca 2022 [dostęp 2020-03-03].
  111. ↑ Bogdan Hućko, Uciekają przed piekłem wojny. W Korczowej pomaga im wielu [ZDJĘCIA] [online], jaslo.naszemiasto.pl, 3 marca 2022 [dostęp 2020-03-04].
  112. ↑ Chrześcijańska miłość w działaniu, Świadkowie Jehowy pomagają współwyznawcom [online], tulublin.pl, 1 marca 2022 [dostęp 2020-03-02].
  113. ↑ Lokalne działania zmieniają świat – 15 marca 2022 [online], radio.rzeszow.pl, 15 marca 2022 [dostęp 2020-03-15].
  114. ↑ David López Frías, El miedo acelera la huida de ucranianos: “Ya sólo hay 2 kilómetros de cola en la frontera” [online], elperiodico.com.es, 4 marca 2022 [dostęp 2020-03-06] (hiszp.).
  115. ↑ By Giovanni Convertini, I Testimoni di Geova soccorrono i loro compagni di fede dell’Ucraina [online], periodicodaily.com, 4 marca 2022 [dostęp 2022-03-06] (wł.).
  116. ↑ Michał Olszewski, Dziesiątki tysięcy uciekinierów próbują dostać się do Polski. Długa noc w Medyce, Przemyślu i Krościenku [online], rzeszow.wyborcza.pl, 26 lutego 2022 [dostęp 2020-03-02].
  117. ↑ Watchtower, Szczodre dawanie w potrzebie [online], jw.org, 14 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-07].
  118. ↑ Watchtower, Opowieści uchodźców z Ukrainy [online], jw.org, 31 marca 2022 [dostęp 2022-04-06].
  119. ↑ Watchtower, Sprawozdanie Ciała Kierowniczego nr 4/2022 [online], jw.org, 3 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-03].
  120. ↑ Marcin Żyła, Pierwsze sto metrów Polski. Reportaż z granicy [online], tygodnikpowszechny.pl, 28 lutego 2022 [dostęp 2022-12-25].
  121. ↑ PWSW, Kresowe dziedzictwo- narody, wyznania, kultura [online], 2012 [dostęp 2017-09-27].
  122. ↑ Tomasz Bugaj, Kulturowe narracje Świadków Jehowy [online], 1 grudnia 2016.
  123. ↑ Uniwersytet Rzeszowski, I Międzynarodowy Kongres Praw Człowieka [online], 2018, s. 8.
  124. ↑ Urząd Statystyczny w Rzeszowie, Rocznik Statystyczny Województwa Podkarpackiego 2004 [online], rzeszow.stat.gov.pl, 2004, s. 109 [dostęp 2022-12-26].
  125. ↑ Główny Urząd Statystyczny, Wyznania religijne oraz stowarzyszenia narodowościowe i etniczne w Polsce 2006–2008 [online], stat.gov.pl, 2009, s. 127-128 [dostęp 2022-12-24].
  126. ↑ Główny Urząd Statystyczny, Wyznania religijne oraz stowarzyszenia narodowościowe i etniczne w Polsce 2009–2011 [online], stat.gov.pl, 2013, s. 131-132 [dostęp 2022-12-24].
  127. ↑ Świadkowie Jehowy przygotowali dla rzeszowian coś nowego [online], rzeszow.naszemiasto.pl, 27 listopada 2014 [dostęp 2023-12-05].
  128. ↑ Główny Urząd Statystyczny, Wyznania religijne w Polsce 2012–2014 [online], stat.gov.pl, 2016, s. 131-132 [dostęp 2022-12-24].
  129. ↑ Główny Urząd Statystyczny, Wyznania religijne w Polsce 2015–2018 [online], 28 lutego 2020, s. 234–236.
  130. ↑ Radio Rzeszów, Upamiętniają śmierć Chrystusa [online], radio.rzeszow.pl, 15 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-15].
  131. ↑ Radio Rzeszów, Świadkowie Jehowy upamiętnili śmierć Jezusa [online], radio.rzeszow.pl, 24 marca 2024 [dostęp 2024-04-11].
  132. ↑ a b c d e f Bogdan Hućko, Pamiątka śmierci Jezusa Chrystusa u Świadków Jehowy [online], jaslo.naszemiasto.pl, 14 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-14].


Świadkowie Jehowy w Polsce
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Świadkowie_Jehowy_w_województwie_podkarpackim&oldid=73563304”