Grand Prix-wegrace van Spanje 1954

Grand Prix-wegrace van Spanje 1954
Montjuïc Park
Officiële naam	5° GP de España - 11° Circuito Internacional de Barcelona
Land	Spanje
Datum	3 oktober 1954
Organisator	FIM
500 cc
Snelste ronde	Ken Kavanagh
Eerste	Dickie Dale
Tweede	Ken Kavanagh
Derde	Nello Pagani
350 cc
Snelste ronde	Fergus Anderson
Eerste	Fergus Anderson
Tweede	Duilio Agostini
Derde	John Grace
125 cc
Snelste ronde	Carlo Ubbiali
Eerste	Tarquinio Provini
Tweede	Roberto Colombo
Derde	José Antonio Elizalde

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1954 was de negende en laatste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1954. De races werden verreden op 3 oktober op het Circuito de Montjuïc, een stratencircuit bij de berg Montjuïc ten zuidwesten van Barcelona. In deze Grand Prix kwamen de 500cc-, 250cc- en de 125cc-klasse aan de start. Alle wereldtitels waren al beslist.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De Grand Prix van Spanje werd gedevalueerd door het ontbreken van de fabrieksteams van AJS, Norton en Gilera, die niet verschenen omdat de wereldtitels al vergeven waren. Ook NSU verscheen niet, maar dat team had zich voorgoed teruggetrokken na het dodelijke ongeval van Rupert Hollaus in de training van de GP de Nations.

500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Zonder de Gilera's en de Nortons konden MV Agusta en Moto Guzzi goede zaken doen. MV Agusta gaf daarvoor een viercilinder aan Luigi Taveri en liet ook Carlo Bandirola en Nello Pagani aantreden. Bandirola was de enige die in 1954 al podiumplaatsten had gescoord, maar Dickie Dale was eerste rijder en had bijna alle GP's gereden. Hij was echter nog niet verder gekomen dan een vierde plaats in de GP des Nations. Zonder grote tegenstand won Dale nu wel, voor Ken Kavanagh met de Moto Guzzi Quattro Cilindri. Pagani werd derde. De rest van de punten werden verdeeld onder privérijders met Norton 30M's. De race was een slijtageslag, van de 21 deelnemers haalden tien de finish. Dale klom door zijn overwinning van de elfde naar de vierde plaats in het wereldkampioenschap.

Uitslag 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Dickie Dale MV Agusta 1:51"55"3 8 2 Ken Kavanagh Moto Guzzi +39"9 6 3 Nello Pagani MV Agusta +48"2 4 4 Tommy Wood Norton +1 ronde 3 5 Auguste Goffin Norton +1 ronde 2 6 Harold Clark Norton +1 ronde 1 7 Alfredo Flores Norton +1 ronde 8 Joe Glazebrook Norton +2 ronden 9 Rudolf Knees Norton +4 ronden 10 Bob Matthews Norton +5 ronden

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak John Grace Norton Luigi Taveri MV Agusta Georg Braun Horex Peter Knees BMW Antonio Creus Norton Fergus Anderson Moto Guzzi John Astor Storr Norton Phil Heath Norton Carlo Bandirola MV Agusta Duilio Agostini Moto Guzzi

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Gordon Laing (†) Norton Overleden[1] Keith Campbell Norton Teambeleid[2] Léon Martin Gilera Jacques Collot Norton Pierre Monneret Gilera Teambeleid[2] Bill Lomas MV Agusta Bob McIntyre AJS Teambeleid[2] Cyril Julian Norton Derek Farrant AJS Teambeleid[2] Geoff Duke Gilera Teambeleid[2] Jack Brett Norton Teambeleid[2] Reg Armstrong Gilera Teambeleid[2] Alfredo Milani Gilera Teambeleid[2] Umberto Masetti Gilera Teambeleid[2] Peter Murphy Matchless Teambeleid[2] Rod Coleman AJS Teambeleid[2] Ray Amm Norton Teambeleid[2] Rudy Allison Norton

Top tien eindstand 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Geoff Duke	Gilera	40 (46)
2	Ray Amm	Norton	20
3	Ken Kavanagh	Moto Guzzi	16
4	Dickie Dale	MV Agusta	13
5	Reg Armstrong	Gilera	13
6	Pierre Monneret	Gilera	8
7	Fergus Anderson	Moto Guzzi	8
8	Carlo Bandirola	MV Agusta	8
9	Jack Brett	Norton	8
10	Alfredo Milani	Gilera	6
	Umberto Masetti	Gilera

350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Van de wereldkampioenen was alleen Fergus Anderson aanwezig in Spanje. In de 500cc-race was hij uitgevallen, maar hij won zijn vierde 350cc-race van het seizoen met ruim een halve minuut voorsprong op Duilio Agostini en de Gibraltarees John Grace. Van de achttien starters haalden er dertien de finish.

Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Fergus Anderson Moto Guzzi 1:25"44"90 8 2 Duilio Agostini Moto Guzzi +0"37 6 3 John Grace Norton +8"59 4 4 Georg Braun Scnhell-Horex +2"00"39 3 5 Bob Matthews Velocette +1 ronde 2 6 Auguste Goffin Norton +1 ronde 1 7 Karl Lottes DKW +1 ronde 8 Walter Reichert NSU +1 ronde 9 Rudi Stein NSU +2 ronden 10 John Astor Storr Norton +2 ronden 11 Alfredo Flores Velocette +2 ronden 12 Rudi Knees Norton +3 ronden 13 Kurt Knopf NSU +5 ronden Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Ken Kavanagh Moto Guzzi Antonio Creus Norton Harold Clark Norton Joe Glazebrook AJS Phil Heath AJS

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Gordon Laing (†) Norton Overleden[1] Bob McIntyre AJS Teambeleid[2] Derek Farrant AJS Teambeleid[2] Jack Brett Norton Teambeleid[2] Rod Coleman AJS Teambeleid[2] Ray Amm Norton Teambeleid[2] Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Maurice Quincey Norton Firmin Dauwe Norton Karl Hofmann DKW Siegfried Wünsche DKW Jacques Collot Norton Pierre Monneret AJS Bob Keeler Norton John Clark AJS Peter Davey Norton Alano Montanari Moto Guzzi Enrico Lorenzetti Moto Guzzi Barry Stormont BSA Leo Simpson AJS

Top tien eindstand 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Fergus Anderson	Moto Guzzi	38
2	Ray Amm	Norton	22
3	Rod Coleman	AJS	20
4	Ken Kavanagh	Moto Guzzi	18
5	Enrico Lorenzetti	Moto Guzzi	15
6	Jack Brett	Norton	14
7	Duilio Agostini	Moto Guzzi	9
8	Bob McIntyre	AJS	9
9	Leo Simpson	AJS	9
10	Pierre Monneret	AJS	8

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Zonder het team van NSU verwachtte men een overwinning van Carlo Ubbiali met de MV Agusta 125 Bialbero. Ubbiali reed ook de snelste ronde, maar viel uit. Tarquinio Provini, die in de GP des Nations nog tweede was geworden, trainde met de fabrieks-Mondial 125 Bialbero, maar besloot te starten met een productieracer, de Mondial 125 Monoalbero. Hij won de race voor Roberto Colombo en klom naar de vierde plaats in de WK-eindstand. De privérijders met MV Agusta 125 Monoalbero's vielen allemaal uit, waardoor een aantal Spaanse rijders met Spaanse motorfietsen punten scoorden: José Antonio Elizalde en Juan Bertrand met Montesa's, Arturo Paragues met een Lube (NSU) en Gabriel Corsín met een MV Avello (MV Agusta). Zeven van de zeventien deelnemers haalden de finish.

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Tarquinio Provini Mondial 59"05"80 8 2 Roberto Colombo MV Agusta +1"21"66 6 3 José Antonio Elizalde Montesa +1 ronde 4 4 Juan Bertrand Montesa +1 ronde 3 5 Arturo Paragues Lube +2 ronden 2 6 Gabriel Corsín MV Avello +2 ronden 1 7 Dick Renooy Eysink +3 ronden Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak John Grace Montesa Hubert Luttenberger MV Agusta Karl Lottes MV Agusta Enrique Sirera Montesa Francisco González Clua Juan Atorrasagasti MV Agusta Juan Puig MV Agusta Marcelo Cama Montesa Fron Purslow MV Agusta Carlo Ubbiali MV Agusta

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Rupert Hollaus (†) NSU Overleden[4] Hans Baltisberger NSU Teambeleid[5] Hermann Paul Müller NSU Teambeleid[5] Werner Haas NSU Teambeleid[5] Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Willi Scheidhauer MV Agusta Gabriel Corsín MV Agusta Brian Purslow MV Agusta Cecil Sandford MV Agusta Ivor Lloyd MV Agusta Angelo Copeta MV Agusta Franco Bertoni MV Agusta Guido Sala MV Agusta Massimo Genevini MV Agusta

Top tien eindstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Rupert Hollaus (†)	NSU	32
2	Carlo Ubbiali	MV Agusta	18
3	Hermann Paul Müller	NSU	15
4	Tarquinio Provini	Mondial	14
5	Werner Haas	NSU	11
6	Hans Baltisberger	NSU	10
7	Guido Sala	MV Agusta	8
8	Cecil Sandford	MV Agusta	8
9	Roberto Colombo	MV Agusta	6
10	José Antonio Elizalde	Montesa	4