پاتریک ساپس
| پاتریک ساپس | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۷ مارس ۱۹۲۲ تالسا، اوکلاهما، ایالات متحده |
| درگذشت | ۱۷ نوامبر ۲۰۱۴ (۹۲ سال) استنفورد، کالیفرنیا، ایالات متحده |
| محل تحصیل | دانشگاه شیکاگو (کارشناسی، هواشناسی، 1943) دانشگاه کلمبیا (دکتری، فلسفه، 1950) |
| جایزه(ها) | نشان ملی علوم (1990) جایزه لونر (2004) |
| دوره | فلسفه معاصر |
| حیطه | فلسفه غرب |
| مکتب | تحلیلی ساختارگرایی علمی مکتب استنفورد[۱] |
| استاد راهنما | ارنست نیگل |
| دانشجویان دکترا | توماس دبلیو مالون پل دبلیو هلند |
علایق اصلی | فلسفه علم مبانی مکانیک کوانتومی مبانی علوم اعصاب مبانی احتمال و اندازه‌گیری نظریه یادگیری |
ایده‌های چشمگیر | ساختارگرایی (فلسفه علم) به‌عنوان مقررات نظری مجموعه نگرش معنایی نظریه‌ها |
تأثیرگرفته از | |
پاتریک کلنل ساپس (به انگلیسی: Patrick Colonel Suppes)؛ (زاده 17 مارس 1922 - درگذشته 17 نوامبر 2014) فیلسوف آمریکایی بود که سهم قابل‌توجهی در فلسفه علم، نظریه اندازه‌گیری، مبانی مکانیک کوانتومی، نظریه تصمیم، روان‌شناسی و فناوری آموزشی داشت. او استاد بازنشسته فلسفه در دانشگاه استنفورد بود و تا ژانویه 2010 مدیر برنامه آموزش برای جوانان بااستعداد در استنفورد بود.
زندگی و حرفه[ویرایش]
ساپس در ۱۷ مارس ۱۹۲۲ در تولسا، اوکلاهاما به‌دنیا آمد. او تک‌فرزند بزرگ شد، و بعدها با یک برادر ناتنی به‌نام جورج که در سال ۱۹۴۳ پس از ورود پاتریک به ارتش به‌دنیا آمد، بزرگ شد. پدربزرگش، سی ساپس، از اوهایو به اوکلاهاما نقل‌مکان کرده بود. پدر و پدربزرگ ساپس از کارکنان نفت بودند. مادرش وقتی او پسر جوانی بود فوت کرد. ساپس توسط نامادری‌اش بزرگ شد که قبل از شش سالگی او با پدرش ازدواج کرده بود. پدر و مادرش تحصیلات رسمی زیادی نداشتند.[۲]
ساپس تحصیل را در سال ۱۹۳۹ در دانشگاه اوکلاهاما آغاز کرد، اما در سال دوم تحصیلی خود به دانشگاه شیکاگو منتقل شد و دلیل اصلی خود را بی‌حوصلگی از زندگی فکری در اوکلاهما عنوان کرد. در سومین سال تحصیلی، با اصرار خانواده، در رشته فیزیک در دانشگاه تولسا تحصیل کرد و سپس در سال ۱۹۴۲ وارد نیروهای ذخیره ارتش شد. در سال ۱۹۴۳ به دانشگاه شیکاگو بازگشت و با مدرک لیسانس در هواشناسی فارغ‌التحصیل شد و اندکی پس از آن برای خدمت در طول جنگ جهانی دوم، در جزایر سلیمان مستقر شد.[۲]
ساپس در سال ۱۹۴۶ از نیروی هوایی ارتش اخراج شد،[۲] و در ژانویه ۱۹۴۷ به‌عنوان دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه دانشجوی ارنست ناگل شده و وارد دانشگاه کلمبیا شد، و در سال 1950[۲] مدرک دکترا گرفت. در سال ۱۹۵۲ به دانشگاه استنفورد رفت و از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۹۲ مدیر مؤسسه مطالعات ریاضی در علوم اجتماعی بود. او پس از آن پروفسور فلسفه، بازنشسته، در استنفورد شد.
کار فلسفی[ویرایش]
یادگیری به کمک کامپیوتر[ویرایش]
در دهه ۱۹۶۰ ساپس و ریچارد آتکینسون (رئیس آینده دانشگاه کالیفرنیا) آزمایش‌هایی را در استفاده از رایانه برای آموزش ریاضی و خواندن به کودکان مدرسه‌ای در منطقه پالو آلتو انجام دادند.[۳] «برنامه آموزشی استنفورد برای جوانان مستعد» و «شرکت برنامه درسی کامپیوتر»، که اکنون «فن آوری‌های آموزشی پیرسون نامیده می‌شود» نتیجه آن آزمایش‌های اولیه هستند.[۴] ساپس، در استنفورد، در تشویق توسعه شرکت‌های با فناوری پیشرفته که تا دهه ۱۹۹۰ در زمینه نرم‌افزار آموزشی ظهور کردند نقش اساسی داشت.
یکی از کامپیوترهای مورد استفاده در آزمایش‌های آموزش به کمک رایانه (CAI) ساپس و اتکینسون، سیستم آموزشی تخصصی «آی‌بی‌ام ۱۵۰۰» بود. سیستم IBM 1500 CAI که توسط کمک مالی تحقیقاتی در سال ۱۹۶۴ از وزارت آموزش ایالات متحده به مؤسسه مطالعات ریاضی در علوم اجتماعی در دانشگاه استنفورد به‌کار گرفته شد، ابتدا در مدرسه ابتدایی برنت‌وود در شرق پالو آلتو نمونه‌سازی شد. دانش‌آموزان برای اولین بار از این سیستم در سال ۱۹۶۶ استفاده کردند.[۵][۶]
برنامه Dial-a-Drill ساپس یک رابط تلفن لمسی برای CAI بود. ده مدرسه در اطراف منهتن در این برنامه شرکت داشتند که هر هفته سه درس را از طریق تلفن ارائه می‌کردند.[۷] Dial-a-Drill روال را برای دانش‌آموزانی که به دو سؤال اشتباه پاسخ دادند تنظیم کرد.[۸] این سیستم در مارس ۱۹۶۹ آنلاین شد. تلفن‌های لمسی در منازل کودکان شرکت‌کننده در این برنامه نصب شد. نیروهای میدانی به والدین در مورد مزایای این برنامه آموزش دادند و بازخوردها را جمع‌آوری کردند.[۹]
نظریه تصمیم[ویرایش]
در طول دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، ساپس با دونالد دیویدسن در نظریه تصمیم در استنفورد هم‌کاری کرد. کار اولیه آن‌ها از خطوط فکری‌ای پیروی می‌کرد که در سال ۱۹۲۶ توسط فرانک رمزی پیش‌بینی شده بود، و شامل آزمایش تجربی نظریه‌های آن‌ها بود، که در سال ۱۹۵۷ به تک‌نگاری تصمیم‌گیری: یک رویکرد تجربی به اوج رسید. مفسرانی مانند کرک لودویگ سرچشمه نظریه تفسیر رادیکال دیویدسن را در کار تکوینی او با ساپس جستجو می‌کنند.[۱۰]
جوایز و افتخارات[ویرایش]
- او در سال ۱۹۶۸ به عضویت آکادمی هنر و علوم آمریکا انتخاب شد.[۱۱]
- در سال ۱۹۷۱ به‌عنوان عضو دائمی مؤسسه بین‌المللی فلسفه انتخاب شد.
- در سال ۱۹۷۸ به‌دلیل کار خود در زمینه روان‌شناسی ریاضی به‌عنوان عضو آکادمی ملی علوم انتخاب شد.[۱۲]
- در ۱۳ نوامبر ۱۹۹۰، رئیس‌جمهور جورج اچ دبلیو بوش نشان ملی علوم رئیس‌جمهور را به‌دلیل فعالیت در علوم رفتاری و اجتماعی به ساپس اعطا کرد.[۱۳]
- در سال ۱۹۹۱ به عضویت انجمن فیلسوفان آمریکا انتخاب شد.[۱۴]
- در سال ۱۹۹۴ به‌عنوان عضو اانجمن ماشین‌های حسابگر معرفی شد.
- ساپس برنده جایزه لاکاتوش در سال ۲۰۰۳ برای کمک‌هایش به فلسفه علم است.
- او عضو فرهنگستان علوم نروژ بود.[۱۵]
- در سال ۲۰۱۲، اولین جایزه یک عمر دستاورد «انجمن صنعت اطلاعات و نرم‌افزار» را دریافت کرد.[۱۶]
آثار[ویرایش]
- ساپس, پاتریک; ارو, کنت جی.; کارلین, ساموئل (1960). مدل‌های ریاضی در علوم اجتماعی، 1959: مجموعه مقالات اولین سمپوزیوم استانفورد. استنفورد، کالیفرنیا: انتشارات دانشگاه استنفورد. ISBN 978-0-8047-0021-4.
- ساپس، پاتریک (۱۹۶۰)، نظریه نمونه‌گیری محرک برای پیوستاری پاسخ، صفحات ۳۴۸–۳۶۳.
- ساپس، پاتریک (۱۹۷۲ [۱۹۶۰]). نظریه مجموعه‌های بدیهی. دوور. ترجمه اسپانیایی توسط اچ‌ای کاستیللو Teoria Axiomatica de Conjuntos.
- ساپس، پاتریک (۱۹۸۴). متافیزیک احتمالاتی، انتشارات بلک‌ول؛ چاپ مجدد (اکتبر ۱۹۸۶)
- هامفریس، پی. ویرایش. (۱۹۹۴). پاتریک ساپس: فیلسوف علمی، کتابخانه سنتز (اسپرینگر-ورلاگ).
- جلد ۱: احتمال و علیت احتمالی.
- جلد ۲: فلسفه فیزیک، نظریه ساختار و اندازه‌گیری، و نظریه کنش.
- ساپس، پاتریک (۱۹۹۹) (۱۹۵۷). مقدمهٔ بر منطق. دوور. ترجمه اسپانیایی توسط جی‌ای گاراسکو، Introducion a la logica simbolica. ترجمه چینی فو-تسنگ لیو.
- ساپس، پاتریک (۲۰۰۲). بازنمایی و تغییرناپذیری ساختارهای علمی. CSLI (توزیع‌شده توسط انتشارات دانشگاه شیکاگو).
- ساپس، پاتریک؛ هیل، شرلی (۲۰۰۲) (۱۹۶۴). اولین دوره در منطق ریاضی. دوور. ترجمه اسپانیایی.
- ساپس، پاتریک؛ لوس، آر. دانکن؛ کرانتز، دیوید؛ تورسکی، عاموس (۲۰۰۷) (۱۹۷۲). مبانی اندازه‌گیری، جلد. ۱–۳. دوور.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ الگو:انتشار وب
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ رجوع کنید به زندگی‌نامه ساپس
- ↑ پلفری, پاتریشیا ای. (2012). رئیس کارآفرین: ریچارد اتکینسون و دانشگاه کالیفرنیا، 1995-2003. برکلی: انتشارات دانشگاه کالیفرنیا. p. 21. ISBN 978-0-520-95221-8. Retrieved 14 October 2020.
- ↑ کولیک، جیمز آ. «برنامه‌های ریاضی و علوم مدرسه از فناوری آموزشی بهره می‌برند»، بایگانی‌شده در ۲۰۱۶-۰۳-۰۷ توسط Wayback Machine Brief, NSF 03-301، November 2002.
- ↑ ساپس، پاتریک، «آموزش به کمک کامپیوتر در استنفورد بایگانی‌شده در ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine» بایگانی‌شده در ۲۰۱۰-۰۷-۱۷ توسط Wayback Machine, Technical Report No.174, May 19, 1971، مجموعه روان‌شناسی و آموزش، مؤسسه مطالعات ریاضی در علوم اجتماعی، دانشگاه استنفورد.
- ↑ هونکا، استفان؛ باک، جورج (۱۹۹۶)، «ظهور و سقوط CAI در دانشکده آموزش دانشگاه آلبرتا» بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۰۶-۰۸ توسط Wayback Machine. مجله کانادایی ارتباطات آموزشی، ۲1 (2)، 153-170. (also: full journal issue)
- ↑ "آموزش از طریق تلفن". New York Amsterdam News. March 8, 1969. p. 9.
- ↑ اومانز, S (1970). مدیریت آموزش و پرورش: طراحی منسجم برای انقلاب آموزشی. گاردن سیتی، نیویورک: Doubleday.
- ↑ بیچ, آر. پی; مک کللند, اس. دی; هوروویتز, جی. آر.; فورلانو, جی (1970). گزارش نهایی: ارزیابی برنامه Dial-A-Drill. دانشگاه نیویورک: مرکز تحقیقات میدانی و مدرسه.
- ↑ کرک لودویگ (ed.). "دونالد دیویدسن" (PDF). Catdir.loc.gov. Retrieved 27 October 2021.
- ↑ "پاتریک ساپس". آکادمی هنر و علوم آمریکا (به انگلیسی). Retrieved 2022-04-14.
- ↑ "پاتریک ساپس". www.nasonline.org. Retrieved 2022-04-14.
- ↑ صفحه نشان ملی علوم (بایگانی‌شده در مارس ۱۱، ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine) نقل‌قول: «به‌خاطر تلاش‌های گسترده‌اش برای تعمیق درک نظری و تجربی چهار حوزه اصلی: اندازه‌گیری احتمال ذهنی و سودمندی در موقعیت‌های نامشخص؛ توسعه و آزمایش. نظریه یادگیری عمومی؛ معناشناسی و نحو زبان طبیعی؛ و استفاده از برنامه‌های کامپیوتری تعاملی برای آموزش.»
- ↑ "تاریخچه عضو APS". search.amphilsoc.org. Retrieved 2022-04-14.
- ↑ "گروه 3: ایدفاگ" (به نروژی). آکادمی علوم و ادبیات نروژ. Archived from the original on 27 September 2011. Retrieved 16 January 2011.
- ↑ "SIIA از پیش‌کسوتان صنعت آموزش با جوایز معتبر تقدیر می‌کند" (به انگلیسی). SIIA. Retrieved 7 September 2016.[پیوند مرده]
پیوند به بیرون[ویرایش]
- زندگی‌نامه ساپس و کتاب‌شناسی کامل - دانشگاه استنفورد
- مقالات ساپس (pdf)، و کتاب‌شناسی - دانشگاه استنفورد
- «برنامه تلویزیونی تواریخ کامپیوتر ساپس در تواریخ کامپیوتر تواریخ کامپیوتر: کامپیوتر در آموزش (۱۹۸۴): نگاهی اولیه به نحوه استفاده از کامپیوتر در آموزش رسمی. مهمانان شامل پروفسور پاتریک ساپس از دانشگاه استنفورد و گلن کلیمن، نویسنده «مدارس جسور جدید» هستند. شامل نمایش‌هایی از لوگو و زبان‌های پایه. میزبان مهمان هرب لکنر از SRI International است.»