سالوادور لوریا
| سالوادور لوریا | |
|---|---|
 | |
| نام هنگام تولد | Salvatore Edoardo Luria |
| زادهٔ | ۱۳ اوت ۱۹۱۲ تورین, ایتالیا |
| درگذشت | ۶ فوریهٔ ۱۹۹۱ (۷۸ سال) لکسینگتون، ماساچوست |
| ملیت | ایتالیا |
| شهروندی | Italy (1912–1991) United States (1950–1991) |
| محل تحصیل | Università degli Studi di Torino |
| همسر(ها) | Zella Hurwitz (m. 1945; 1 child) |
| جایزه(ها) | جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی 1969 |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | زیست‌شناسی مولکولی |
| محل کار | دانشگاه کلمبیا Indiana University دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین مؤسسه فناوری ماساچوست |
| دانشجویان دکتری | جیمز واتسون |
سالوادور لوریا (انگلیسی: Salvador Luria؛ زاده ۱۳ اوت ۱۹۱۲ – درگذشته ۶ فوریهٔ ۱۹۹۱) یک دانشمند در زمینه زیست‌شناسی مولکولی اهل ایتالیا بود. که بعدها شهروند ایالات متحده شد. او در سال ۱۹۶۹ به همراه ماکس دلبروک و آلفرد هرشی جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را برای اکتشافاتشان در مورد مکانیزم تکثیر و ساختار ژنتیکی ویروس‌ها دریافت کرد. سالوادور همنین نشان داد که مقاومت باکتریایی به ویروس‌ها (فاژها) بطور ژنتیکی به ارث می‌رسد.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Salvador Luria». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۴.
- «Salvador Luria». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 | در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سالوادور لوریا موجود است. |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
