نیروی هوایی ایتالیا
| Italian Air Force Aeronautica Militare | |
|---|---|
 Coat of Arms of the Italian Air Force | |
| بنیان‌گذاری | ۲۸ مارس ۱۹۲۳ با نام نیروی هوایی سلطنتی |
| کشور |  ایتالیا |
| گونه | نیروی هوایی |
| نقش | رزم هوایی |
| اندازه | ۴۳٬۰۰۰ افسر ۷۱۶ هواگرد |
| بخشی از |  نیروهای مسلح ایتالیا |
| شعار(ها) | لاتین: Virtute Siderum Tenus (English: With valor to the stars) |
| رژه | Marcia di Ordinanza dell'Aeronautica Militare (Ordinance March of the Air Force) by Alberto Di Miniello |
| سالگردها | ۲۸ مارس (روز نیروی هوایی) |
| آذین‌ها | 1 Cavalier Cross of the Military Order of Savoy 3 Cavalier Crosses of the Military Order of Italy 2 Gold Medals of Military Valor 1 Gold Medal of Aviation Valor 5 Silver Medals of Military Valor 2 Silver Medals of Civil Valor ۱ صلیب جنگ برای تهور نظامی 1 Silver Medal of Merit of the Italian Red Cross 1 Gold Medal of Benemerited Public Honor 1 Gold Medal of Merit for Public Health |
| فرماندهان | |
| Chief of Staff of Military Aviation | Lieutenant General Enzo Vecciarelli |
| نشان | |
| Roundel |  |
نیروی هوایی ایتالیا (به ایتالیایی: Aeronautica Militare; AM، به‌معنای «هوانوردی نظامی») شاخه ویژه رزم هوایی در ارتش جمهوری ایتالیا است. در ۲۸ مارس ۱۹۲۳ به‌دستور پادشاه ویکتور امانوئل سوم، نیروی هوایی ایتالیا به‌عنوان یک بازوی عملیاتی مستقل با نام Regia Aeronautica (نیروی هوایی سلطنتی) تأسیس شد. نام کنونی این نیرو پس از جنگ جهانی دوم رسمیت یافت، زمانی که حکومت ایتالیا در پی یک همه‌پرسی به جمهوری تبدیل شد.
تیم نمایش آکروباتیک ایتالیا، Frecce Tricolori (تیرهای سه‌رنگ) نامیده می‌شود.
تجهیزات[ویرایش]
ناوگان کنونی[ویرایش]
| هواگرد | سازنده | نوع | مدل | عملیاتی | یادداشت |
|---|---|---|---|---|---|
| جنگنده | |||||
| پاناویا تورنادو | اتحادیه اروپا | چندمنظوره | آی‌دی‌اس | ۶۳[۱] | دارای بال متحرک |
| پاناویا تورنادو | اتحادیه اروپا | تغییر یافته برای آموزش | آی‌دی‌اس | ۸[۲] | |
| یوروفایتر تایفون | اتحادیه اروپا | چندمنظوره | ۹۴ | ||
| اف-۳۵ لایتنینگ ۲ | آمریکا | چندمنظوره | اف-۳۵ ای اف-۳۵ بی | ۱۷[۳] ۳[۳] | ۶۰ فروند سفارش داده‌است[۳] ۱۵ فروند سفارش داده‌است[۳] |
| ای‌ام‌ایکس اینترنشنال | ایتالیا / برزیل | هواگرد تهاجمی | ۱۹[۲] | ||
| ای‌ام‌ایکس اینترنشنال | ایتالیا | تغییر یافته برای آموزش | ای‌ام‌ایکس-تی | ۵[۲] | |
| آواکس | |||||
| گلف‌استریم جی۵۵۰ | آمریکا | آواکس | جی۵۵۰ ای‌ئی‌دابلیو | ۲[۲] | |
| شناسایی | |||||
| Super King Air | آمریکا | شنود الکترونیک | 350 | ۲[۲] | |
| جنگ الکترونیک | |||||
| پاناویا تورنادو | اتحادیه اروپا | SEAD | ئی‌سی‌آر | ۱۳[۲] | |
| آلنیا سی-۲۷جی | ایتالیا | جنگ الکترونیک | ۲[۲] | ||
| گشت دریایی | |||||
| ای‌تی‌آر ۷۲ | فرانسه / ایتالیا | ضد زیردریایی / گشت دریایی | پی-۷۲ای‌اس | ۴[۲] | |
| سوخت‌رسان | |||||
| بوئینگ کی‌سی-۷۶۷ | آمریکا | سوخت‌رسان هوایی | ۴[۲] | ||
| کی‌سی-۱۳۰ هرکولس | آمریکا | سوخت‌رسان هوایی | کی‌سی-۱۳۰جی | ۳ | |
| ترابری | |||||
| آلنیا سی-۲۷جی | ایتالیا | ترابری | ۱۰[۲] | ||
| Piaggio P.180 | ایتالیا | وی‌آی‌پی | ۶ | ۱۱ فروند سفارش داده‌است[۲] | |
| ایرباس ای۳۱۹ | اتحادیه اروپا | اختصاصی | ای۳۱۹ سی‌جی | ۳[۴] | |
| ایرباس ای۳۴۰ | اتحادیه اروپا | اختصاصی | ای۳۴۰–۵۰۰ | ۱[۵] | |
| داسو فالکون ۵۰ | فرانسه | اختصاصی | ۲[۶] | ||
| داسو فالکون ۹۰۰ | فرانسه | اختصاصی | ۳[۷] | ||
| سی-۱۳۰جی سوپر هرکولس/ سی-۱۳۰جی-۳۰ | آمریکا | tactical airlift | ۷/۱۰[۲] | ||
| بالگرد | |||||
| ام‌دی ۵۰۰ دیفندر | ایتالیا | light utility | ان‌اچ-۵۰۰ام | ۲[۲] | تولید تحت لیسانس |
| آگوستا-بل ۲۱۲ | ایتالیا | utility | ۳۲[۲] | آگوستا تحت لیسانس تولید می‌کند | |
| آگوستاوستلند ای‌دابلیو۱۰۱ | ایتالیا / بریتانیا | utility / امداد نظامی | ۱۲[۲] | ||
| آگوستاوستلند ای‌دابلیو۱۳۹ | ایتالیا | utility / امداد و نجات | ۲۴ | ۸ فروند سفارش داده‌است[۲] | |
| هواگرد آموزشی | |||||
| ام-۳۴۶ مستر | ایتالیا | آموزشی پیشرفته | تی-۳۴۶ای | ۲۲[۲] | |
| Alenia M-345 | ایتالیا | آموزشی پیشرفته | تی-۳۴۵ای | ۲ | ۱۶ فروند سفارش داده‌است[۲] |
| Piaggio P.180 | ایتالیا | آموزشی چند موتوره | ۷[۲] | ||
| آئرماچی ام بی-۳۳۹ | ایتالیا | آموزشی جت | ۷۰[۲] | ||
| SIAI-Marchetti SF.260 | ایتالیا | آموزشی مقدماتی | ۳۰[۲] | ||
| ام‌دی ۵۰۰ دیفندر | ایتالیا | بالگرد آموزشی | ان‌اچ-۵۰۰ام | ۳۷[۲] | تولید تحت لیسانس |
| پهپاد | |||||
| ام‌کیو-۹ای پرداتور بی | آمریکا | شناسایی | ۶[۸] | ||
| Piaggio-Selex P.1HH Hammerhead | ایتالیا | شناسایی | ۶ فروند سفارش داده‌است[۹] | ||
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ "40 Jahre im Dienst: Italiens Luftwaffe lässt den Tornado hochleben". 12 September 2022.
- ↑ ۲٫۰۰ ۲٫۰۱ ۲٫۰۲ ۲٫۰۳ ۲٫۰۴ ۲٫۰۵ ۲٫۰۶ ۲٫۰۷ ۲٫۰۸ ۲٫۰۹ ۲٫۱۰ ۲٫۱۱ ۲٫۱۲ ۲٫۱۳ ۲٫۱۴ ۲٫۱۵ ۲٫۱۶ ۲٫۱۷ ۲٫۱۸ ۲٫۱۹ ۲٫۲۰ ۲٫۲۱ "World Air Forces 2022". Flightglobal. 2022. Retrieved 12 April 2022.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ "Future Base, Expected FOC And More About The Italian F-35 Fleet". The Aviationist. Retrieved April 7, 2023.
- ↑ "AIRBUS A319CJ". Ministero della Difesa. Aeronautica Militare. Retrieved 5 June 2017.
- ↑ "This Airbus A340-500 is Italy's new Air Force One". The Aviationist. Retrieved 5 June 2017.
- ↑ "FALCON 50". Ministero della Difesa. Aeronautica Militare. Retrieved 5 June 2017.
- ↑ "FALCON 900EX". Ministero della Difesa. Aeronautica Militare. Retrieved 5 June 2017.
- ↑ "MQ-9A PREDATOR B". Ministero della Difesa. Aeronautica Militare. Retrieved 5 June 2017.
- ↑ "'Aeronautica "cliente di lancio" del Piaggio P.1HH". Analisi Difesa (به ایتالیایی). Retrieved 5 June 2017.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Italian Air Force». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ فوریه ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 | در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیروی هوایی ایتالیا موجود است. |