دوره پلنک
نوشتاری از مجموعهی |
کیهانشناسی فیزیکی |
---|
![]() |
در فیزیک ذرات و کیهان شناسی فیزیکی ، واحدهای پلانک مجموعه ای از واحدهای اندازه گیری است که منحصراً بر اساس چهار ثابت فیزیکی جهانی تعریف می شود ، به گونه ای که این ثابت های فیزیکی در صورت بیان این واحدها ، مقدار عددی 1 را به خود اختصاص می دهند. این واحدها که در ابتدا در سال 1899 توسط فیزیکدان آلمانی ماکس پلانک پیشنهاد شد ، نظامی از واحدهای طبیعی هستند زیرا منشأ تعریف آنها فقط از خصوصیات طبیعت است و از هیچ سازه انسانی نیست. واحدهای پلانک تنها یکی از چندین سیستم واحدهای طبیعی هستند ، اما واحدهای پلانک بر اساس خصوصیات هیچ یک از اجسام یا ذرات نمونه اولیه (که انتخاب آنها ذاتاً اختیاری است) نیستند ، بلکه فقط بر اساس خصوصیات فضای آزاد است. آنها در تحقیق درباره نظریه های یکپارچه مانند گرانش کوانتوم مرتبط هستند. اصطلاح مقیاس پلانک به مقادیری از فضا ، زمان ، انرژی و سایر واحدهایی گفته می شود که از نظر اندازه مشابه واحدهای مربوط به پلانک هستند. این منطقه ممکن است با انرژی در حدود ۱۰۱۹GeV ، فواصل زمانی در حدود ۱۰-۴۳ ثانیه و طول در حدود ۱۰۳۵متر مشخص شود (تقریباً به ترتیب معادل انرژی جرم پلانک ، زمان پلانک و طول پلانک). انتظار نمی رود در مقیاس پلانک ، پیش بینی های مدل استاندارد ، نظریه میدان کوانتومی و نسبیت عام اعمال شود و انتظار می رود اثرات کوانتومی گرانش غالب باشد. بهترین نمونه شناخته شده با شرایط ۱۰ به توان ۴۳- ثانیه اول جهان پس از انفجار بزرگ ، تقریباً 13.8 میلیارد سال پیش نشان داده شده است.[۱]
امروزه کیهانشناسی نوین پیشنهاد میکند که ممکن است دوره پلانک باعث آغاز یک مرحله یکپارچهسازی شدهباشد که به دوره یکپارچهسازی بزرگ شناخته میشود و تقارنشکنی به سرعت منجر به آغاز یک دوره تورم کیهانی گشته که طی آن جهان در زمان بسیار کوچکی به میزان بسیار زیادی منبسط شدهاست.[۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Planck units - Wikipedia". en.m.wikipedia.org. Retrieved 2020-12-10.
- ↑ Edward W. Kolb; Michael S. Turner (1994). The Early Universe. Basic Books. p. 447. ISBN 978-0-201-62674-2. Retrieved 10 April 2010.