تفاسیر دینی نظریه مه‌بانگ
از زمان شکل‌گیری نظریه مه بانگ به عنوان پارادایم حکم فرما در اخترشناسی فیزیکی دسته‌های مختلفی از عکس العمل‌ها توسط گروه‌های دینی در ارتباط با پیامدهای آن برای کیهان شناسی‌های دینی وجود داشته‌است. بعضی شواهد علمی را در سطح ظاهر متن (در برابر فحوای آن، یعنی متن بدون تفسیر و توضیح) می‌پذیرند، بعضی به دنبال آنند که مه بانگ را با انگاشته‌های دینی خود هماهنگ کنند، و برخی شواهد موجود برای نظریه مه بانگ را یا رد می‌کنند یا در نظر نمی‌گیرند.[۱]
اسلام[ویرایش]
در طی نوشتن برای پژوهشنامه مطالعات حوزه اسلامی کیوتو (Kyoto Bulletin of Islamic Area Studies)، نویسندگان Haslin Hasan و Ab. Hafiz Mat Tuah نوشتند که نظرات علمی مدرن در کیهان‌شناسی دارند ایده‌های جدیدی را برای چگونگی تفسیر عبارات کیهان‌شناسی قرآن ایجاد می‌کنند.[۲]
هندوئیسم[ویرایش]
دیدگاه بر مبنای پورانه‌های هندو از نوع یک کیهان شناخت ازلی و ابدی جهان می‌باشد، که در آن زمان هیچ آغاز مطلقی ندارد، اما در عوض بی‌نهایت و چرخشی است، به جای این که از یک مه بانگ ایجاد شده باشد.[۳][۴] با این حال، دانشنامه هندوئیسم (Encyclopedia of Hinduism)، با ارجاع به Katha Upanishad 2:20، بیان می‌کند که نظریه مه بانگ بشریت را یادآوری می‌کند که همه چیز از برهمن آمده‌است که «ظریف‌تر از اتم، بزرگ‌تر از بزرگ‌ترین» است.[۵]
بهائیت[ویرایش]
بهاءالله، بنیان‌گذار مذهب بهائیت، می گوید که جهان «نه شروعی و نه پایانی» دارد.[۶] در لوح حکمت (نوشته شده از/بین ۱۸۷۳ الی ۱۸۷۴ میلادی).
پانویس[ویرایش]
- ↑ Wright, E.L (24 May 2009). "Cosmology and Religion". Ned Wright's Cosmology Tutorial. Retrieved 2009-10-15.
- ↑ Hasan, Haslin; Mat Tuah, Ab. Hafiz (2014). "Quranic Cosmogony: Impact of Contemporary Cosmology on the Interpretation of Quranic Passages Relating to the Origin of the Universe" بایگانی‌شده در ۲۰۱۶-۱۰-۲۹ توسط Wayback Machine (PDF). Kyoto Bulletin of Islamic Area Studies: 122–140. Retrieved October 28, 2016.
Our study shows that modern scientific findings do indeed influence modern Muslims’ understanding of the Quran’s cosmogonical terms, concepts and narratives by modifying the older Tafsir sources, even deviating from them altogether and offering fresh ideas.
- ↑ Sushil Mittal; G. R. Thursby (2004). The Hindu World. Psychology Press.
In the Vedic cosmogonies, the question of what caused the primordial desire does not arise; like the Big Bang of modern cosmology, the primal impulse is beyond all time and causation, so it makes no sense to ask what preceded it or what caused it. However, in the Hindu cosmology which we find in the Puranas and other non-Vedic Sanskrit texts, time has no absolute beginning; it is infinite and cyclic and so is kama.
- ↑ John R. Hinnells (2010). The Routledge companion to the study of religion. Taylor & Francis. ISBN 0-415-47328-4.
There are also other cosmological models of the universe besides the Big bang model, including eternal universe theories – views more in keeping with Hindu cosmologies than with traditional theistic concepts of the cosmos.
- ↑ Sunil Sehgal (1999). Encyclopædia of Hinduism: T–Z, Volume 5. Sarup & Sons. ISBN 8176250643.
The theory is known as the 'Big Bang theory' and it reminds us of the Hindu idea that everything came from the Brahman which is "subtler than the atom, greater than the greatest" (Kathopanishad-2-20).
- ↑ Esslemont, J.E. (1980). Bahá'u'lláh and the New Era(5th ed.). Wilmette, Illinois, USA: Bahá'í Publishing Trust. ISBN 0-87743-160-4.
| پیش‌زمینه |  | |
|---|---|---|
| تاریخچه نظریات کیهان‌شناسی | ||
| جهان گذشته | ||
| جهان کنونی | ||
| جهان آینده | ||
| مؤلفه‌ها | ||
| تشکیل ساختار | ||
| آزمایش‌ها | ||
