بنی‌کعب
بنی‌کَعْب (به عربی: بنو کعب) از قبایل عرب است که پیشینه آنها به منطقه نجد در شبه‌جزیره عربستان بازمی‌گردد و شاخه‌های منسوب به آن، امروزه در کشورهای عراق، ایران، قطر، عمان مستقر هستند. بنی‌کعب به‌همراه قبایل حزبه ، حزباوی ، بنی لام عبدالخان و بنی طرف ، باوی، یکی از ۴ قبیله عرب استان خوزستان در ایران است که بطور نسبی در شهرهای خرمشهر، آبادان، شادگان، رامهرمز، رامشیر، ماهشهر و شوش؛ در کنار رودخانه کرخه، همچنین در دو طرف رودخانه کارون و رودخانه دز ساکن هستند و گروهی نیز در کنار اروندرود، در کشور عراق زندگی می‌کنند.[۱]
نسب قبیله بنی‌کعب، به کعب بن ربیع عدنانیه (کَعْب بن ربیعه بن عامر بن صعصعه بن معاویه بن بکر بن هوازن) بازمی‌گردد، که از تیره‌های قبیله هوازن عدنانی بشمار می‌آید و نخستین گروه‌های آنها، بادیه‌نشینانی بودند که از منطقه نجد در شبه جزیره عربستان، به مناطقی در عمان، قطر، بحرین و امارات متحده عربی مهاجرت کردند. امروزه افراد این قبیله در عراق، ایران، قطر و عمان (در کشورهای حوزه خلیج فارس) و نیز بخش‌هایی از آفریقا مستقر می‌باشند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ The Shi'is of Iraq By Yitzhak Nakash, pg. 27, and Haydari, ‘Unwan al-Majd, pg. 110-15, 118
- جعفری، عباس. گیتاشناسی ایران، جلد سوم، ۱۳۸۴.
- عبدالحکیم وائلی، «دائره‌المعارف قبایل عرب»، جلد پنجم، ص۱۸۵۶.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |