Küçük Almanya çözümü

Küçük Almanya çözümü (Almanca: Kleindeutsche Lösung), Alman sorununun ayyuka çıktığı 1848/49 devrimi döneminde ve sonrasında tartışılan iki çözümden biriydi. Diğeri Büyük Almanya çözümü olarak adlandırıldı.^[1] Küçük Almanya çözümü 1867-1871'de uygulandıktan sonra terim anlamını yitirdi. Diğer terim, Büyük Almanya, Avusturya'nın dahil edilmesi için kullanılmaya devam etti.

Devrim dönemi 1848/49[değiştir | kaynağı değiştir]

1815 Alman Konfederasyonu, yükselen Alman İmparatorluğu için 1848/1849'da Frankfurt Meclisi'ndeki tartışmaların temelini oluşturdu. Milletvekillerinin çoğu, federal bölgenin Reich bölgesi haline gelmesi gerektiğini kesin olarak kabul etti. Bazı durumlarda, bunun ötesine geçmek, yani Ulusal Meclis toplanmadan önce federasyonun zaten dahil ettiği Doğu Prusya'daki eyaletlerinde dahil edilmesi amaçlandı.^[2] Danimarka'ya bağlı olduğu için federasyona ait olmayan ve Holstein ile bağlantılı olduğunu hayal edilen Schleswig de Alman ulusal hareketinin ayrılmaz bir şekilde parçası olarak kabul edildi.

Ekim 1848'de veya en geç Mart 1849'da, Avusturya İmparatorluğu'nun Alman Konfederasyonun bir parçası olamayacağı fazlasıyla netleşti. Avusturya hükûmeti, Avusturya devletinin Konfederasyona katılmasına izin vermeyi reddetti.^[3] Küçük Almanya çözümünün kabulünün önemli kırılma noktasını, Aralık 1848'de Schmerling kabinesinin düşmesi oluşturdu: Tüm Alman Bakanlar Konseyi'nin başkanı Anton von Schmerling Avusturyalıydı ve şimdi yerini Hessen'den Heinrich von Gagern aldı.

Yeni Reich Başbakanı Gagern Avusturya'sız Almanya federal bir devlet haline gelmesi gerektiğini savundu. Bu daha dar lig, daha sonra coğrafi kapsam açısından Küçük Almanya olarak adlandırıldı. O zamanlar Küçük Almanya, başka bir federasyonda, bir eyaletler federasyonunda tüm Avusturya'ya bağlanacaktı.^[4]

Büyük Almanya/Küçük Almanya sorunu Ulusal Meclisi ve Alman kamuoyunu ikiye böldü. Avusturya ne kadar düşmanca davranırsa, o zamanlar Frankfurt İmparatorluk Anayasasında görülebileceği gibi, Küçük Almanya çözümü o kadar çok taraftar kazandı.^[5] Ancak yine de teorik olarak, anayasa, daha önce Alman Konfederasyonuna, yani Büyük Almanya çözümüne ait olan Avusturya topraklarının katılımını açık tuttu.

Erfurt Birliği ve Alman İmparatorluğu[değiştir | kaynağı değiştir]

1849/50'de Prusya, Küçük Almanya'yı Erfurt Birliği olarak gerçekleştirmeye çalıştı. Bu federal devlet, Avusturya dışındaki tüm Alman topraklarını içerecek, ancak genel olarak Frankfurt Ulusal Meclisi alanından daha muhafazakar ve federal olacaktı.^[6] Ancak Prusya; Bavyera ve Württemberg'i baştan bu politikaya ikna edemedi ve daha sonra Hannover ve Saksonya gibi diğer merkezi devletler geri adım attı. Avusturya ile Bavyera arasında savaşın patlak verme ihtimalinin arttığı 1850 Sonbahar Krizinden sonra Prusya, Birlik siyasetinden vazgeçmek zorunda kaldı.

1866 Prusya Federal Reform Planı, Prusya-Bavyera liderliğindeki Küçük Almanya'yı sundu. Prusya, Prusya-Avusturya Savaşı'nda Avusturya'yı mağlup ettikten sonra, 1867 Kuzey Almanya Konfederasyonu ile fikirlerini kısmen hayata geçirebildi. Kalan güney Alman devletleri, 1870/71'de bu ulus-devlete katıldı; "Alman İmparatorluğu" böylece ortaya çıkmış oldu.

Avusturya ve Lihtenştayn bunun bir parçası olmadığı için, Alman İmparatorluğu (1871-1918) Küçük Almanya'nın gerçekleşmesiydi. Ayrıca 1848-1850'nin aksine Lüksemburg ve Limburg eksikti; İmparatorluk, Schleswig'e ek olarak, Fransa'ya karşı savaşta fethedilen Alsas-Loren'i de içeriyordu.

Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarından Sonra[değiştir | kaynağı değiştir]

İki savaş arası dönemde, “daha küçük bir Alman mı yoksa daha büyük bir Alman çözümü” sorunu yeniden gündeme geldi. Birinci Dünya Savaşı sonunda Habsburg monarşisinin yıkılmasının ardından yeni bir siyasi harita ortaya çıktı.^[7] Alman olmayan bölgeler bağımsız hale gelirken, Avusturya politikacıları ve nüfusu Alman Cumhuriyeti'ne katılmak istedi. Bu, kabaca 1848'deki Büyük Alman çözümüne karşılık geliyordu. Ancak bu birleşme, Saint-Germain Antlaşması ve Versay Barış Antlaşması ile açıkça yasaklanmıştır.

1938'de Adolf Hitler, anavatanı Avusturya'yı (yeniden birleşme olarak adlandırılır), o andan itibaren (resmi olarak 1943'te) Büyük Alman İmparatorluğu olarak anılan Nasyonal Sosyalist Alman İmparatorluğu'na katılmaya zorladı. Almanya'nın 1945'te teslim olmasının ardından, bu imparatorluk yeniden dağıldı ve Avusturya, 1955 Devlet Antlaşması ile bağımsız bir devlet olarak yeniden kuruldu.

Savaş sonrası Almanya, 1955'e kadar savaş sonrası Avusturya gibi işgal bölgelerine ayrıldı. Batıda, 1946'da siyasi olarak ayrılan ve 1947'den 1956'nın sonuna kadar özerk olarak yönetilen Doğu Belçika ve Alsas-Loren dışında, eski devlet sınırları restore edildi. 1949'da Federal Almanya Cumhuriyeti batı işgal bölgelerinde ortaya çıkarken, Alman Demokratik Cumhuriyeti, Sovyet işgal bölgesi topraklarında kuruldu. Alman İmparatorluğu'nun doğu bölgeleri, 1945'te Polonya Halk Cumhuriyeti ve Sovyetler Birliği'nin yönetimine girmiş ve daha sonra Almanların Orta ve Doğu Avrupa'dan kaçıp sürülmesi sonucu Polonyalılar ve Ruslar tarafından iskan edilmiştir.^[8] Doğu Almanya'nın Federal Cumhuriyet'e katılması ve Oder-Neisse sınırının resmen tanınmasıyla Almanya günümüz şeklini almıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]