Burjuva milliyetçiliği

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Burjuva milliyetçiliği, Marksist teoride, egemen kapitalist sınıfın , ulusal birliğe başvurarak proletarya ile burjuvazi arasındaki sınıf mücadelesini aşmayı amaçlayan ideolojisidir. Sınıf mücadelesine katılmaktan alıkoyan ve kapitalist çıkarları "ulusal çıkarlar" olarak inşa ederek kapitalistlerin çıkarlarını proletaryaya dayatma girişimi olarak görülmektedir.. Uluslararası alanda, farklı uluslardan emekçilerin arasında düşmanlık yaratmayı hedefler ve bir böl ve yönet stratejisi olarak hizmet eder. Burjuva milliyetçiliği, sol milliyetçilik ve proleter enternasyonalizmine karşıdır.

Kullanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Sovyetler Birliği[değiştir | kaynağı değiştir]

Leonid Brejnev

Ekim Devrimi'nden sonra Bolşevikler milliyet politikasını Marksizmin ilkelerine dayandırdı. Bu ilkelere göre tüm ulusların zamanla yok olması gerekiyordu ve milliyetçilik burjuva ideolojisi olarak görülüyordu.[1] 1930'ların ortalarına gelindiğinde bu politikalar yerini Sovyetleştirme ve Ruslaştırma politikaları aldı.[2][3][4] Terim ayrım gözetmeksizin merkeziyetçiliğe karşı çıkan ulusal grupları karalamak için de kullanıldı.[5]

Leonid Brejnev, SSCB'nin kuruluşunun 50. yıldönümüne ilişkin raporunda şunları vurguladı: "Bu nedenle Komünistler ve tüm sosyalizm savaşçıları, ulusal sorunun temel yönünün, ulusal kökenleri ne olursa olsun emekçi halkın her türlü zulme karşı ortak mücadele ve emekçi halkın sömürülmesini ortadan kaldıracak yeni bir toplumsal sistem için birleştirilmesi olduğuna inanmaktadır." [6]

Sovyetler Birliği'nde varlığı boyunca bu terim genellikle Ukrayna, Estonya, Letonya, Ermeni, Kazak ve Sovyetler Birliği'nin Rus olmayan azınlıkları tarafından propaganda edilen diğer milliyetçilik türlerini ifade etmektedir. Sovyet yönetimi, bağımsızlık mücadelelerini SSCB'nin tüm varlığını tehdit eden bir unsur olarak görüyordu.[7][8]

Çin[değiştir | kaynağı değiştir]

Liu Şaoçi

Burjuva milliyetçiliği bir kavram olarak Çin Devlet Başkanı Liu Shaoqi tarafından şu şekilde söylenmiştir:

Ücretli emeğin sömürülmesi, rekabet, kapitalistlerin kendi aralarındaki rakiplerini ezmesi, bastırması ve sindirmesi, savaşa ve hatta dünya savaşına başvurması, kendi ülkesinde ve tüm dünyada tekel pozisyonunu güvence altına almak için her türlü aracı kullanması - kâr peşinde koşan burjuvazi işte böyle bir karaktere sahiptir. Burjuva milliyetçiliğinin ve tüm burjuva ideolojilerinin sınıfsal temeli budur. [...] Burjuva milliyetçiliğinin gelişiminin en vahşi tezahürleri, sömürge ve yarı-sömürge ülkelerin emperyalist güçler tarafından köleleştirilmesi, Birinci Dünya Savaşı, İkinci Dünya Savaşı sırasında Hitler ve Mussolini ile Japon derebeylerinin saldırganlığı ve Amerikan emperyalizminin başını çektiği uluslararası emperyalist kampın tüm dünyayı köleleştirme planlarıdır.[9]

Yahudiler ve Siyonizm[değiştir | kaynağı değiştir]

1949'da ABD Komünist Partisi, Siyonist hareketin bir tür "Yahudi burjuva milliyetçiliği" olduğunu ilan etmiştir.[10]

People's World için yazan solcu aktivist John Gilman, Yahudi burjuva milliyetçiliğinin Yahudi asimilasyonu ve Siyonizm de dahil olmak üzere birçok çeşidi olduğundan bahsetmiştir.[11]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Khiterer, V. (2004). "Nationalism in the Soviet Union". Encyclopedia of Russian History. Macmillan Reference USA. 18 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2024. 
  2. ^ Nicolaïdis, Kalypso; Sebe, Berny; Maas, Gabrielle (23 Aralık 2014). Echoes of Empire: Memory, Identity and Colonial Legacies (İngilizce). Bloomsbury Publishing. ISBN 978-0-85773-896-7Google Books vasıtasıyla. Elsewhere in the USSR, the late 1930s and the outbreak of World War II also saw some significant changes: elements of korenizatsiya were phased out... the Russians were officially anointed as the 'elder brothers' of the Soviet family of nations, whilst among historians Tsarist imperialism was rehabilitated as having had a 'progressive significance' 
  3. ^ Chang, Jon K. "Tsarist continuities in Soviet nationalities policy: A case of Korean territorial autonomy in the Soviet Far East, 1923-1937". Eurasia Studies Society of Great Britain & Europe Journal. 23 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2024. 
  4. ^ Nikolayets, K. (2011). "Vplyv uyavlenʹ pro sotsialistychnyy sposib zhyttya na spryamuvannya suspilʹno-politychnoyi aktyvnosti naselennya Ukrayiny: istoriohrafiya" [The influence of ideas about the socialist way of life on the direction of social and political activity of the population of Ukraine: historiography]. Naukovi Zapysky Z Ukrayinsʹkoyi Istoriyi: Zbirnyk Naukovykh Pratsʹ (Ukraynaca). 26: 293. 20 Haziran 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  5. ^ "Nationalism". 4 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2023. 
  6. ^ Brezhnev, L. I. (1972). The 50th Anniversary of the Union of Soviet Socialist Republics. Moskova. s. 10. 
  7. ^ Khiterer, В. (2004), "Націоналізм в Радянському Союзі", в Енциклопедії російської історії, М. довідник США
  8. ^ Науковий і культурно-просвітній краєзнавчий часопис “Галичина” Науковий журнал / Василь Жупник «Протистояння ОУН і УПА та радянських органів влади на території Волині і Галичини (1944–1953 рр.) в радянській історіографії», 2008, Ч.14
  9. ^ Shaoqi, Liu. "I. The Bourgeois-Nationalist Concept of the Nation". Internationalism and Nationalism. 10 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2015Marxists Internet Archive vasıtasıyla. 
  10. ^ Schwartz, Harry (31 Mart 1949). "COMMUNISTS HERE TO FIGHT ZIONISM; Freiheit Association Apologizes for Not Embracing Stand of Ehrenburg Earlier". The New York Times. 7 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2023. 
  11. ^ "Zionism what it does and does not mean". People's World. 16 Ocak 2003. 15 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2023. 

daha fazla okuma[değiştir | kaynağı değiştir]