Zygmunt Łempicki (profesor)
| Data i miejsce urodzenia | 11 maja 1886 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 21 czerwca 1943 |
| Narodowość | polska |
| Tytuł naukowy | Profesor |
| Alma Mater | Uniwersytet Lwowski |
| Uczelnia | Uniwersytet Warszawski |
| Wydział | Katedra Literatury i Języka Niemieckiego |
| Stanowisko | profesor zw., kierownik Katedry |
| Odznaczenia | |
 | |
Zygmunt Łempicki (ur. 11 maja 1886 w Sanoku, zm. 21 czerwca 1943 w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Auschwitz) – profesor literatury niemieckiej, teoretyk literatury.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 11 maja 1886 w Sanoku[1]. W latach 1904–1908 studiował filologię germańską i klasyczną na Uniwersytecie Lwowskim[1], a także filozofię u Kazimierza Ajdukiewicza. Studia uzupełniał w Berlinie i Getyndze[1]. Pracował jako nauczyciel gimnazjalny we Lwowie. W 1916 habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim[1], od 1 maja 1919 był profesorem nadzwyczajnym, a od 1 października 1920 profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego[1], kierownikiem katedry literatury i języka niemieckiego. Należał m.in. do PAU, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Polskiego Towarzystwa Neofilologicznego. 20 stycznia 1938 został wybrany członkiem rady głównej Towarzystwa Pracy Społeczno-Gospodarczej[2].
Publikował recenzje teatralne, muzyczne i literackie, a także artykuły dotyczące polityki i życia społecznego i gospodarczego na łamach m.in. „Pamiętnika Literackiego”, „Ruchu Literackiego”, „Kuriera Polskiego” i „Kuriera Warszawskiego”. Redagował wydanie pięciotomowej, ilustrowanej, encyklopedii młodzieżowej Świat i życie. Zarys encyklopedyczny współczesnej wiedzy i kultury opublikowanej w latach 1933–1936 we Lwowie i w Warszawie[3].
11 listopada 1937 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4].
Osadzony na Pawiaku, 28 kwietnia 1943 został wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz[5].
Był żonaty z Marią Wandą z Rehmanów (1888–1967), córką geografa, profesora Uniwersytetu Lwowskiego Antoniego Rehmana.
Niektóre prace[edytuj | edytuj kod]
- W sprawie uzasadnienia poetyki czystej (1921)
- Idea a osobowość w historii literatury (1920)[6]
- Literatura, poezja, życie (1936)[7]
- Pozytywizm, neoidealizm i neopozytywizm w historii literatury (1939)
- Twórca i dzieło w poezji (1948)
- Osnowa, wątek, motyw (1926)
- Geschichte der deutschen Literaturwissenschaft (1920)[8]
- Renesans, Oswiecenie, Romantyzm (1923)[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 441.
- ↑ Komunikat Towarzystwa Pracy Społeczno-Gospodarczej. „Drogi Polski”. Nr 2, s. 136, 1938.
- ↑ Łempicki 1933 ↓.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
- ↑ Leon Wanat, Za murami Pawiaka, Warszawa 1985, s. 420.
- ↑ Zygmunt Łempicki, Idea a osobowość w historji literatury : wykład wstępny przy objęciu katedry filologii germańskiej w Uniwersytecie Warszawskim dnia 15 października 1919 r., Lwów: Książnica Polska Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych (Lwów, 1920.
- ↑ Zygmunt Łempicki, Literatura, poezja, życia, Warszawa: Instytut Literacki, 1936.
- ↑ Zygmunt Łempicki, Geschichte der deutschen Literaturwissenschaft bis zum Ende des 18. Jahrhunderts, Göttingen: Vandenhoeck, 1920.
- ↑ Zygmunt Łempicki, Renesans, oświecenie, romantyzm, Warszawa ; Lwów: Książnica Polska - Tow. Nauczycieli Szkół Wyższych, 1923.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zygmunt Łempicki: Świat i życie. Zarys encyklopedyczny współczesnej wiedzy i kultury, t.I A-D. Lwów, Warszawa: Książnica-Atlas, 1933.
- Biografia [w:] Zygmunt Łempicki, Wybór pism, t. 1-2, Warszawa 1966.
- Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1984.
- Teresa Rzepa: Łempicki Zygmunt. W: Słownik psychologów polskich. Elwira Kosnarewicz, Teresa Rzepa, Ryszard Stachowski (red.). Poznań: Instytut Psychologii UAM, 1992, s. 138.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje Zygmunta Łempickiego w bibliotece Polona