Aritomo Yamagata

Aritomo Yamagata
山県 有朋
Yamagata Aritomo
Ilustracja
Gensui-Rikugun-Taishō (maraszłek polny) Gensui-Rikugun-Taishō
(maraszłek polny)
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1838
Kawashima (Hagi)

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1922
Odawara

Przebieg służby
Lata służby

1868–1898

Siły zbrojne

 Armia Cesarska

Stanowiska

szef Sztabu Generalnego

Główne wojny i bitwy

wojna boshin,
bunt Satsumy,
wojna chińsko-japońska (1894–1895),
wojna rosyjsko-japońska (1904-1905)

Późniejsza praca

premier Japonii,
przewodniczący Tajnej Rady Cesarskiej,
minister sprawiedliwości

podpis
Odznaczenia
Order Chryzantemy (Japonia) Order Kwiatów Paulowni (Japonia) Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Order Złotej Kani I klasy (Japonia) Medal Wojskowy za Wojnę Chińsko-Japońską 1894-1895 (Japonia) Medal Wojskowy za Wojnę Rosyjsko-Japońską 1904-1905 (Japonia) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Orła Czarnego (Prusy) Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Order Zasługi (Wielka Brytania) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch)

Aritomo Yamagata (jap. 山県 有朋 Yamagata Aritomo; ur. 14 czerwca 1838 w Kawashimie w prowincji Nagato (dzisiejsze Hagi), zm. 1 lutego 1922 w Odawarze)japoński polityk i wojskowy[1].

Zarys biografii[edytuj | edytuj kod]

Samuraj z hanu Chōshū, student prywatnej szkoły o nazwie Shōkasonjuku[2], zorganizowanej przez intelektualistę Shōina Yoshidę (1830–1859). Dowodził wojskami Chōshū w czasie blokady cieśniny Shimonoseki, podczas drugiej ekspedycji karnej bakufu przeciw Chōshū oraz w czasie wojny domowej roku Smoka (Boshin). Był autorem rozporządzenia o powszechnym poborze, przeciwnikiem ekspedycji koreańskiej i ekspedycji tajwańskiej, radcą stanu (1874–1885), ministrem sił lądowych (1873–1878) i twórcą nawalizmu japońskiego. Dowodził wojskami rządowymi podczas wojny na południowym zachodzie. Był szefem Sztabu Generalnego (1878–1882, 1884–1885), ministrem spraw wewnętrznych (1883–1884, 1885–1888, 1889–1890), premierem (1889–1891, 1898–1900), przewodniczącym Tajnej Rady Cesarskiej (1893–1894, 1905–1922), dowódcą I Armii na początku wojny z Chinami, ministrem sprawiedliwości (1892–1893) i ponownie sił lądowych (1895), ponownie szefem Sztabu Generalnego podczas wojny z Rosją (1904–1905). Był jednym z genrō. Otrzymał tytuł książęcy w 1907.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Yamagata, Aritomo. National Diet Library, Japan, 2013. [dostęp 2016-10-19]. (ang.).
  2. Shokasonjuku Academy. Sites of Japan's Meiji Industrial Revolution: Kyushu-Yamaguchi and Related Areas, 2009. [dostęp 2016-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-17)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mirosław Łuczko, Itō Hirobumi i Yamagata Aritomo – Czołowi politycy Japonii okresu Meiji (1868-1912), Wydawnictwo TRIO Biblioteka Fundacji im. Takashimy, Warszawa 2006, ISBN 83-7436-051-8