Wielki Komor

Wielki Komor
Grande Comore
Ngazidja
	Region autonomiczny
	; Główna szosa na Wielkim Komorze
	Flaga
Państwo	Komory
Siedziba	Moroni
Powierzchnia	1148 km²
Populacja (2006); • liczba ludności	; 316 600
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wielki Komor, Ngazidja (kom. Ngazidja, fr. Grande Comore)^[1] – największa wyspa w archipelagu Komorów, część składowa Związku Komorów, położona na północny zachód od pozostałych wysp.

W 2006 roku zamieszkiwało ją ponad 316 tys. ludzi.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Na zachodnim wybrzeżu leży u stóp Kartali stolica wyspy i całego kraju Moroni. Niemal wszystkie miasta i miejscowości na wyspie usytuowane są na wybrzeżu: Iconi, położone niedaleko stolicy z ruinami sułtańskiego pałacu^[2], Mitsoudjé, Mbeni (północny wschód) i Foumbouni (południowy wschód), Mitsamiouli (port rybacki na północy) czy Ounkazi i Dembéni (na południu).

Na wyspie znajdują się dwa duże wulkany: w środkowej części – Kartala, który jest najwyższym szczytem Komorów (2361 m n.p.m.), a na północy masyw La Grille.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Do 1886 wyspa była podzielona na 10 sułtanatów:

Bambao
Itsandra
Mitsamihuli
Bajini
Hambu
Washili
Hamahame
Mbude
Hamvu
LaDombe

W 1886 Saidi Ali ibn Saidi Omar, sułtan Bambao, zjednoczył wszystkie sułtanaty. W tym samym roku wyspa znalazła się pod protektoratem Francji. Od 1911 formalnie kolonia francuska.

W 1975 wraz z wyspami Anjouan i Mohéli utworzyła państwo Komory. Po secesji Mohéli i Anjouan w 1997 była przez pewien czas jedyną wyspą pod władzą rządu federalnego.

Na mocy nowej konstytucji z 2002 Wielki Komor stał się jedną z trzech autonomicznych prowincji tworzących Związek Komorów.