Umarli rzucają cień (film)
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | 6 września 1979 |
| Kraj produkcji | Polska |
| Język | polski |
| Czas trwania | 119 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja | ZF Profil |
| Wytwórnia | ZF Profil |
| Dystrybucja |
Umarli rzucają cień – wojenny film sensacyjny produkcji polskiej z 1978 roku w reżyserii Juliana Dziedziny. Ekranizacja powieści Andrzeja Wydrzyńskiego pod tym samym tytułem.
Zdjęcia kręcono w Katowicach (Nikiszowiec), Łodzi i Pabianicach, a także w Chiwie w Uzbekistanie[1]
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Historia konspiracyjnej działalności podziemnej komórki PPR-u, silnie zinflirtowanej przez agentów Gestapo. Na skutek ich zdrad i prowokacji polska organizacja komunistyczna ulega rozbiciu, a konsekwencje ich działań rzutują na losy polskich lewicowców wiele lat po wojnie.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Talar – "Mały"
- Tatiana Sosna-Sarno – Sylwia
- Jerzy Sagan – "Edward"
- Mirosław Szonert – sturmbannführer Kneif
- Danuta Szaflarska – "Mamusia"
- Ewa Wiśniewska – Julia, agentka Gestapo
- Grażyna Dyląg-Burton – "Maria"
- Piotr Fronczewski – hauptsturmführer Hafer
- Jerzy Kryszak – Bogumił, syn "Mamusi", agent Gestapo
- Wojciech Wysocki – "Konrad", agent Gestapo "Bubi"
- Elżbieta Kijowska – Ewa, żona "Edwarda"
- Zofia Bawankiewicz – wdowa Max, gospodyni Krystyny
- Danuta Rynkiewicz – Krystyna, siostra "Adama"
- Jacek Domański – "Adam"
- Wirgiliusz Gryń – Wasyl
- Jarosław Kopaczewski – "Bolek"
- Edward Kusztal – "Zygmunt"
- Tadeusz Madeja – Gawlas
- Jerzy Nowak – "Dziadek"
- Jan Padkowski – "Wojciech"
- Zofia Grąziewicz – kobieta w klubie w Berlinie
- Elżbieta Stawowczyk – Erna, sekretarka Kneifa
- Piotr Augustyniak – tajniak
- Zbigniew Bielski – "Sosna"
- Władysław Dewoyno – strażnik w szpitalu
- Janusz Dziubiński – oficer Wehrmachtu
- Krzysztof Kiersznowski – Mikołaj
- Władysław Kozłowski – Bahnschutz
- Jerzy Krasuń – "Piła"
- Paweł Kruk – "Listonosz"
- Antoni Lewek – Hans
- Andrzej Łągwa – strażnik więzienny
- Marian Maksymowicz – "Koń"
- Tadeusz Szaniecki – strażnik więzienny "Anioł", współpracownik GL
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze informacje o ekranizacji powieści Andrzeja Wydrzyńskiego pojawiły się w prasie branżowej w grudniu 1977 roku[2]. Swoją premierę w kinach film miał wiosną 1979 roku[3][a]. Wydrzyński, autor zarówno literackiego pierwowzoru jak i scenariusza filmu, twierdził na łamach tygodnika Ekran z 1978 roku, że na kwestię rozbicia sztabu AK, a następnie komitetu GL w Zagłębiu podczas okupacji natrafił w tajnych archiwach Gestapo i że próżno ich szukać w polskiej literaturze i filmie. Teza ta została poddana ostrej krytyce polskich recenzentów[4].
Według krytyka filmowego Aleksandra J. Wieczorkowskiego zawiła, sensacyjno-przygodową fabuła filmu oraz przerysowane postacie ("agentka Gestapo w wytwornym futrze i białym Mercedesie, szef Gestapo intelektualista-sadysta") zaciemniają historię ruchu rewolucyjnego na Śląsku i Zagłębiu, która zasługuje na rzetelne i poważne potraktowanie[4].
Plątanina wątków i bohaterów ma przekonać widzów do wielkich zasług konspiratorów z PPR, ale odbiorca po prostu się gubi w natłoku nieprawdopodobieństw.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Baza internetowa Film Polski podaje datę premiery jako wrzesień 1979.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Umarli rzucają cień w bazie IMDb (ang.)
- Umarli rzucają cień w bazie Filmweb
- Umarli rzucają cień w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Umarli rzucają cień w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Umarli rzucają cień. Film Polski. [dostęp 2023-07-17]. (pol.).
- ↑ Umarli rzucają cień. „Film”. Nr 52(1516), s. 2, 1977-12-25. Warszawa: RSW „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0137-463X.
- ↑ W kinach. Umarli rzucają cień. „Film”. Nr 14(1583), s. 23, 1977-12-25. Warszawa: RSW „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0137-463X.
- ↑ a b Aleksander J. Wieczorkowski. O historię pełną. „Film”. Nr 40(1609), s. 9, 1979-10-07. Warszawa: RSW „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0137-463X.
- ↑ Leksykon...,
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Słodowski: Leksykon polskich filmów fabularnych. Warszawa: Wiedza i Życie, 1997, s. 741. ISBN 83-7184-928-1.