Ulica Tumska we Włocławku

ulica Tumska
Śródmieście
Ilustracja
Ulica Tumska
Państwo

 Polska

Miejscowość

Włocławek

Długość

180 m

Położenie na mapie Włocławka
Mapa konturowa Włocławka, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Tumska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Tumska”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Tumska”
52,660690°N 19,070107°E/52,660690 19,070107

Ulica Tumska – należy do najważniejszych ulic Śródmieścia we Włocławku. Biegnie od Placu Kopernika w kierunku wschodnim na Stary Rynek. Ma 180 m długości. Zabudowa ulicy to głównie dwupiętrowe kamienice. Ulica jest objęta Lokalnym Programem Rewitalizacji.

Historia ulicy[edytuj | edytuj kod]

Ulica Tumska jest jedną z najstarszych ulic miasta. W XVI wieku stanowiła naturalne połączenie kościoła biskupiego katedralnego z kościołem parafialnym pw. św. Jana i Starym Rynkiem. Jej rozwój nastąpił w latach dwudziestych XIX wieku, kiedy zaczęto budować okazałe, ciekawe architektonicznie kamienice. Najstarszy dom pod numerem 1 wybudowany został w końcu XVIII wieku według projektu architekta Antoniego Olszakowskiego. Podczas wojen napoleońskich przemianowana na ulicę Napoleona. Stara nazwa została przywrócona po Kongresie Wiedeńskim w 1815 roku. [1]

Ulica w XIX wieku i pierwszej połowie XX w. była jedną z najbardziej ruchliwych ulic miasta. Zwłaszcza w okresie międzywojennym przy Tumskiej znajdowało się wiele sklepów i usługowych zakładów rzemieślniczych. [2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. Winiarski, "Włocławek na starej fotografii", s. 47 "Nadwiślańskie ulice Starego Miasta"
  2. A. Winiarski, "Włocławek na starej fotografii", s. 47 "Nadwiślańskie ulice Starego Miasta"