Trzcianka (powiat staszowski)

Trzcianka
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

staszowski

Gmina

Osiek

Sołectwo

Trzcianka[2]

Wysokość

153,4 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

197[3]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

28-221[4]

Tablice rejestracyjne

TSZ

SIMC

0802283[5]

Położenie na mapie gminy Osiek
Mapa konturowa gminy Osiek, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Trzcianka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Trzcianka”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Trzcianka”
Położenie na mapie powiatu staszowskiego
Mapa konturowa powiatu staszowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Trzcianka”
Ziemia50°29′05″N 21°24′25″E/50,484722 21,406944[1]

Trzcianka – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Osiek[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.

W sąsiedztwie wsi przebiega szerokotorowa linia kolejowa nr 65 (tzw. LHS) oraz droga krajowa nr 79, natomiast bezpośrednio przez wieś przebiega droga gminna nr 4233023 do Sworonia i nr 4233022 do Trzcianki-Kolonii.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o Trzciance pochodzi z czasów Joannisa Długosza, wtedy to według jego Liber Beneficiorum... (1470–1480) leżała ona w parafii Niekrasów, tak jak i dziś a była własnością Tomasza Kołaczkowskiego herbu Janina. Miała 4 łany kmiecie powierzchni, z których dziesięcinę snopową i konopną, wartości 4 grzywien, płacono vive–prepozyturze sandomierskiej. Nie miała innych rodzajów własności nieruchomej, które można by obciążyć tym podatkiem (np. karczmy, czy młyna). Jednak zapisano również dawne długi o wartości około 30 grzywien za tzw. sprawy dawne jak i obecne, podług nowego rejestru, które winien uregulować w całości Tomasz Kołaczkowski herbu Janina[7],[8]. W dokumentach zyskała obecną pisownię dopiero w roku 1892 i zapisywana jest tak, jak ma to miejsce obecnie; zaś nazwą pierwotną jest Trzczyanka. W dokumentach występuje jako (z łac.) Thrczianka, Thrczyana, Thrczyana, Trcinka, Trczana, Trczanka, Trczyanka, Trczynna, Trzciana, Trzcziana, Trzczyanka, Trzianka[8][9].

Filip Sulimierski (red. naczelny), Bronisław Chlebowski (red.), Władysław Walewski (red.): Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Nakładem Władysława Walewskiego. T. VII. Warszawa: Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61, 1886, s. 78.

Ecclesiae Collegiatarum. Sandomiriensis. (...) Vicepraepositura.
Trzcianka, villa sub parochial de Niekrasów. (...) alias Trzczyanka (Trzcianka) villa...
TRZCZYANKA, villa sub parochia ecclesiae de Nyekrasszow sita, cuius haeres Thomas К о l y a с z к о w s к y de armis J a n i n a, in qua sunt quatuor lanei cmethonales, de quibus omnibus datur manipularis decima et per duas ierugas canapalis, et conducunt eam cmethones in horreum a vicepraeposito locandum et valor eius aestimatur ad quatuor marcas[10]. Item non est ibi curia militaris aliqua, neque taberna, neque hortulania, neque molendinum; item vicepraepositus Sandomiriensis habet in S a n d o m i r i a pro sua inhabitatione et recollectione perpetuam et specialem domum ligneam, cuius area sita est inter domum cantoris Sandomiriensis et domum vicariorum, habens latam aream; item praepositura Sandomiriensis iuxta vetera et nova regestra taxata est ad triginta marcas[7][11].

Joannis Długosz, Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis, tomus I.

Według regestru poborowego z 1508 Trzcianka wraz z wsiami: Niekrasów, [[Tursko Wie Filip Sulimierski (red. naczelny), Bronisław Chlebowski (red.), Władysław Walewski (red.): Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Nakładem Władysława Walewskiego. T. VII. Warszawa: Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61, 1886, s. 78.lkie|Tursko]] i Ossala należała do Pawła Kołaczkowskiego, który płacił 22 gr. poboru[8].

4. Palatinatus Sandomiriensis. a. Districtus Sandomiriensis 1508 a.
Thursko, Thrczanka, Nyekrassow, Ossola, n. Paulus Kolaczowsky gr 22[12][13].

Adolf Pawiński, Małopolska, t. IV.

W 1578 Jan Turski płacił tu (dziesięcinę) od 6 osadników z 1½ łanu, 1 zagrodnika z rolą oraz 1 ubogiego. Inni Turscy od 2 osadników z ½ łanu, 2 zagrodników z rolą, 1 ubogiego[8].

II. Palatinatus Sandomiriensis. 1. Districtus Sandomiriensis an. 1578. Par. Niekraszow.
Trczanka, Joannis Turski, col. 6 in lan. 1½, hort. 1, inq. 3, paup. 1;
Eorundem Turskich, col 2 in lan. ½, hort. c. a. 2, inq. paup. 1[14][15].

Adolf Pawiński, Małopolska, t. III.

Wieś wymieniana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich pod koniec XIX wieku.

TRZCIANKA alias[16] Trzcianna, folwark i Trzcianna Dolna i Trzcianna Górna, wieś nad rzeką Wisłą, powiat sandomierski, gmina Tursko, parafia Niekrasów, odległość od Sandomierza 33 wiorsty, ma 43 domy, 317 mieszkańców. W 1827 roku (było tu) 23 domy, 187 mieszkańców. Folwark Trzcianka, oddzielony od dóbr Ossala, rozległość (dominalna) mórg 643: gruntów ornych i ogrodów mórg 315, łąk mórg 138, pastwisk mórg 16, wody mórg 7, lasu mórg 150, nieużytków mórg 17; budynków drewnianych 15; płodozmian 7-pololowy, las nieurządzony, młyn. Drogą sprzedaży oddzielono po roku 1874 z obszaru folwarku mórg 86. Wieś(:) Trzcianka alias[16] Trzcianna Dolna ma 11 osad, 101 mórg; Trzcianka (alias[16] Trzcianna) Górna 28 osad, 276 mórg. W połowie XV wieku Trzcianka, w parafii Niekrasów, własność Kołaczkowskiego herbu Janina, miała 4 łany, z których dziesięcinę snopową i konopną, wartości 4 grzywien, płacono wiceprepozyturze sandomierskiej (Długosz, Liber Beneficiorum, I, 312). W roku 1578 Jan Turski płaci tu (dziesięcinę) od 3 osadników, ¾ łanu, 1 zagrodnika z rolą, 1 ubogiego. Inni Turscy od 2 osadników, ½ łanu, 2 zagrodników z rolą, 1 ubogiego (Pawiński, Małopolska, III, 169)[8].

Bronisław Chlebowski i Ludwik Krzywicki, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII.

Na podstawie ww. informacji z 1892 roku – ówczesna Trzcianka to folwark i wieś Trzcianna Dolna i Górna leżące nad rzeką Wisłą w powiecie sandomierskim w gminie Tursko, w parafii Niekrasów, w odległości 33 wiorst od Sandomierza. Posiadała 43 domy i 317 mieszkańców. W 1827 były tu 23 domy i 187 mieszkańców[8].

W 1827 folwark Trzcianna (obecnie to Trzcianka–Kolonia, nazywana wówczas Trzcianką Folwarczną) został oddzielony od dóbr Ossala, jego rozległość ogólna to 643 morgi w tym: 315 mórg gruntów ornych i ogrodów, 138 mórg łąk, 16 mórg pastwisk, 7 mórg wody, 150 mórg lasu, 17 mórg nieużytków; jak i 15 budynków drewnianych; stosuje się płodozmian 7–polowy, las nieurządzony oraz młyn. Drogą sprzedaży oddzielono po 1874 z obszaru folwarku 86 mórg. Wieś Trzcianka Dolna (z łac. al. Trzcianna Dolna) miała 11 osad mieszkalnych i 101 mórg rozległości ogółem, natomiast Trzcianka Górna (z łac. al. Trzcianna Górna) miała 28 osad mieszkalnych i 276 mórg rozległości ogółem[8].

W 1886 roku ówczesna parafia Niekrasów należała do ówczesnego dekanatu sandomierskiego (ale dawniej jeszcze do dekanatu staszowskiego) i liczyła wówczas 2 230 dusz[17].

Trzcianka w 1867 wchodziła w skład gminy Tursko, z urzędem gminy w Strużkach. Sądem okręgowym dla gminy był IV Sąd Okręgowy w Staszowie (tam też była stacya pocztowa). Gmina miała 8 781 mórg rozległości ogółem (w tym 5 083 mórg włościańskich) i 4 613 mieszkańców (w tym 1,4 proc. pochodzenia żydowskiego, tj. 63 żydów). W skład gminy wchodziły jeszcze: Antoszówka, Dąbrowa, Luszyca, Matyaszów, Nakol, Niekrasów, Niekurza, Okrągła, Ossala, Pióry, Rudniki, Szwagrów, Strużki, Sworoń, Tursko Małe, Tursko Wielkie, Tursko Wola, Zaduska Kępa i Zawada[8].

Trzcianka albo Trzcianna Dolna wieś, gm. Tursko Wlk. — dm. 4, mk. 248, w tem 12 wyzn. mojż. W połowie XV w. własność Kołaczkowskiego h. Janina, w r. 1578 w posiadaniu Jana Turskiego.
Tu znajduje się obozowisko tatarskie z XIII w. w formie okopu. We wsi ozdobny krzyż przydrożny[18][19].

Wacław Skarbimir Laskowski, Słownik krajoznawczy miejscowości powiatu sandomierskiego.

Trzcianka Górna wieś. gm. Tursko Wlk., spisana łącznie z T. Dolną[18][19].

Wacław Skarbimir Laskowski, Słownik krajoznawczy miejscowości powiatu sandomierskiego.

Trzcianka Las wieś, gm. Tursko Wielkie[18][19].

Wacław Skarbimir Laskowski, Słownik krajoznawczy miejscowości powiatu sandomierskiego.

To Trzcianka Dolna była przedpolem głównego obozu tatarskiego z 1241 roku, a atak Polskiego Wojska nastąpił od strony Turska Wielkiego na obóz w Trzciance. Ten wąwóz od Domu Ludowego do rzeki Strzegomki zwanej Trzcianką, został wykopany przez Tatarów i był miejscem głównych walk, jednak w historiografii utarła się „bitwa pod Turskiem”, co fakt miało miejsce pod Turskiem, bo w Trzciance Dolnej.

W okresie 20. międzywojennego od obecnego sioła Bargielka, aż za Dom Ludowy do zakrętu ulokowana była osobna wieś Trzcianka Las, która ze względu II wojny światowej i drewnianej zabudowy zanikła, a po części jej dawne włości włączono w skład obecnej Trzcianki-Kolonii i Trzcianki wsi.

Współcześnie w ujęciu Piotra Barańskiego w jego książce Miasto i Gmina Osiek z 1999 roku.

W gminie. (...) Trzcianka.
Są to dwa sołectwa Trzcianka Wieś i Trzcianka Kolonia (tradycyjnie mieszkańcy nazywali ją Trzcianka Folwark). Wieś należała do dóbr w Ossali. Tutaj działał oddział ”Jędrusie”, tu urodził się i mieszkał prezydent na uchodztwie[20], Kazimierz Sabat[21]. U państwa Borglów stał młyn wodny, dziś zniszczony.
Poza wsią, przy drodze do Ossali stoi piękna, murowana figurka przydrożna. Wzniesiona w 1834 roku z fundacji Januszewskich ma kształt czworobocznego słupa podtrzymującego czworoboczną, otwartą arkadami latarnię. W jej wnętrzu znajduje się ludowo – barokowy posążek Chrystusa Frasobliwego[22].

Piotr Barański, Miasto i Gmina Osiek.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Współczesna struktura demograficzna wioski Trzcianka na podstawie danych z lat 1995-2009 według roczników GUS-u, z prezentacją danych z 2002 roku[23]:

Tabela 1.1 Poziom populacji wioski w przedziałach wiekowych[23]
WYSZCZEGÓLNIENIE J.
m. 		POPULACJA MIESZKAŃCÓW
(w przedziałach wiekowych w 2002 roku)
OGÓŁEM 0-9 10-19 20-29 30-39 40-49 50-59 60-69 70-79 80 +
I. OGÓŁEM os. 212 21 28 45 24 27 27 20 17 3
— odsetek % 100 9,9 13,2 21,3 11,3 12,8 12,7 9,4 8 1,4
1. WEDŁUG PŁCI
A. Mężczyzn os. 115 13 13 30 16 15 13 10 4 1
— odsetek % 54,2 6,1 6,1 14,2 7,5 7,1 6,1 4,7 1,9 0,5
B. Kobiet os. 97 8 15 15 8 12 14 10 13 2
— odsetek % 45,8 3,8 7,1 7,1 3,8 5,7 6,6 4,7 6,1 0,9


Rysunek 1.1 Piramida populacji — struktura płci i wieku wioski[23]
Tabela 1.2 Poziom populacji wioski w grupach wiekowych[23]
WYSZCZEGÓLNIENIE J.
m. 		POPULACJA MIESZKAŃCÓW
(w grupach wiekowych w 2002 roku)
OGÓŁEM Mężczyzn Kobiet
I. OGÓŁEM os. 212 115 97
— odsetek % 100 54,2 45,8
1. W WIEKU
A. Przedprodukcyjnym os. 39 21 18
— odsetek % 18,4 9,9 8,5
B. Produkcyjnym os. 136 82 54
— odsetek % 64,1 38,6 25,5
a. mobilnym os. 91 59 32
— odsetek % 42,9 27,8 15,1
b. niemobilnym os. 45 23 22
— odsetek % 21,2 10,8 10,4
C. Poprodukcyjnym os. 37 12 25
— odsetek % 17,5 5,7 11,8

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Współrzędne geograficzne obecnej wioski Trzcianka zostały wyśrodkowane względem starego podziału; utrwalonego w świadomości mieszkańców z Trzcianką: Dolną i Górną, co przedstawia tabela 1; dodatkowo dołączono Trzciankę-Kolonię.

Tabela 1. Współrzędne geograficzne
Opis Położenie
1. Trzcianka 50°29′05″N 21°24′26″E/50,484722 21,407222
a. Trzcianka Dolna 50°29′04″N 21°24′55″E/50,484444 21,415278
b. Trzcianka Górna 50°29′10″N 21°24′00″E/50,486111 21,400000
2. Trzcianka-Kolonia 50°28′43″N 21°24′19″E/50,478611 21,405278

Wieś Trzcianka położona jest 10,5 km na wschód, północny wschód od Połańca; 18,5 km na wschód, południowy wschód od Staszowa; 22,4 km na północ od Mielca i 22,4 km na zachód, południowy zachód od Tarnobrzega[24][25] leżąc na wysokości 153,4 m n.p.m. Przy czym Trzcianka Dolna położona jest 10,9 km na wschód, północny wschód od Połańca; 19,1 km na wschód, południowy wschód od Staszowa; 22,4 km na północ od Mielca i 21,9 km na zachód, południowy zachód od Tarnobrzega[26][27] leżąc na wysokości 150,2 m n.p.m. – z kolei Trzcianka Górna położona jest 10,1 km na północny wschód od Połańca; 18 km na wschód, południowy wschód od Staszowa; 22,6 km na północ od Mielca i 22,8 km na zachód, południowy zachód od Tarnobrzega[28][29] leżąc na wysokości 166,7 m n.p.m.

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne[edytuj | edytuj kod]

W latach 70. ubiegłego wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Trzcianki: Dolnej i Górnej – obecnie to jedna wieś Trzcianka, zawarty w tabeli 2.

Tabela 2. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[30]
Nazwa wsi — miasta Nazwy części wsi
— miasta 		Nazwy obiektów fizjograficznych
— charakter obiektu
I. Gromada TURSKO WIELKIE
  1. Trzcianka Dolna

—

—

  2. Trzcianka Górna
  1. Bargielka
  1. Choiny — pole, las
  2. Na Lesie — pole
  3. Otoka — pole
  4. Pastwisko — pole, łąka
  5. Pliszka — łąka, pole
  6. Pod Jaworem — pole
  7. Podolszynie — pole
  8. Przymiarki — pole, łąka
  9. Rędzina — pole
  10. Skała — pole
  11. Suchy Grąd — łąka, pole
  12. Wisoki — łąka
  13. Zagórze — pole, łąka

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 140760
  2. ↑ Przemysław Rękas: Wykaz sołectw Gminy Osiek. [w:] Władze / Osiedle w Osieku i sołectwa [on-line]. Osiek, 2005-07-13, Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miasta i Gminy Osiek [dostęp 2010-06-21]. (pol.).
  3. ↑ Wieś Trzcianka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-22], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  4. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1297 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ a b Joannis Długosz senioris canonici cracoviensis: Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis. Nunc primum e codice autographo editus. Tomus I: Ecclesia cathedralis Cracoviensis. – Ecclesiae Collegiatorum. W: Joannis Długosz senioris canonici Cracoviensis: Opera omnia. Cura Alexandri Przezdziecki edita. Tomus VII. Cracoviae: Ex Typographia Kirchmajeriana, MDCCCLXIII (1863), s. 312.
  8. ↑ a b c d e f g h Trzcianka (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 540.
  9. ↑ Tursko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 656.
  10. ↑ 1 marca = 1 flor et 20 gros. = 4 fert. = 24 scott. = 48 gros., 1 florenus = 2 fert. et 4 gros. = 14 scott. = 28 gros., 1 fertonis = 6 scott. = 12 gros., 1 scottus = 2 grossis.
  11. ↑ Tłumaczenie z łac. Kościół kapitulny, kolegialny. Sandomierz. (...) Wiceprepozytura. Trzcianka, wieś na terenie parafii Niekrasów. (...) inaczej wioska Trzcianka... Trzcianka – wieś położona na terenie parafii kościoła z Niekrasowa, której dziedzicem jest Tomasz Kołaczkowski herbu Janina, w której jest 4 łany kmiecie, z których płaci się w datku dziesięcinę snopową i dla bożej łaski (czy też: podwójną, za karę) konopianą, a całość przewieść (czy też: cały ekwipunek, kondukt dostarczyć) za pośrednictwem kmieci (chłopów), którzy go w spichlerzu wiceprepozytury ulokują (umieszczą, złożą), i jego wartość szacuje się na 4 marek; takoż, że nie ma tam jakiejś warowni (zamka, fortecy) obronnej (czy też: zabudowań dworskich), ani (czy też: i nie ma) karczmy (oberży, sklepu czy chałupy), ani (czy też: i nie ma) zagrody (obejścia), ani (czy też: i nie ma) młyna; takoż, wiceprepozyt (czy też: wiceprzełożony) Sandomierza zapisze stan posiadania (czy też: zanotuje, zaksięguje) w Sandomierzu na rzecz (na korzyść) jego mieszkańców (świeckich duchownych), i dla zachowania w pamięci (na pamiątkę) i specjalną (prywatną) bożą domu opieką otoczy w tym teren całej zagrody (czy też: siedliska), który jest w obrębie kantoru (czy też: kanora) Sandomierskiego, i domu wymiany, jak i pod kierownictwem (zarządem) folwarku (czy też: zagrody); takoż, prepozytura Sandomierz w następstwie dawnych zaszłości (czy też: z tytułu dawnych spraw) w nowym rejestrze wycenia (oszacowuję) ją na 30 marek. Znaczy to: że w całości Tomasz Kołaczkowski herbu Janina winien zapłacić na rzecz wiceprepozytury Sandomierz około 30 grzywien, za sprawy dawne jak i obecne, podług nowego rejestru.
  12. ↑ Tłumaczenie z łac. – Palatinatus Sandomiriensis – województwo sandomierskie; Districtus Sandomiriensis – powiat sandomierski; 1508 a. – w 1508 roku; Thursko (Tursko), Thrczanka (Trzcianka), Nyekrassow (Niekrasów), Ossola (Ossala); nobilis Paulus Kolaczowsky – szlachcic Piotr Kołaczkowski; gr 22 – 22 gr
  13. ↑ Źródła dziejowe. T. XV: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym opisana przez Adolfa Pawińskiego. T. IV: Małopolska. Warszawa: Skład główny w Księgarni Gebethnera i Wolffa, Druk J. Bergera, Elektoralna, Nr. 14 1886, s. 458.
  14. ↑ Tłumaczenie: Palatinatus Sandomiriensis – województwo sandomierskie; Districtus Sandomiriensis – powiat sandomierski; an. 1578 – roku 1578; Parochia Niekraszow – parafia Niekrasów; Trczanka – Trzcianka; Joannis Turski – Jan Turski; colonus 6 – sześciu kmieci, osadników; 1½ lan. – 1½ łanu czyli 1½ włóki; hortulanus 1 – jednego zagrodnika (w domyśle bez roli); inquilinus 3 – trzech komorników; pauper 1 – jednego biedaka, ubogiego nędzarza (w domyśle inquilinus pauper 1 – jednego komornika bez bydła). Eorundem Turskich – razem wszystkich Turskich, w całości (to samo); colonus 2 – dwóch kmieci, osadników; in – na; lan. ½ – ½ łanu czyli ½ włóki; hortulanus cum argo 2 – dwóch zagrodników z rolą; inquilinus pauper 1 – jednego komornika bez bydła (w domyśle jednego biedaka, ubogiego nędzarza).
  15. ↑ Źródła dziejowe. T. XIV: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym opisana przez Adolfa Pawińskiego. T. III: Małopolska. Warszawa: Skład główny w Księgarni Gebethnera i Wolffa, Druk J. Bergera, Elektoralna, Nr. 14 1886, s. 169.
  16. ↑ a b c łac. alias, albo al. = inaczéj.
  17. ↑ Por. Niekrasów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 77.
  18. ↑ a b c Skróty używane w słowniku: dm. — domów; gm. — gmina; h. — herb, kol. — kolonja, mk. — mieszkańców, wyzn. — wyznania.
  19. ↑ a b c Wacław Skarbimir Laskowski: Słownik krajoznawczy miejscowości powiatu sandomierskiego. Wydane z częściowej zapomogi wydziału powiatowego. Sandomierz: Odbito w Diecezjalnym Zakładzie Graficzno-Drukarskim w Sandomierzu, 1929, s. 61.
  20. ↑ Błędnie zapisano uchodztwie – winno być uchodźstwie.
  21. ↑ Błędnie zapisano Sabat – winno być Sabbat; przez podwójne „bb”.
  22. ↑ Piotr Barański: Miasto i Gmina Osiek. Wyd. I. Krosno: Oficyna Wydawnicza „APLA”, 1999, s. 56, 85. ISBN 83-88065-14-9.
  23. ↑ a b c d Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS, 2011, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2011-03-10]. (pol.).
  24. ↑ Oryginalny tekst ze strony WWW (ACME Mapper 2.0): 10.5 km ExNE of Połaniec, 18.5 km ExSE of Staszów, 22.4 km N of Mielec, 22.4 km WxSW of Tarnobrzeg.
  25. ↑ Por. Trzcianka N 50.48472 E 21.40721. [w:] PPWK, Tele Atlas, Transnavicom [on-line]. Google, 2010, ACME Mapper 2.0 [dostęp 2010-09-25]. (ang.).
  26. ↑ Oryginalny tekst ze strony WWW (ACME Mapper 2.0): 10.9 km ExNE of Połaniec, 19.1 km ExSE of Staszów, 22.4 km N of Mielec, 21.9 km WxSW of Tarnobrzeg.
  27. ↑ Por. Trzcianka Dolna N 50.48444 E 21.41527. [w:] PPWK... [on-line]. 2010, ACME Mapper 2.0 [dostęp 2010-09-25]. (ang.).
  28. ↑ Oryginalny tekst ze strony WWW (ACME Mapper 2.0): 10.1 km NE of Połaniec, 18.0 km ExSE of Staszów, 22.6 km N of Mielec, 22.8 km WxSW of Tarnobrzeg.
  29. ↑ Por. Trzcianka Górna N 50.48611 E 21.39999. [w:] PPWK... [on-line]. 2010, ACME Mapper 2.0 [dostęp 2010-09-25]. (ang.).
  30. ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 65-66, 77-96.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barański Piotr: Miasto i Gmina Osiek. Wyd. I. Krosno: Oficyna Wydawnicza „APLA”, 1999. ISBN 83-88065-14-9.
  • Bielec Jan (red.), Szwałek Stanisława: Wykaz urzędowych nazw miejscowości w Polsce. Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. T. III: P - Ż. Warszawa: GUS, 1982.
  • Długosz Joannis senioris canonici cracoviensis: Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis. Nunc primum e codice autographo editus. Tomus I: Ecclesia cathedralis Cracoviensis. – Ecclesiae Collegiatorum. W: Długosz Joannis senioris canonici Cracoviensis: Opera omnia. Cura Alexandri Przezdziecki edita. Tomus VII. Cracoviae: Ex Typographia Kirchmajeriana, MDCCCLXIII (1863).
  • Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.
  • Laskowski Wacław Skarbimir: Słownik krajoznawczy miejscowości powiatu sandomierskiego. Wydane z częściowej zapomogi wydziału powiatowego. Sandomierz: Odbito w Diecezjalnym Zakładzie Graficzno-Drukarskim w Sandomierzu, 1929.
  • Sulimierski Filip (red. naczelny), Chlebowski Bronisław (red.), Walewski Władysław (red.): Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Nakładem Władysława Walewskiego. T. VII. Warszawa: Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61, 1886.
  • Sulimierski Filip (red. naczelny), Chlebowski Bronisław (red.): Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Nakładem Władysława Walewskiego do końca tomu X. Od tomu XI, z zasiłku Kasy pomocy dla osób pracujących na polu naukowem imienia D-ra Mianowskiego. T. XII. Warszawa: Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61, 1892.
  • Źródła dziejowe. T. XIV: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym opisana przez Adolfa Pawińskiego. T. III: Małopolska. Warszawa: Skład główny w Księgarni Gebethnera i Wolffa, Druk J. Bergera, Elektoralna, Nr. 14 1886.
  • Źródła dziejowe. T. XV: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym opisana przez Adolfa Pawińskiego. T. IV: Małopolska. Warszawa: Skład główny w Księgarni Gebethnera i Wolffa, Druk J. Bergera, Elektoralna, Nr. 14 1886.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Gmina Tursko (1867-1954)
Wsie
obecne
dawne
Części wsi
Kolonie
obecne
dawne
Przysiółki
Osady młyńskie
  • Barglów
  • Goleń
Leśniczówki
Folwarki
Gromada Tursko Wielkie (pomiędzy 29. wrześniem 1954 roku a 31. grudniem 1972 roku) z siedzibą gromady w Strużkach
Wsie
Gmina Osiek
Miasto
Wsie
Kolonie
Części miasta
Części wsi
Pozostałe
miejscowości

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Trzcianka_(powiat_staszowski)&oldid=72614546”