Thomas Munkelt

Thomas Munkelt

Thomas Munkelt w 1981
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1952 Zedtlitz
Wzrost	185 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD Igrzyska olimpijskie złoto Moskwa 1980 lekkoatletyka (bieg na 110 m przez płotki) Mistrzostwa Europy złoto Praga 1978 bieg na 110 m przez płotki złoto Ateny 1982 bieg na 110 m przez płotki srebro Ateny 1982 sztafeta 4 × 100 m Halowe mistrzostwa Europy złoto San Sebastián 1977 bieg na 60 m przez płotki złoto Mediolan 1978 bieg na 60 m przez płotki złoto Wiedeń 1979 bieg na 60 m przez płotki złoto Budapeszt 1983 bieg na 60 m przez płotki brąz Rotterdam 1973 bieg na 60 m przez płotki Uniwersjada srebro Meksyk 1979 bieg na 110 m przez płotki brąz Moskwa 1973 bieg na 110 m przez płotki
Multimedia w Wikimedia Commons

Thomas Munkelt (ur. 3 sierpnia 1952 w Zedtlitz^[1]) – niemiecki lekkoatleta startujący w barwach Niemieckiej Republiki Demokratycznej, płotkarz i sprinter, mistrz olimpijski.

Pierwszy sukces międzynarodowy odniósł zdobywając brązowy medal w biegu na 60 metrów przez płotki podczas halowych mistrzostw Europy w 1973 w Rotterdamie (uległ wówczas swemu koledze z reprezentacji NRD Frankowi Siebeckowi i Polakowi Adamowi Galantowi)^[2]. Zajął 3. miejsce w biegu na 110 metrów przez płotki w finale pucharu Europy w 1973 w Edynburgu^[3]. Zdobył brązowy medal w tej konkurencji na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie^[4], a także zajął 4. miejsce na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie^[5]. W 1975 po raz pierwszy został mistrzem NRD na tym dystansie. Zajął w tym roku 2. miejsce w finale pucharu Europy w Nicei^[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu zajął 5. miejsce w finale biegu na 110 metrów przez płotki^[1].

W 1977 zwyciężył w biegu na 60 metrów przez płotki w halowych mistrzostwach Europy w San Sebastián (wyprzedzając Wiktora Miasnikowa ze Związku Radzieckiego i Arto Bryggare z Finlandii)^[6], a w biegu na 110 metrów przez płotki w finale pucharu Europy w Helsinkach^[3] i w pucharze Świata w Düsseldorfie^[7]. Został złotym medalistą halowych mistrzostw Europy w 1978 w Mediolanie w biegu na 60 metrów przez płotki (przed Wiaczesławem Kulebiakinem z ZSRR i Giuseppe Buttarim z Włoch)^[8], a następnie mistrzostw Europy w 1978 w Pradze w biegu na 110 metrów przez płotki (przed Polakiem Janem Pustym i Bryggare)^[9]. W 1979 obronił tytuł mistrzowski na 60 m przez płotki (wyprzedzając Bryggare i Eduarda Pieriewierziewa z ZSRR) podczas halowych mistrzostw Europy w Wiedniu^[10], ponownie zwyciężył na 110 metrów przez płotki w finale pucharu Europy w Turynie^[3], a w pucharze Świata w Montrealu był drugi na tym dystansie^[7]. Zdobył również srebrny medal na dystansie 110 metrów przez płotki na uniwersjadzie w 1979 w Meksyku^[4].

W 1980 zdobył złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w biegu na 110 metrów przez płotki, wyprzedzając Alejandro Casañasa z Kuby i Aleksandr Puczkowa z ZSRR. Na tych igrzyskach wystąpił również w sztafecie 4 × 100 metrów, która zajęła 5. miejsce w finale^[1]. Obronił tytuł mistrza Europy w biegu na 110 metrów przez płotki na mistrzostwach w 1982 w Atenach (przed Andriejem Prokofjewem z ZSRR i Bryggare). Na tych mistrzostwach zdobył również srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów, która biegła w składzie: Detlef Kübeck, Olaf Prenzler, Munkelt i Frank Emmelmann^[11]. Po raz kolejny została złotym medalistą na 60 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w Budapeszcie, przed Bryggare i swym kolegą z reprezentacji NRD Andreasem Oschkenatem^[12]. Na pierwszych mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach był piąty w finale biegu na 110 metrów przez płotki^[13]. Zwyciężył w tej konkurencji w finale Pucharu Europy w 1983 w Londynie^[3]. Zakończył karierę po tym, jak NRD zdecydowała się zbojkotować igrzyska olimpijskie w 1984 w Los Angeles.

Był mistrzem NRD w biegu na 110 metrów przez płotki w latach 1975–1980 i 1982–1984, wicemistrzem w 1974 i brązowym medalistą w 1973^[14], a także mistrzem w sztafecie 4 × 100 metrów w 1978, wicemistrzem w 1976 i brązowym medalistą w 1983^[15]. Był również brązowym medalistą w biegu na 100 metrów w 1980^[16]. W hali był mistrzem NRD w biegu na 50 metrów przez płotki w 1976 i 1977 oraz w biegu na 60 metrów przez płotki w latach 1974, 1978–1981, 1983 i 1984 oraz wicemistrzem na 60 metrów przez płotki w 1973^[17][18].

Trzykrotnie poprawiał rekord NRD w biegu na 110 metrów przez płotki, doprowadzając go do wyniku 13,37 s (14 sierpnia 1977 w Helsinkach) i raz w sztafecie 4 × 100 metrów (czas 38,56 s, uzyskany 9 lipca 1980 w Moskwie)^[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]