Willie Davenport
 | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 8 czerwca 1943 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 czerwca 2002 | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 186 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
William „Willie” D. Davenport (ur. 8 czerwca 1943 w Troy w Alabamie, zm. 17 czerwca 2002 w Chicago[1]) – amerykański lekkoatleta płotkarz, mistrz olimpijski, także bobsleista.
Niespodziewanie wygrał amerykańskie kwalifikacje w biegu na 110 metro przez płotki przed igrzyskami olimpijskimi w 1964 w Tokio. Na igrzyskach doznał kontuzji i odpadł w półfinale[1]. Zdobył brązowy medal w tej konkurencji na uniwersjadzie w 1965 w Budapeszcie[2] oraz srebrny medal na igrzyskach panamerykańskich w 1967 w Winnipeg (za swym kolegą z reprezentacji USA Earlem McCullouchem, a przed Kubańczykiem Juanem Moralesem[3].
Zwyciężył w biegu na 110 metrów przez płotki na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, wyprzedzając innego Amerykanina Ervina Halla i Eddy’ego Ottoza z Włoch oraz wyrównując rekord olimpijski czasem 13,3 s. Wynik 13,33 s był jednocześnie rekordem świata przy zastosowaniu pomiaru elektronicznego[4]. Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajął 4. miejsce w finale tej konkurencji[1].
Zdobył brązowy medal na dystansie 110 metrów przez płotki na swych czwartych igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu (wyprzedzili go jedynie Guy Drut z Francji i Alejandro Casañas z Kuby)[1].
Davenport był mistrzem USA (AAU) w biegu na 120 jardów przez płotki w 1965, 1966 i 1967, a także w 1969 wspólnie z Leonem Colemanem[5].
Oprócz rekordu świata przy pomiarze elektronicznym wyrównał również rekord świata przy pomiarze ręcznym czasem 13,2 s, uzyskanym 4 lipca 1969 w Zurychu[6].
Wystąpił także na zimowych igrzyskach olimpijskich w 1980 w Lake Placid w konkurencji czwórek bobslejowych, zajmując 12. miejsce. Stał się w ten sposób czwartym Amerykaninem uczestniczącym zarówno w letnich, jak i w zimowych igrzyskach olimpijskich[1].
Davenport był zawodowym żołnierzem. Doszedł do stopnia pułkownika w Gwardii Narodowej. Zmarł na atak serca na lotnisku O’Hare w Chicago.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Willie Davenport [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-14] (ang.).
- ↑ World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-14] (ang.).
- ↑ Pan-American Games, Winnipeg, Canada 1967 [online], atfs.org, s. 8 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 121 [dostęp 2021-05-14] (ang.).
- ↑ United States Championships (Men 1943–) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 120 [dostęp 2021-05-14] (ang.).
| 1876–1878 New York Athletic Club | |
|---|---|
| 1879–1888 NAAAA | |
| 1888–1979 Amateur Athletic Union |
|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
