The Band

Ten artykuł od 2017-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

The Band

Rok założenia	1958
Rok rozwiązania	1978
Pochodzenie	Kanada
Gatunek	folk rock, country rock, jam rock, americana, blues rock, roots rock
Wydawnictwo	Columbia Records, Pickwick
Skład
Levon Helm, Rick Danko, Garth Hudson, Aaron Hurwitz, Randy Ciarlante
Byli członkowie
Ronnie Hawkins, Richard Manuel, Robbie Robertson
Współpracownicy
Bob Dylan, Eric Clapton, Van Morrison, Neil Young
Strona internetowa

The Band – kanadyjska grupa rockowa grająca blues, folk rock i country rock z domieszką psychodelicznego rocka.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Grupa powstała w 1958 roku jako grupa towarzysząca folkowemu śpiewakowi Ronniemu Hawkinsowi i nosiła nazwę The Hawks. Przez pierwsze lata intensywnie koncertowała w Ontario, potem w całej Ameryce Północnej wtapiając się w nowojorski pejzaż „podziemia artystycznego” lat sześćdziesiątych. Grupa dwukrotnie zmieniała nazwę: pewien czas nazywała się Canadian Squires by w końcu przyjąć nazwę The Band, czyli po prostu „zespół muzyczny”, „grupa”. Zbiegło się to w czasie z propozycją Boba Dylana, by grupa wspomagała go w studio i na koncertach. The Band pozostała akompaniatorem Boba Dylana przez kilka następnych lat zdobywając szeroki rozgłos.

W 1968 grupa zaczęła nagrywać swoją własną muzykę. Bogate instrumentalnie brzmienie, jakie grupa wypracowała, było miksem folk rocka i country rocka, psychodelicznego rocka i bluesa. Wiele przebojów nagranych w latach 1968–1976 grane jest przez stacje radiowe do dziś i zaskakuje swą świeżością. Wszyscy muzycy grupy byli bardzo sprawnymi instrumentalistami i doskonałymi wokalistami.

Za lidera grupy uważa się Richarda Manuela. Autorem znakomitej większości piosenek (zarówno tekstów jak i melodii) był Robbie Robertson. The Band wielokrotnie sięgał również po teksty Dylana – m.in. w takich folkowych perełkach, jak: When You Awake, I Shall be Released, Wheel's on Fire, nadając tym samym jego twórczości nowej jakości i oryginalnej interpretacji.

W czasie, kiedy z The Band związał się Bob Dylan – grupa spotkała się ze skrajnie negatywnym przyjęciem. Publiczność, która przychodziła głównie po to, aby zobaczyć Dylana na żywo, mówiła: „Ten zespół nie czuje piosenek Dylana”, „chcieliśmy posłuchać Boba Dylana, a nie trzeciorzędną kapelkę popową”. Wielkiego barda posądzono wówczas o skomercjalizowanie i zdradę folku. Sam Dylan wyznał – „związałem się z The Band, ponieważ miałem już dość folku”. Do The Band na długo przyległa jednak negatywna opinia; publiczność nie doceniała tej niewątpliwie wartościowej muzyki. Grupa, niezrażona niepowodzeniami i licznymi oszczerstwami rzucanymi pod jej adresem, kontynuowała współpracę z Dylanem.

W 1976 r., po latach ciągłego koncertowania grupa postanowiła się rozwiązać. Jej ostatnim, pożegnalnym koncertem było olbrzymie przedsięwzięcie muzyczne, w którym obok The Band wzięła udział cała plejada gwiazd rocka, folk rocka i bluesa. W wyniku koncertu powstał album oraz film wyreżyserowany przez Martina Scorsese zatytułowany The Last Waltz, czyli Ostatni walc. Na koncercie, tak jak i na filmie, obok członków The Band wystąpili: Bob Dylan, Joni Mitchell, Neil Diamond, Van Morrison, Emmylou Harris, Ringo Starr, Neil Young, Eric Clapton, Muddy Waters, The Staple Singers, Dr. John, Bobby Charles, Ronnie Hawkins i Paul Butterfield. Film ukazał się w 1978 roku.

W roku 1986 (podczas długiego tournée zespołu po Europie) Richard Manuel popełnił samobójstwo. W 1993 podjęto próbę reaktywowania grupy. Nie przystąpił do niej jednak Robbie Robertson. Z tego roku pochodzi ostatni album grupy: Jubilation. W parę lat później zmarł Rick Danko, co praktycznie uniemożliwiło dalsze funkcjonowanie zespołu.

The Band, choć nigdy nie uzyskał wielkiej popularności, wśród krytyków uznawany jest za jeden z najbardziej znaczących i wpływowych zespołów w historii rocka. Uwieńczenie jego trudnej do przecenienia działalności było dołączenie do Rock and Roll Hall of Fame^[1]. Grupa The Band wystąpiła również na festiwalu w Woodstock w roku 1969.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piosenki The Band.

Grupa klasyfikuje się do kilku muzycznych kategorii; jej twórczość inspirowała pokolenie hippisów czy subkulturę ridersów, kojarzono ją ze środowiskiem bardów, trubadurów rocka czy jamowego mikroświata. Na każdej z nich odcisnęła niezatarte piętno. Poetyckie teksty Robbie Robertsona, balladowe stylizacje oraz częste wykonania pieśni Boba Dylana czy Vana Morrisona zbliżają również The Band do poezji śpiewanej.

Największy przebój The Band – The Weight (z płyty Music from Big Pink) wszedł w skład soundtracku do filmu Easy Rider^[2]. Fragment The Weight został również wykorzystany w dziewiątym odcinku dziesiątego sezonu amerykańskiego serialu Supernatural (Nie z tego świata)^[3]. Utwór można również usłyszeć w filmach Przerwana lekcja muzyki^[4] i 1408^[5].

Piosenkę The Night They Drove Old Dixie Down przerobiła Joan Baez. Inne znane utwory to: It Makes No Difference, All La Glory, King Harvest (Has Surely Come), 'Whispering Pines, In a Station, The Shape I'm In czy Jawbone. Pod silnym wpływem muzyki The Band pozostawało wiele późniejszych zespołów folkowo-bluesowych, m.in. Procol Harum, Traffic, Blind Faith, America czy The Eagles.

Skład[edytuj | edytuj kod]

• Robbie Robertson gitara, śpiew
• Rick Danko gitara basowa, śpiew, akordeon, skrzypce
• Richard Bell instrumenty klawiszowe
• Levon Helm perkusja, śpiew, multiinstrumentalista
• Garth Hudson instrumenty klawiszowe, saksofon
• Richard Manuel instrumenty klawiszowe, śpiew.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

1968 Music from Big Pink

1969 The Band

1970 Stage Fright

1971 Cahoots

1972 Rock of Ages [live]

1973 Moondog Matinee

1973 In Concert [live]

1975 Northern Lights-Southern Cross

1975 Woodstock Album

1977 Islands

1978 The Last Waltz [live/studio]

1993 Jericho

1996 High on the Hog

1998 Jubilation

Nagrania z Bobem Dylanem[edytuj | edytuj kod]

1974 Planet Waves

1974 Before the Flood [live]

1975 The Basement Tapes

1998 The Bootleg Series Vol. 4: Bob Dylan Live 1966, The „Royal Albert Hall” Concert

Nagrody, pozycje na listach przebojów i rekordy[edytuj | edytuj kod]

• W 1994 roku grupa The Band została wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame.
• Piosenki „The Night They Drove Old Dixie Down” oraz „The Weight” zostały umieszczone na liście 500 piosenek, które ukształtowały rock utworzonej przez Rock and Roll Hall of Fame.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• „Hobo Jungle” - ballada z albumu Northern Lights - Southern Cross
• „Daniel and the Sacred Harp” - ballada

Przypisy[edytuj | edytuj kod]