Tadeusz Ryszard Majewski
| Biskup | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Pierwszy Biskup Kościoła Polskokatolickiego w RP | |
| Okres sprawowania | 1975–1995; diecezja warszawska: 1966–1996 |
| Wikariusz generalny diecezji krakowsko-częstochowskiej | |
| Okres sprawowania | 1962–1966 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 12 kwietnia 1952 |
| Nominacja biskupia | 7 lipca 1966 |
| Sakra biskupia | 10 lipca 1966 |
| Odznaczenia | |
 | |
| Data konsekracji | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | Kościół św. Michała i Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny w Bolesławiu |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Tadeusz Ryszard Majewski (ur. 13 grudnia 1926 w Warszawie, zm. 7 maja 2002 tamże) – pierwszy biskup (zwierzchnik) Kościoła Polskokatolickiego w latach 1975–1995 i ordynariusz diecezji warszawskiej w okresie od 1966 do 1996.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie rzymskokatolickiej, na kapłana został wyświęcony 12 kwietnia 1952 roku przez bpa Romana Marię Jakuba Próchniewskiego z Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. Od 1952 wikariusz, a w latach 1954–1962 proboszcz parafii katedralnej Świętego Ducha w Warszawie. W latach 1958–1962 Kanclerz Kurii Biskupiej Kościoła Polskokatolickiego, a w latach 1962–1966 wikariusz generalny diecezji krakowsko-częstochowskiej.
29 października 1965 został Wiceprzewodniczącym Rady Kościoła Polskokatolickiego, a od 5 lipca 1966 był ordynariuszem diecezji warszawskiej. 10 lipca 1966 został konsekrowany w Bolesławiu na biskupa Kościoła, sakry udzielał bp Leon Grochowski z Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego[1]. W 1973 uzyskał tytuł doktora honoris causa w Athenaeum Ekumenical Divinity Institute w Cleveland.
W dniu 15 maja 1975 we Wrocławiu, ordynariuszowi diecezji warszawskiej ks. bp Tadeuszowi Majewskiemu powierzono funkcję zwierzchnika Kościoła, później (1986) przyjął on tytuł Pierwszego Biskupa Kościoła Polskokatolickiego w PRL[2]. 24 marca 1998 odbył w Watykanie prywatną rozmowę z papieżem Janem Pawłem II.
W czasie swojej kadencji bp Tadeusz Majewski, mimo niektórych zasług dla Kościoła, świadomie lekceważył ustrój synodalny Kościoła i latami nie zwoływał synodu. Nie przestrzegał norm prawa kościelnego, w szczególności zaś norm akcentujących rolę Synodu Kościoła jako najwyższej, prawodawczej władzy w Kościele. Obniżało to rangę Kościoła i ośmieszało go w kraju i za granicą. Ponadto, zdaniem władz państwowych, władze kościelne utraciły legitymizację do działania w związku z upływem 7-letniej kadencji[3].
27 czerwca 1995 na Synodzie Ogólnopolskim w Warszawie bp Tadeusz Majewski nie został wybrany ponownie zwierzchnikiem Kościoła Polskokatolickiego w RP, zachował jednak do czasu osiągnięcia wieku emerytalnego (1996) funkcję ordynariusza diecezji warszawskiej. Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1998)[4].
Zmarł 7 maja 2002. Nabożeństwo pogrzebowe odbyło się 16 maja 2002 w katedrze polskokatolickiej pw. Św. Ducha w Warszawie. Mszy Świętej koncelebrowanej przewodniczył bp Wiesław Skołucki — ordynariusz diecezji wrocławskiej. Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D-11-18)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ bp Tadeusz Ryszard Majewski, Biskup Franciszek Hodur i Jego Dzieło, Warszawa 1987
- ↑ Uroczystości Jubileuszowe Biskupa Tadeusza R. Majewskiego, Pierwszego Biskupa Kościoła Polskokatolickiego [w:] "Rodzina" 6/1370/1987, s.3
- ↑ bp prof. dr hab. Wiktor Wysoczański, Status Prawny Kościoła Polskokatolickiego [w:] "Rodzina" 4/1723/2007
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 303
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze