Tadeusz Majewski (generał)

Tadeusz Majewski
pułkownik lekarz pułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1863
Lwów

Data i miejsce śmierci

30 maja 1920
Lublin

Przebieg służby
Lata służby

1893–1920

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Dowództwo Okręgu Generalnego Lublin

Stanowiska

szef sanitarny

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa z mieczami (Austro-Węgry)

Tadeusz Majewski (ur. 25 marca 1863 we Lwowie, zm. 30 maja 1920 w Lublinie) – pułkownik lekarz Wojska Polskiego, doktor medycyny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 25 marca 1863 we Lwowie[1][2]. Edukację zaczynał od uczęszczania do gimnazjum w Samborze i we Lwowie. Naukę zakończył w 1892 na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując tytuł doktoratu wszechnauk lekarskich. W 1893 rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii[2]. Został przydzielony do Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 2 w Tarnowie na stanowisko lekarza[3][4]. W 1897 został przeniesiony do Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 8 w Czortkowie[5], w 1905 do Czeskiego Pułku Dragonów Nr 14 w Stanisławowie[6], a w 1908 do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 30 we Lwowie[7][8]. W czasie I wojny światowej początkowo służył w szeregach macierzystego pułku, a następnie na stanowisku komendanta szpitala polowego na obszarze wojennym i szpitala zapasowego na obszarze krajowym[2].

W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerskim lekarzy wojskowych (niem. Militärärztliches Offizierskorps): starszego lekarza (niem. Oberarzt)[a] ze starszeństwem z 1 kwietnia 1893[10], lekarza pułkowego 2. klasy (niem. Regimentsarzt 2. Klasse[b]) ze starszeństwem z 1 maja 1895[11], lekarza pułkowego 1. klasy (niem. Regimentsarzt 1. Klasse[c]) – 1897 ze starszeństwem z 1 maja 1895[12], lekarza sztabowego (niem. Stabsarzt[d]) ze starszeństwem z 1 listopada 1909[13], starszego lekarza sztabowego 2. klasy (niem. Oberstabsartzt 2. Klasse[e]) ze starszeństwem z 1 marca 1915[14][15] i starszego lekarza sztabowego 1. klasy (niem. Oberstabsartzt 1. Klasse[f]) w 1918[2].

1 listopada 1918 przyjęty do służby w Wojsku Polskim pełniąc na początku funkcję komendanta Szpitala Zapasowego w Nisku i Szpitala Okręgowego w Przemyślu[2], następnie od 8 stycznia 1919 wyznaczony na naczelnego komendanta szpitala twierdzy w Modlinie. Z dniem 21 maja 1919 nominowany zastępcą szefa sanitarnego i szefem sanitarnym Dowództwa Okręgu Generalnego Warszawa. W trakcie swojej służby od 24 lipca 1919 wyznaczony na funkcję przewodniczącego w subkomisji weryfikacyjnej ds. oficerów lekarzy. 22 maja 1920 został mianowany szefem sanitarnym Dowództwa Okręgu Generalnego Lublin[16][17]. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[18]. Zmarł 30 maja 1920 w Lublinie w następstwie choroby[19][2]. 11 czerwca 1920 Naczelny Wódz, na wniosek Ogólnej Komisji Weryfikacyjnej, nadał mu pośmiertnie tytuł generała podporucznika w Korpusie Lekarskim[20][21]. Nie był żonaty[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Stopień starszego lekarza był równorzędny stopniowi nadporucznika (niem. Oberleutnant)[9].
  2. Stopień lekarza pułkowego 2. klasy był równorzędny stopniowi kapitana i rotmistrza 2. klasy[9].
  3. Stopień lekarza pułkowego 1. klasy był równorzędny stopniowi kapitana (niem. Hauptmann) i rotmistrza 1. klasy (niem. Rittmeister[9].
  4. Stopień lekarza sztabowego był równorzędny stopniowi majora[9].
  5. Stopień starszego lekarza sztabowego 2. klasy był równorzędny stopniowi podpułkownika[9].
  6. Stopień starszego lekarza sztabowego 1. klasy był równorzędny stopniowi pułkownika[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stawecki 1994 ↓, s. 210.
  2. a b c d e f Encyklopedia Wojskowa 1935 ↓, s. 302.
  3. Schematismus 1894 ↓, s. 703.
  4. Schematismus 1896 ↓, s. 976.
  5. Schematismus 1898 ↓, s. 727.
  6. Schematismus 1906 ↓, s. 729.
  7. Schematismus 1909 ↓, s. 511.
  8. Schematismus 1914 ↓, s. 439.
  9. a b c d e f Rydel 2001 ↓, s. 89.
  10. Schematismus 1894 ↓, s. 1049.
  11. Schematismus 1896 ↓, s. 667.
  12. Schematismus 1898 ↓, s. 1028.
  13. Schematismus 1910 ↓, s. 1233.
  14. Ranglisten 1916 ↓, s. 1018.
  15. a b Rangliste 1918 ↓, s. 1682.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920, s. 420.
  17. Encyklopedia Wojskowa 1935 ↓, s. 302, tu podano, że od maja 1920 do chwili zgonu pełnił służbę na stanowisku zastępcy szefa sanitarnego DOGen. Warszawa.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 16 czerwca 1920, s. 458.
  19. Lista strat 1934 ↓, s. 520.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 23 czerwca 1920, s. 502.
  21. Encyklopedia Wojskowa 1935 ↓, s. 302, tu podano, że pośmiertnie został zweryfikowany w stopniu generała brygady.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
  • Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. V: Lehwaldt – Obrączka kostna. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1935.
  • Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
  • Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.