Szermierka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 – szpada indywidualnie mężczyzn

 Główny artykuł: Szermierka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948.
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1948
Szermierka
Szpada indywidualnie mężczyzn
Złoty medal

Włochy Luigi Cantone

Srebrny medal

Szwajcaria Oswald Zappelli

Brązowy medal

Włochy Edoardo Mangiarotti

Rywalizacja indywidualna w szpadzie mężczyzn na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 została rozegrana w dniach 7–9 sierpnia. Wystartowało 66 zawodników z 25 krajów.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej rundzie rywalizowano w ośmiu grupach. Z każdej z grupy czterech najlepszych zawodników awansowało do drugiej rundy. W rundzie drugiej rywaizowano w pięciu grupach. Z każdej grupy trzech najlepszych zawodników awansowało do półfinału. W półfinale pięciu najlepszych zawodników z dwóch grup awansowało do finału. W grupach rywalizowano systemem każdy z każdym nie rozgrywając pojedynków w przypadku, gdy nie miały one wpływu na awans zawodnika do dalszej rundy. Każdy z pojedynków rozgrywano do trzech trafień.

Runda 1[edytuj | edytuj kod]

Grupa 1
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Szwajcaria Robert Lips 4 2 b.d. 9 Q
2. Mohamed Abdel Rahman 4 2 b.d. 12 Q
3. Argentyna Raúl Saucedo 3 3 b.d. 11 Q
4. Luksemburg Paul Anen 3 3 b.d. 12 Q
5. Portugalia Álvaro Pinto 2 4 14 16
6. Chile Enrique Accorsi 2 4 12 16
7. Finlandia Ilmari Vartia 1 5 b.d. b.d.
Grupa 2
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Argentyna Antonio Villamil 6 1 b.d. b.d. Q
2. Luksemburg Émile Gretsch 4 3 18 11 Q
3. Finlandia Nils Sjöblom 4 3 16 11 Q
4. Brazylia Mario Biancalana 3 4 b.d. b.d. Q
5. Norwegia Claus Mørch Sr. 3 4 b.d. b.d.
6. Stany Zjednoczone Albert Wolff 3 4 b.d. b.d.
7. Portugalia Manuel Chagas 2 5 b.d. b.d.
8. Kolumbia Alfonso Ahumada 0 7 b.d. b.d.
Grupa 3
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Wielka Brytania Albert Pelling 5 0 b.d. b.d. Q
2. Szwajcaria Rodolphe Spillmann 5 1 b.d. b.d. Q
3. Belgia Charles Debeur 3 2 b.d. b.d. Q
4. Argentyna Vito Simonetti 2 4 b.d. b.d. Q
5. Meksyk Emilio Meraz 2 4 b.d. b.d.
6. Kanada Georges Pouliot 2 4 b.d. b.d.
7. Chile Ignacio Goldstein 0 6 b.d. b.d.
Grupa 4
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Pál Dunay 6 1 b.d. 9 Q
2. Kanada Alf Horn 6 1 b.d. 13 Q
3. Wielka Brytania Charles de Beaumont 5 2 b.d. b.d. Q
4. Belgia Jean-Marie Radoux 3 4 b.d. b.d. Q
5. Brazylia Fortunato de Barros 3 4 b.d. b.d.
6. Polska Jan Nawrocki 3 4 b.d. b.d.
7. Grecja Ioannis Karamazakis 1 6 b.d. b.d.
8. Meksyk Francisco Valero 0 7 b.d. b.d.
Grupa 5
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Szwajcaria Oswald Zappelli 5 1 b.d. b.d. Q
2. Meksyk Antonio Haro 3 3 b.d. 12 Q
Wielka Brytania Ronald Parfitt 3 3 b.d. 12 Q
4. Grecja Andreas Skotidas 3 3 b.d. 13 Q
5. Belgia Raoul Henkart 2 4 b.d. 13
6. Béla Mikla 2 4 b.d. b.d.
7. Polska Rajmund Karwicki 1 5 b.d. b.d.
Grupa 6
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Norwegia Egill Knutzen 5 1 b.d. 4 Q
2. Kanada Roland Asselin 5 2 b.d. 13 Q
3. Imre Hennyei 4 3 b.d. 13 Q
4. Kolumbia Emiliano Camargo 4 3 b.d. 15 Q
5. Finlandia Erkki Kerttula 3 4 b.d. 15
6. Brazylia Henrique de Aguilar 3 4 b.d. 18
7. Grecja Athanasios Nanopoulos 2 5 b.d. b.d.
8. Luksemburg Fernand Leischen 0 6 b.d. b.d.
Grupa 7
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Stany Zjednoczone José Raoul de Capriles 4 0 b.d. b.d. Q
2. Norwegia Alfred Eriksen 2 2 b.d. 8 Q
3. Kuba Carlos Lamar 2 2 b.d. 9 Q
4. Mahmoud Younes 1 3 b.d. b.d. Q
5. Peru Carlos Iturri 1 3 b.d. b.d.
Grupa 8
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Stany Zjednoczone Norman Lewis 4 0 b.d. b.d. Q
2. Holandia Roelof Hordijk 1 2 b.d. 7 Q
3. Kuba Roberto Mañalich 1 2 b.d. 8 Q
4. Jean Asfar 1 3 b.d. 9 Q
5. Portugalia Emílio Lino 0 4 b.d. b.d.

Runda 2[edytuj | edytuj kod]

Grupa 1
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Szwajcaria Oswald Zappelli 6 0 b.d. b.d. Q
2. Włochy Luigi Cantone 4 2 b.d. b.d. Q
3. Kolumbia Emiliano Camargo 3 3 b.d. b.d. Q
4. Stany Zjednoczone José Raoul de Capriles 3 3 b.d. b.d.
5. Kanada Alf Horn 3 3 b.d. b.d.
6. Finlandia Nils Sjöblom 1 5 b.d. b.d.
7. Grecja Andreas Skotidas 0 6 b.d. b.d.
Grupa 2
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Włochy Carlo Agostoni 5 2 b.d. b.d. Q
2. Brazylia Mario Biancalana 4 3 b.d. b.d. Q
Argentyna Raúl Saucedo 4 3 b.d. b.d. Q
4. Wielka Brytania Charles de Beaumont 4 3 b.d. b.d.
5. Szwecja Frank Cervell 3 4 b.d. 15
6. Mohamed Abdel Rahman 3 4 b.d. 17
7. Holandia Roelof Hordijk 2 4 b.d. b.d.
8. Kuba Carlos Lamar 1 5 b.d. b.d.
Grupa 3
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Luksemburg Émile Gretsch 5 1 b.d. b.d. Q
2. Włochy Edoardo Mangiarotti 4 2 b.d. 9 Q
3. Szwecja Bengt Ljungquist 4 2 b.d. 13 Q
4. Argentyna Antonio Villamil 3 3 b.d. b.d.
5. Wielka Brytania Albert Pelling 2 4 b.d. 13
6. Norwegia Alfred Eriksen 2 4 b.d. 14
7. Meksyk Antonio Haro 1 5 b.d. b.d.
Grupa 4
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Stany Zjednoczone Norman Lewis 4 1 b.d. 9 Q
2. Francja Marcel Desprets 4 2 b.d. 11 Q
3. Belgia Charles Debeur 4 2 b.d. 13 Q
4. Dania Mogens Lüchow 2 3 b.d. b.d.
5. Szwajcaria Robert Lips 1 2 b.d. b.d.
6. Argentyna Vito Simonetti 1 3 b.d. b.d.
7. Imre Hennyei 0 5 b.d. b.d.
Grupa 5
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Mahmoud Younes 4 2 b.d. 10 Q
2. Belgia Jean-Marie Radoux 4 2 b.d. 14 Q
3. Francja Henri Lepage 3 3 b.d. b.d. Q
4. Luksemburg Paul Anen 3 3 b.d. b.d.
5. Dania Ib Nielsen 3 3 b.d. b.d.
6. Pál Dunay 1 5 b.d. b.d.
Szwajcaria Rodolphe Spillmann 1 5 b.d. b.d.
Grupa 6
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Francja Henri Guérin 4 1 14 8 Q
2. Wielka Brytania Ronald Parfitt 4 1 13 8 Q
3. Norwegia Egill Knutzen 4 2 b.d. 11 Q
4. Kuba Roberto Mañalich 3 3 b.d. b.d.
5. Jean Asfar 2 3 b.d. b.d.
6. Szwecja Carl Forssell 2 4 b.d. b.d.
7. Kanada Roland Asselin 0 5 b.d. b.d.


Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Grupa 1
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Stany Zjednoczone Norman Lewis 6 1 b.d. b.d. Q
2. Belgia Jean-Marie Radoux 5 3 b.d. b.d. Q
3. Włochy Luigi Cantone 4 2 b.d. 8 Q
4. Francja Henri Lepage 4 2 b.d. 9 Q
5. Włochy Carlo Agostoni 3 4 b.d. b.d. Q
6. Szwecja Bengt Ljungquist 3 4 b.d. b.d.
7. Norwegia Egill Knutzen 1 5 b.d. b.d.
Argentyna Raúl Saucedo 1 6 b.d. b.d.
- Kolumbia Emiliano Camargo DNF
Grupa 2
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Wielka Brytania Ronald Parfitt 6 2 b.d. b.d. Q
2. Francja Henri Guérin 5 3 b.d. b.d. Q
3. Luksemburg Émile Gretsch 4 3 b.d. b.d. Q
Włochy Edoardo Mangiarotti 4 3 b.d. b.d. Q
Szwajcaria Oswald Zappelli 4 4 b.d. b.d. Q
6. Francja Marcel Desprets 3 5 b.d. 18
7. Brazylia Mario Biancalana 3 5 b.d. 19
8. Belgia Charles Debeur 3 5 b.d. 21
9. Mahmoud Younes 1 7 b.d. b.d.

Finał[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik LC OZ EM HG JR HL CA EG NL RP   W R P TZ TO Uwagi
1. Włochy Luigi Cantone 3:1 1:3 3:2 3:0 3:2 2:3 3:1 3:1 3:2 7 0 2 24 15
2. Szwajcaria Oswald Zappelli 1:3 3:0 3:2 1:3 1:3 3:1 3:1 2:3 3:1 5 0 4 20 17 [1]
3. Włochy Edoardo Mangiarotti 3:1 0:3 3:0 3:2 3:1 1:3 3:1 2:3 2:3 5 0 4 20 17 [2]
4. Francja Henri Guérin 2:3 2:3 0:3 3:1 3:1 1:3 3:2 3:2 3:1 5 0 4 20 19
5. Belgia Jean-Marie Radoux 0:3 3:1 2:3 1:3 1:3 3:2 3:2 3:1 3:2 5 0 4 19 20
6. Francja Henri Lepage 2:3 3:1 1:3 1:3 3:1 3:2 1:3 2:3 3:1 4 0 5 19 20
7. Włochy Carlo Agostoni 3:2 1:3 3:1 3:1 2:3 2:3 2:3 3:3 3:2 4 1 4 22 21
8. Luksemburg Émile Gretsch 1:3 1:3 1:3 2:3 2:3 3:1 3:2 3:1 0:3 3 0 6 16 22
9. Stany Zjednoczone Norman Lewis 1:3 3:2 3:2 2:3 1:3 3:2 3:3 1:3 3:3 3 2 4 20 24
10. Wielka Brytania Ronald Parfitt 2:3 1:3 3:2 1:3 2:3 1:3 2:3 3:0 3:3 2 1 6 18 23

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W barażu o srebrny medal pokonał Edoardo Mangiarotti 3 - 0.
  2. ↑ W barażu o srebrny medal przegrał z Oswald Zappelli 3 - 0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szermierka_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_1948_–_szpada_indywidualnie_mężczyzn&oldid=71349348”