Bengt Ljungquist

Bengt Ljungquist

Ljungquist (1952)
Data i miejsce urodzenia	20 września 1912 Umeå
Data i miejsce śmierci	15 lipca 1979 Förslöv
Wzrost	185 cm
Informacje klubowe
Klub	Skövde FF (1936, 1964) Stockholms AF (1948-1956) K3 IF (1964)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja Igrzyska olimpijskie srebro Helsinki 1952 szermierka (szpada druż.) brąz Londyn 1948 szermierka (szpada druż.) Mistrzostwa świata srebro Pieszczany 1938 szpada druż. srebro Lizbona 1947 szpada ind. srebro Lizbona 1947 szpada druż. srebro Luksemburg 1954 szpada druż. brąz Paryż 1937 szpada druż. brąz Sztokholm 1951 szpada druż.
Multimedia w Wikimedia Commons

Bengt Helge Ljungquist (ur. 20 września 1912 w Umeå, zm. 15 lipca 1979 w Förslöv^[1]) – szwedzki szermierz i jeździec, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata w szermierce.

Na igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku w turnieju floretu indywidualnego odpadł w ćwierćfinałach^[2]. Startował tam również w szabli, indywidualnie odpadając w pierwszej rundzie, a drużynowo w ćwierćfinałach^[3][4]. Po II wojnie światowej wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku, gdzie wspólnie ze Svenem Thofeltem, Frankiem Cervellem, Perem Carlesonem, Carlem Forssellem i Arne Tollbomem wywalczył brązowy medal w turnieju drużynowym^[5]. W zawodach indywidualnych odpadł w półfinałach^[6]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Helsinkach Szwedzi w składzie: Per Carleson, Carl Forssell, Bengt Ljungquist, Berndt-Otto Rehbinder, Sven Fahlman i Lennart Magnusson zajęli drugie miejsce w szpadzie drużynowej^[7]. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Melbourne w 1956 roku, gdzie drużynowo odpadł w pierwszej rundzie^[8].

Podczas mistrzostw świata w Paryżu w 1937 roku wspólnie z Frankiem Cervellem, Hansem Drakenbergiem, Gustafem Dyrssenem, Hansem Granfeltem i Svenem Thofeltem zdobył brązowy medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji Szwedzi z Ljungquistem w składzie zdobywali też srebrne medale na mistrzostwach świata w Pieszczanach (1938) i mistrzostwach świata w Lizbonie (1947) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Sztokholmie (1951) i mistrzostwach świata w Luksemburgu (1954). Wywalczył również srebrny medal indywidualnie na MŚ 1947, plasując się za Francuzem Édouardem Artigas.^[9]

Ponadto wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Tokio (1964) jako jeździec w konkurencji ujeżdżenia indywidualnego i drużynowego w wieku 52 lat. Zajął odpowiednio 22.^[10] i 5. miejsce^[11].

W 1970 roku osiedlił się wraz z żoną w Potomac w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował jako trener jeździectwa. Prowadził między innymi reprezentację USA na igrzyskach olimpijskich w Montrealu (1976)^[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Olympedia – Bengt Ljungquist. olympedia.org. [dostęp 2023-11-04]. (ang.).
• Profil na databaseolympics.com (ang.)
• Profil na sok.se (szw.)