Szack

Szack
Шацьк
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Rejon

szacki

Data założenia

1410

Populacja (2018)
• liczba ludności


5320[1]

Nr kierunkowy

+380 3355

Kod pocztowy

44000

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Szack”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Szack”
Ziemia51°30′N 23°57′E/51,500000 23,950000
Cerkiew Narodzenia Najświętszej Bogarodzicy w Szacku

Szack (ukr. Шацьк) – osiedle typu miejskiego na Wołyniu, na północny zachód od Kowla, przed 1939 rokiem w Polsce, obecnie na Ukrainie (obwód wołyński); przemysł spożywczy; siedziba dyrekcji Szackiego Parku Narodowego. Do II wojny światowej w pobliżu miejscowości znajdowały się chutory Grabowo i Wałachowo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o Szacku pochodzi z 1410 roku, kiedy król Władysław Jagiełło posłał w szackie lasy myśliwych, aby zaopatrzyli w mięso wyprawę grunwaldzką. W 1595 roku Szack wymieniany był w dokumentach jako miasteczko. W 1812 roku, podczas kampanii rosyjskiej, przez miejscowość przeszły wojska napoleońskie. Od 1768 do 1849 roku Szack należał do rodziny Branickich, której w późniejszych latach władze carskie skonfiskowały majątek.

W czasie I wojny światowej wielu mieszkańców uciekło w głąb Rosji. Od końca 1920 do września 1939 roku Szack wchodził w skład II Rzeczypospolitej. Był siedzibą wiejskiej gminy Szack.

W 1939 roku, w okolicy rozegrała się bitwa pod Szackiem, podczas której Wojsko Polskie stawiło opór nacierającej Armii Czerwonej.

17 stycznia 1940 roku w ramach USRR został utworzony rejon szacki. Po ataku Niemiec na ZSRR 25 czerwca 1941 miejscowość zajęły wojska niemieckie. Do czasu ponownego wkroczenia Armii Czerwonej, z całego rejonu około 1000 osób zostało wywiezionych na roboty do Niemiec. Ostateczne wyzwolenie od okupacji niemieckiej nastąpiło 21 lipca 1944 roku.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.17.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]