Synagoga Lubelska w Łańcucie

Synagoga Lubelska w Łańcucie
Ilustracja
budynek synagogi głównej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łańcut

Budulec

murowana

Data budowy

1761

Data likwidacji

II wojna światowa

Tradycja

ortodoksyjna

Obecnie

muzeum judaistyczne

Położenie na mapie Łańcuta
Mapa konturowa Łańcuta, w centrum znajduje się punkt z opisem „Synagoga Lubelska w Łańcucie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Synagoga Lubelska w Łańcucie”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Synagoga Lubelska w Łańcucie”
Położenie na mapie powiatu łańcuckiego
Mapa konturowa powiatu łańcuckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Synagoga Lubelska w Łańcucie”
Ziemia50°04′03,3″N 22°13′54,5″E/50,067583 22,231806
Multimedia w Wikimedia Commons

Synagoga Lubelska w Łańcucie, zwana Salą Lubelską – synagoga znajdująca się w Łańcucie, w budynku głównej synagogi przy placu Jana III Sobieskiego 16.

Synagoga została zbudowana w 1761 roku wraz z całym budynkiem głównej synagogi. Mieściła się w małym pomieszczeniu znajdującym się w południowo-zachodniej części budynku. Służyła jako modlitewnia do codziennych nabożeństw oraz posiedzeń kahału i sądu rabinackiego.

Została nazwana na cześć cadyka Jakuba Izaaka Horowica, który w 1831 roku podczas podroży z Ropczyc do Lublina zatrzymał się w Łańcucie i modlił się w tej sali. W niej modlił się również Elimelech z Leżajska.

Podczas II wojny światowej została częściowo zniszczona przez pożar. W latach 60. XX wieku oraz latach 1983-1990 jej wnętrze zostało odnowione. Obecnie znajduje się w niej wystawa judaików.

Na sklepieniach sali zachowały się wizerunki biblijnych zwierząt: lwa, jelenia, tygrysa i orła – symboli cnót, dłonie w geście błogosławieństwa oraz inskrypcje hebrajskie.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Synagoga_Lubelska_w_Łańcucie&oldid=68414226”