Suknia

Suknia (sukienka)

Suknia (sukienka) – wierzchni jednoczęściowy strój, okrywający tułów i nogi, często także ręce, zintegrowany ze spódnicą.

Historia[edytuj | edytuj kod]

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Suknia wyewoluowała z wczesnośredniowiecznych płaszczy i peleryn na skutek zmiany ich kroju i udoskonalenia tkanin. Za moment pojawienia się sukni uważa się upowszechnienie w połowie XV wieku wąskiego, dopasowanego do sylwetki stroju cotardie (istniało męskie i kobiece). Cotardie kobiece miało wysoki stanik, rozszerzany do połowy bioder i przechodzący w spódnicę. Stanik z przodu miał głębokie wcięcie i u góry był zakończony kołnierzem. Taki krój sukni optycznie wyszczuplał sylwetkę[1].

Przykłady sukni na przestrzeni wieków[edytuj | edytuj kod]

Rodzaje[edytuj | edytuj kod]

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
Przykładowe rodzaje sukien
Zdjęcie Nazwa Opis
Suknia koktajlowa Krótka, sięgająca do łydek suknia, bez kołnierza i rękawów, zakładana w ciągu dnia na uroczyste lub formalne spotkanie[2].
"Mała czarna" Odmiana sukni koktajlowej lub wieczorowej, w kolorze czarnym, o długości sięgającej kolan lub krótsza[3].
Suknia wieczorowa Długa suknia, zakładana na uroczyste okazje.
Suknia ślubna Suknia zakładana przez pannę młodą na ceremonię ślubną.
Suknia mini Krótka suknia o długości sięgającej nad kolano.
Suknia dzienna Suknia w stylu casual, suknia na formalne okazje.
Suknia futerałowa Suknia zakrywająca ciało i podkreślająca kształty sylwetki[4][5].
Suknia etniczna Suknia w stylu ludowym lub część stroju ludowego.
Suknia karnawałowa Suknia zakładana na karnawał.
Sukienka dziecięca Suknia dla małych dziewczynek.
Sarafan Rodzaj sukni bez rękawów, czasem zakładana na bluzkę[1].
Suknia princesse Suknia princesse (princeska) – rodzaj sukni, która swoją nazwę zawdzięcza księżnej Walli Aleksandrze, na której cześć otrzymała swoją nazwę. Suknia bardzo popularna w latach 70. XIX wieku. Suknia charakteryzowała się idealnym podkreśleniem smukłej talii, pożądanej w połowie lat 70. Jej krój jest bardzo zaawansowany, a uzyskanie odpowiedniego efektu było bardzo trudne[1].
Suknia żałobna Strój żałobny XIX wiek – ubiór charakteryzował się bardzo ściśle określonymi zasadami. W okresie najcięższej żałoby dla najbliższej rodziny zmarłego ubiór miał być czarny od koszuli po suknię. Nie dozwolone były żadne ozdoby, ani błyszczące tkaniny. W miarę upływu czasu w stroju mogły pojawiać się niektóre dekoracyjne elementy. Tak ścisłe zasady nie dotyczyły dalszych krewnych. Po zakończeniu żałoby należało się pozbyć żałobnej odzieży, bowiem powszechnie wierzono, że pozostawienie jej w domu mogło sprowadzić kolejne zgony, choć zdaje się nie dotyczyło to wdów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Женское платье и сарафан, w: Энциклопедия моды и стиля.
  2. Suknia koktajlowa, Włókienniczy słownik opisowy.
  3. Mała czarna zawsze na czasie. kobieta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-25)]., Kobieta.pl.
  4. Kobieta w malarstwie. chicmagazine.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-02)]., Chic. Luxure Lifestyle Magazine.
  5. Etuikleid, w: M. Ohrendorf, Taschenlexikon der Mode-Begriffe, Baden-Baden 2004, s. 92. ISBN 3-89994-016-4.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]