Stijn Streuvels

Stijn Streuvels
Ilustracja
Streuvels z córką i wnukami
Data i miejsce urodzenia

3 października 1871
Heule

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1969
Ingooigem

Narodowość

belgijska

Język

niderlandzki

Dziedzina sztuki

literatura

Stijn Streuvels (właśc. Frank Lateur, ur. 3 października 1871 we wsi Heule, zm. 15 sierpnia 1969 w Ingooigem) – powieściopisarz i nowelista flamandzki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w miejscowości Heule, leżącej niedaleko Kortrijk w Zachodniej Flandrii. Zaczął pisać w młodym wieku zachęcony przez wuja, również pisarza, Guido Gezelle. Początkowo publikował swoje teksty na łamach pisma De jonge Vlaming, lecz później został odkryty przez redaktorów z kręgu pisma literackiego Van Nu en Straks, promującego nowe nurty w literaturze i sztuce. Od 1905 r. utrzymywał się z pisania.

W 1962 roku został wyróżniony nagrodą Prijs der Nederlandse Letteren za całokształt twórczości[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W swej twórczości Streuvels poruszał głównie tematykę wiejską, pisząc o życiu biednego chłopstwa flandryjskiego. Krytyka literacka podkreśla ponadto bogactwo językowe utworów Streuvelsa, gdyż chętnie sięgał on po język ludowy, gwarę, wprowadzając do tekstów literackich dialektyzmy, uwiarygodniając w ten sposób opisywanych ludzi, ich środowisko oraz wydarzenia[2].

Przekłady na język polski[edytuj | edytuj kod]

W przekładzie na język polski ukazało się m.in. opowiadanie Streuvelsa pt. Wypadek (ndl. En Ongeluk) w tłumaczeniu Władysławy Majewskiej, zamieszczone w tomie Znad Skaldy i Mozy, opr. Zofia Klimaszewska, Warszawa 1983, t. 2, s. 19-26.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Streuvels, Stijn – Schrijversgewijs [online] [dostęp 2022-02-21] (niderl.).
  2. D. i N. Morciniec, Historia literatury niderlandzkiej, s. 257.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Dąbrówka, Słownik pisarzy niderlandzkiego obszaru kulturowego, Warszawa 1999, s. 256.
  • Dorota i Norbert Morciniec, Historia literatury niderlandzkiej, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1985, s. 255-257.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]