Steve von Bergen

Steve von Bergen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1983
Neuchâtel

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2005 Neuchâtel Xamax 126 (1)
2005–2007 FC Zürich 68 (0)
2007–2010 Hertha BSC 68 (0)
2010–2012 Cesena FC 61 (0)
2012–2013 US Palermo 35 (1)
2013–2019 BSC Young Boys 184 (1)
W sumie: 542 (3)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2016  Szwajcaria 50 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Steve von Bergen (ur. 10 czerwca 1983 w Neuchâtel) – szwajcarski piłkarz występujący na pozycji obrońcy. W 2019 roku zakończył karierę[1].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Steve von Bergen zawodową karierę rozpoczął w 2000 w klubie Neuchâtel Xamax ze swojego rodzinnego Neuchâtel. Miejsce w podstawowej jedenastce tego zespołu wywalczył sobie w sezonie 2001/2002, kiedy to wystąpił w 31 ligowych pojedynkach. W 2003 razem z drużyną von Bergen dotarł do finału pucharu Szwajcarii, jednak Xamax przegrał w nim z FC Basel 0:6. Przez 5 lat spędzonych w drużynie z Neuchâtel piłkarz rozegrał 126 ligowych pojedynków.

W letnim okienku transferowym w 2005 von Bergen podpisał kontrakt z FC Zürich. W nowym zespole od razu wywalczył sobie miejsce w pierwszym składzie. Razem z nową ekipą szwajcarski obrońca w 2006 i 2007 wywalczył mistrzostwo kraju. W trakcie sezonu 2007/2008 von Bergen podpisał kontrakt z niemiecką Herthą Berlin, w której zadebiutował 25 sierpnia w przegranym 0:2 spotkaniu przeciwko Arminii Bielefeld.

4 sierpnia 2010 szwajcarski zawodnik przeniósł się do beniaminka włoskiej Serie ACeseny. W Serie A zadebiutował 28 sierpnia w zremisowanym 0:0 wyjazdowym meczu z Romą. Następnie grał w US Palermo, a w 2013 odszedł do BSC Young Boys. Po zakończeniu sezonu 2018/2019 zakończył piłkarską karierę[1].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Szwajcarii von Bergen zadebiutował 6 września 2006 w wygranym 2:0 spotkaniu przeciwko Kostaryce. 13 maja 2008 Jakob Kuhn powołał go do szerokiej, 26-osobowej kadry na mistrzostwa Europy, jednak na turniej von Bergen ostatecznie nie pojechał. 2 lata później wziął natomiast udział w mistrzostwach świata, w trakcie których zastąpił w podstawowym składzie kontuzjowanego Philippe’a Senderosa

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]