Stela Szamasz-szum-ukina
Stela Szamasz-szum-ukina – kamienna stela z przedstawieniem babilońskiego króla Szamasz-szum-ukina (668-648 p.n.e.), brata asyryjskiego króla Aszurbanipala (669–627? p.n.e.). Odnaleziona została w 1880 roku przez Hormuzda Rassama w Birs Nimrud (starożytnej Borsippie) w Iraku w trakcie prac wykopaliskowych prowadzonych na obszarze kryjącym pozostałości E-zidy, świątyni boga Nabu[1]. Obecnie zabytek ten znajduje się w kolekcji Muzeum Brytyjskiego (nr inwent. BM 90866)[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Kamienna stela ma wysokość ok. 30 cm i szerokość ok. 15 cm[1]. Na jej przedniej stronie umieszczona jest płaskorzeźba z wizerunkiem babilońskiego króla Szamasz-szum-ukina. Stojący przodem król przedstawiony został na steli w symbolicznej roli budowniczego, trzymającego na swej głowie kosz z ziemią[1]. Na tylnej stronie zabytku znajduje się licząca 33 linijki inskrypcja zapisana pismem klinowym w języku akadyjskim[1]. Opisuje ona prace budowlane Szamasz-szum-ukina przy E-zidzie, głównym sanktuarium boga Nabu w Borsippie[1]. Stela ta wraz z nieco większą i bardzo podobną stelą Aszurbanipala (BM 90865) stały najprawdopodobniej pierwotnie razem w jednej z sal E-zidy[1]. Po nieudanej rebelii Szamasz-szum-ukina i jego śmierci w 648 r. p.n.e. jego stela została celowo uszkodzona i oszpecona[1].