Skrajna Teriańska Szczerbina
 Widok z południowego wschodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość | 2346[1] m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′25,2″N 20°01′07,1″E/49,173667 20,018639 | |
Skrajna Teriańska Szczerbina (niem. Mittlere Felsgartenscharte, słow. Vyšné terianske sedlo, węg. Elülső-Terianszko-csorba[2]) – jedna z wielu przełęczy znajdujących się w Grani Hrubego w słowackiej części Tatr Wysokich. Oddziela Wielką Teriańską Turnię (jeden z najwybitniejszych wierzchołków grani) na południowym wschodzie i Skrajną Teriańską Turnię na północnym zachodzie[3]. Na północ opada z niej urwisko będące wspólną częścią obydwu turni wznoszących się nad przełęczą. W urwisku tym, kilka metrów pod przełęczą, jest kruchy i bardzo eksponowany zachodzik biegnący ku północnemu wschodowi ścianą Wielkiej Teriańskiej Turni. Daje on szansę na jedno z nielicznych łatwych zejść z Grani Hrubego na północną stronę. Do Niewcyrki na południowy zachód opada z przełęczy bardzo kruchy i głęboki żleb. W najwyższej części jest wąski, piarżysty i bardzo stromy. Około 100 m poniżej przełęczy znajduje się w nim stromy próg powstały wskutek obrywu, a poniżej progu płytowe zacięcie[4].
Druga z Teriańskich Szczerbin – Zadnia Teriańska Szczerbina – znajduje się w tej samej grani o wiele dalej na południowy wschód. Ich nazwy pochodzą od Teriańskich Stawów znajdujących się w sąsiedniej dolinie Niewcyrce. Utworzył je w 1956 r. Witold Henryk Paryski w 8. tomie przewodnika wspinaczkowego[4].
Taternictwo[edytuj | edytuj kod]
W Grani Hrubego mogą uprawiać wspinaczkę taternicy, ale bez wchodzenia do Niewcyrki i z wyłączeniem opadających do niej stoków (dolina ta jest obszarem ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego i obowiązuje zakaz wstępu do niej)[4].
Przez Skrajną Teriańską Szczerbinę prowadzi droga graniowa, oraz droga wspinaczkowa z Wielkiego Ogrodu w Dolinie Hlińskiej. Ta ostatnia jest łatwa (I w skali tatrzańskiej, czas przejścia 1 godz.), ale w górnej części bardzo krucha. Droga ta jest najłatwiejszym sposobem zejścia z Grani Hrubego. Można ją wykorzystać podczas zejścia z Zadniej Bednarzowej Turni i z Teriańskiej Przełęczy Niżniej. Z Wielkiego Ogrodu prowadzi, częściowo ścianą między ostrzem północno-wschodniego filara Wielkiej Teriańskiej Turni a Żlebem Grosza, a częściowo Żlebem Grosza na Teriańskie Siodełko. Z siodełka trawers wąskim i eksponowanym zachodzikiem na Skrajną Teriańską Szczerbinę[4].
 .jpg) |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956
- ↑ a b c d Władysław Cywiński. Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.