Sklereidy

Komórki kamienne występują m.in. wokół gniazda nasiennego w owocu gruszy

Sklereidy, komórki kamienne – jedna z form tkanki wzmacniającej – sklerenchymy, występująca w postaci komórek o bardzo zróżnicowanych kształtach: równowymiarowym, podłużnym, nieregularnie rozgałęzionym[1].

Mogą występować pojedynczo jako idioblasty lub w małych grupach w różnych tkankach (np. grupy komórek kamiennych w miąższu owocu gruszy). Mogą też tworzyć zwartą, twardą tkankę, z której zbudowane są zewnętrzne części pestek, łupiny orzechów oraz niektórych nasion[1]. Usztywniają blaszkę liściową niektórych roślin, chroniąc przed roślinożercami. Charakter sklereidów wykazują również komórki skórki łusek pąków zimowych[2]. Ich ściany są grube, silnie zdrewniałe, często zawierają suberynę[3], często wysycone SiO2 lub CaCO3.

Ze względu na kształt wyróżniane są izodiametryczne komórki kamienne – brachysklereidy, rozgałęzione asterosklereidy oraz przypominające kształtem kość – osteosklereidy, bez rozszerzonych końców – makrosklereidy oraz nitkowate i rozgałęzione trichosklereidy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 127-128. ISBN 83-01-13953-6.
  2. ↑ a b Hejnowicz Z.: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Warszawa: PWN, 1980, s. 55-56. ISBN 83-01-00420-7.
  3. ↑ Malinowski Edmund: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 106-108.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sklereidy&oldid=68957233”