Siły Powietrzne Republiki Chińskiej
| ROCAF | |
 Godło Republiki Chińskiej zdobiące każdy samolot | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data sformowania | 1920 |
| Dane podstawowe | |
Siły Powietrzne Republiki Chińskiej (chiń. trad. 中華民國空軍; pinyin Zhōnghuá Mínguó Kōngjūn) – formacja lotnicza Armii Republiki Chińskiej, mające za zadanie obronę kraju, czyli de facto przed agresją ze strony Chińskiej Republiki Ludowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
ROCAF wykorzystuje niemal wyłącznie sprzęt produkcji USA lub rodzimy, ale część uzbrojenia sprowadzono też z Francji. Skrzydła i dywizjony zachowały numerację sprzed roku 1949, ponieważ Kuomintang nie uznał legalności władz w Pekinie.
W roku 1965 posiadano 92 sztuki F-5A, 23 sztuki F-5B. W trakcie wojny w Wietnamie 48 F-5A wypożyczono Wietnamowi Południowemu jednak zostały zwrócone. Wypożyczenie odbyło się za przybycie amerykańskich Phantomów II w dwóch eskadrach w celu obrony kraju oraz wypożyczyć na 30 miesięcy 28 sztuk T-28 w celach szkoleń. Pewna część została później sprzedana, a część przebudowano na cele[1].
Na mocy kontraktu z czerwca 2011 roku zamówiono 60 śmigłowców UH-60M z silnikami General Electric T-700-GE-701D, domówiono kolejne 24 sztuki w 2016 roku[2].
F-16 w służbie Tajwanu[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Republika Chińska starała się o zakup F-16 (chodziło o wersję F-16/J79) jeszcze w 1979. Jednak poprawiające się stosunku USA-ChRL spowodowały wstrzymanie sprzedaży tych samolotów (na życzenie Chińskiej Republiki Ludowej). Tajwan opracował wówczas własny samolot wielozadaniowy AIDC F-CK-1 Ching-kuo, wykorzystując cichą pomoc technologiczną USA.
Powstał w ten sposób nowoczesny oraz stosunkowo tani i niezawodny (Tajwan w warunkach realnego zagrożenia ze strony ChRL nie może sobie pozwolić na słaby jakościowo sprzęt) samolot wielozadaniowy, wraz z całym zestawem opracowanych do niego rakiet Sky Sword I oraz Sky Sword II. Samolot może też korzystać z uzbrojenia opracowanego w krajach zachodnich (głównie amerykańskiego).
Ostatecznie jednak w 1992 prezydent George Bush zgodził się na sprzedaż 150 samolotów F-16 do Tajwanu (równolegle zakupiono też 60 Mirage 2000, by przyśpieszyć proces unowocześniania lotnictwa Tajwanu). Wszystkie tajwańskie F-16, 120 F-16A i 30 F-16B, zbudowano w unikalnej wersji Block 20.
Pierwsze samoloty przekazano Tajwanowi w lipcu 1996. Początkowo trafiły one do 21. FS z bazy Luke w Arizonie, gdzie prowadzono szkolenie pilotów. Pierwsze samoloty przebazowano do Tajwanu w kwietniu 1997. Samoloty te wprowadzono do uzbrojenia 21. Taktycznego Dywizjonu Myśliwskiego (zbieżność numerów – przypadkowa) z 4. Taktycznego Skrzydła Myśliwskiego Tajwanu (znanego również jako 455. Skrzydło), stacjonującego w Jiayi. Kolejnym dywizjonem był 22. TFS, który otrzymał F-16 w 1998, także bazował on w Jiayi i wchodził w skład 4. Skrzydła.
Kolejno, w latach 1999-2000 przezbrojono na F-16 trzy dywizjony 5. (401.) Taktycznego Skrzydła Myśliwskiego, bazującego w Taoyuan. W skrzydle tym w F-16 wyposażono 15. i 16. Taktyczne Dywizjony Myśliwskie (według innych źródeł – 26. i 27.) oraz 17. Taktyczny Dywizjon Myśliwski i 12. Dywizjon Rozpoznania Taktycznego. Samoloty tego ostatniego zostały wyposażone w zasobniki rozpoznawcze LOROP. Jednocześnie w 4. Skrzydle na F-16 przezbrojono kolejne, 14. i 23 TFS. Ostatnią jednostką tajwańską F-16 jest 46. Dywizjon z 7. (737.) Skrzydła, który bazuje w Taidong. Ta ostatnia jednostka pełni też funkcję agresorów, służąc do treningu pilotów.
Początkowo Tajwan otrzymał jedynie pociski AIM-9M i AGM-65B, ale w 2000 dostarczono też AIM-120 AMRAAM, AGM-65G i przeciwokrętowe AGM-84 Harpoon, w które także wyposażono tajwańskie F-16. Republika Chińska wykorzystuje także pociski Sky Sword I i Sky Sword II – opracowane dla samolotu AIDC F-CK-1 Ching-kuo.
Przez ostatnie lata władze wyspy prosiły USA o sprzedaż kolejnych 66 F-16 w nowocześniejszej wersji Block 52+ oraz modernizacje posiadanych maszyn do takiego standardu. Pomimo poparcia ze strony Kongresu dla tych starań (Kongres w 1979 przyjął uchwałę, która nakazuje USA zaopatrywanie Tajwan w systemy obronne), administracja prezydencka odrzuca kolejne lub opóźnia rozpatrzenie tych pism, z powodu presji ChRL. W 2011 Tajpej wniosło o zgodę na modernizację 145 posiadanych F-16A/B, na którą uzyskano zgodę[3]. W 2012 Lockheed Martin otrzymał kontrakt na przeprowadzenie modernizacji, część prac wykona też Aerospace Industrial Development Corporation (AIDC)[4].
Podział Sił Powietrznych Republiki Chińskiej[edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo sił powietrznych (空軍總司令部)
- Siły powietrzne podlegają naczelnemu dowództwu, ministrowi obrony i Prezydentowi
- Dowództwa szeregowe: personalne, operacji i treningu, logistyki, planowania, komunikacji, elektroniki i informacji, spraw generalnych, kontrolowania, inspektoratu generalnego, broni politycznej.
- Dowództwo Operacyjne Sił Powietrznych (作戰司令部)
- Skrzydło Obrony Przeciwlotniczej i Garnizonowe (防砲警衛司令部)
- Dowództwo Edukacji Treningu i Doktryny (教育訓練暨準則發展司令部)
- Dowództwo Logistyczne (後勤司令部)
- Skrzydła Bojowe (作戰聯隊)
- 401 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (401聯隊): Hualian AFB (F-16A/B)
- 17.eskadra myśliwska "Thor"
- 26.eskadra myśliwska "Czarownica"
- 27.eskadra myśliwska "Czarny Smok"
- 427 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (427聯隊): Ching Chuan Kang AFB AIDC F-CK-1 Ching-Kuo A/B
- 7.eskadra myśliwska "Wilk"
- 8 Dywizjon Myśliwski "Latające Smoki"
- 28 Skrzydło Myśliwskie "Baby Dragon"
- 439 Operacyjne Skrzydło (439聯隊): Pingdong AFB C-130H,: E-2T i C-130HE
- 10 Taktyczna Grupa Lotnicza
- 101 Dywizjon Mostu Powietrznego
- 102 Dywizjon Mostu Powietrznego
- 20 Grupa Wsparcia Elektronicznego
- 6 Grupa Wsparcia Elektronicznego
- 2 Dywizjon Szybkiego Reagowania
- 10 Taktyczna Grupa Lotnicza
- 443 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (443聯隊): Tainan AFB F-CK-1A/B
- 1 Dywizjon Myśliwski
- 3 Dywizjon Myśliwski
- 9 Dywizjon Myśliwski
- 455 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (455聯隊): Jiayi AFB F-16A/B and S-70C
- Grupa Ratownictwa Powietrznego
- 21 Dywizjon Myśliwski
- 22 Dywizjon Myśliwski
- 23 Dywizjon Myśliwski
- 499 Taktyczne Skrzydło Powietrzne (499聯隊): Xinzhu AFB Mirage 2000-5Di/Ei
- 41 Dywizjon Myśliwski "Święta Tarcza"
- 42 Dywizjon Myśliwski "Kobra"
- 48 Dywizjon Myśliwski "Święty Orzeł"
- 737 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (737聯隊): Taidong AFB F-5E/F
- 44 Dywizjon Myśliwski
- 45 Dywizjon Myśliwski
- 46 Dywizjon Myśliwski
- 401 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (401聯隊): Hualian AFB (F-16A/B)
- Baza Dowodzenia Sił Powietrznych (基地指揮部)
- Baza Dowodzenia w Songshan (松山基地指揮部)
- Baza Dowodzenia w Taoyuan (桃園基地指揮部)
- Akademia Sił Powietrznych (空軍官校): Gangshan AFB AIDC AT-3A Tzu-chung
Uzbrojenie[edytuj | edytuj kod]
Statki latające[edytuj | edytuj kod]
| Zdjęcie | Samolot | Producent | Typ | Wersja | Liczba sztuk | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Samoloty myśliwskie | ||||||
 | Lockheed F-16 Fighting Falcon |  Stany Zjednoczone | Myśliwiec wielozadaniowy | Block 20 F-16V | 187 | Otrzymano 120 F-16A i 30 F-16B. 5 F-16B Block 20 stacjonuje w USA dla celów treningowych. 8 F-16A/B wyposażonych w zasobniki rozpoznawcze (RF-16).Wszystkie maszyny zostaną poddane modernizacji przez Lockheed Martin i tajwański Aerospace Industrial Development Corporation (AIDC)[4][5]. |
 | Dassault Mirage 2000 |  Francja | Myśliwiec wielozadaniowy | 2000-5EI/DI | 56 | Otrzymano 48 Mirage 2000Ei i 12 Mirage 2000Di, podstawowy myśliwiec przechwytujący. |
 | AIDC F-CK-1 Ching-Kuo |  Tajwan | Myśliwiec wielozadaniowy | F-CK-1A/B | 126 | Opracowywana wersja F-CK-1C/D. |
 | Northrop F-5 Tiger II | Stany Zjednoczone | Lekki myśliwiec/rozpoznawczy | F-5E F-5F RF-5E | 32 32 5 | 28 F-5E/F w 1973 od USA, 308 F-5E/F zbudowano na licencji w latach 1973-1986. |
| Samoloty wczesnego ostrzegania | ||||||
 | Grumman E-2 Hawkeye | Stany Zjednoczone | Statek powietrzny wczesnego ostrzegania | E-2T E-2C Hawkeye 2000 | 2 4 | Modernizowane do standardu Hawkeye 2000. |
| Treningowe | ||||||
 | AIDC AT-3A Tzu-chung | Tajwan | Trening zaawansowany | AT-3A AT-3B | 36 17 | Zostaną zastąpione przez nowe samoloty szkolenia zaawansowanego[6][7]. |
 | Beechcraft T-34 Mentor | Stany Zjednoczone | Trening podstawowy | US-1A | 36 | |
| Samoloty transportowe | ||||||
 | Lockheed C-130 Hercules | Stany Zjednoczone | Taktyczny transportowiec Walka elektroniczna | C-130H C-130HE | 19 1 | |
 | Beechcraft 1900C | Stany Zjednoczone | Transport osób | B-1900C | 11 | |
 | Fokker F50 |  Holandia | Transport VIP | F50 | 3 | |
 | Boeing 737 | Stany Zjednoczone | Transport VIP | B737-800 | 1 | |
| Śmigłowce | ||||||
 | Sikorsky S-70C Blue Hawk | Stany Zjednoczone | Search and Rescue | S-70C-1/1A/6 | 17 | 10 S-70C-1, 3 S-70C1A, 4 S-70C-6 |
 | Eurocopter EC-225 Super Puma | Francja | Search and Rescue | EC-225 | 3 | Zamówiono 20. |
Zapas pocisków[edytuj | edytuj kod]
| Pocisk | Producent | Typ | Wersja | Liczba sztuk | Uwagi | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Kpr klasy powietrze-powietrze | ||||||
| AIM-120 AMRAAM | Stany Zjednoczone | średniego zasięgu | AIM-120C-5 AIM-120C-7 | 120 0 | Zamówione w 2000 dla F-16 Zamówiono 218 dla F-16. | |
| AIM-7 Sparrow | Stany Zjednoczone | średniego zasięgu | AIM-7M | 605 | Dostarczone wraz z F-16. | |
| MBDA MICA | Francja | średniego zasięgu | 960 | Dla Mirage 2000-5. | ||
| Sky Sword II | Tajwan | średniego zasięgu | TC-2 | 250+ | Kompatybilny ze wszystkimi typami. | |
| AIM-9 Sidewinder | Stany Zjednoczone | krótkiego zasięgu | AIM-9B AIM-9J/N AIM-9M AIM-9M-2 | 570 2066 900 192 | Ogółem od 1955 dostarczono 3728 pocisków rodziny AIM-9, część może nie być operacyjna. | |
| Magic II | Francja | krótkiego zasięgu | R550 | 480 | Dla Mirage 2000-5. | |
| Sky Sword I | Tajwan | krótkiego zasięgu | TC-1 | 300 | Kompatybilny ze wszystkimi typami. | |
| Kpr klasy powietrze-ziemia | ||||||
| AGM-65 Maverick | Stany Zjednoczone | Pocisk naprowadzany telewizyjnie | AGM-65B AGM-65G AGM- 65G2 | 500 40 234 | wersje B mogą przenosić także F-5E/F | |
| Przeciwokrętowe pociski odrzutowe | ||||||
| AGM-84 Harpoon | Stany Zjednoczone | Przeciwokrętowy | AGM-84L AGM-84G | 110 8 | Zamówiono 58. | |
Systemy Przeciwlotnicze[edytuj | edytuj kod]
| Zdjęcie | Platforma | Producent | Wersja | Liczba baterii | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| MIM-104 Patriot | Stany Zjednoczone | PAC-2 | 3 | 200 rakiet, modernizowane do PAC-3. | |
| MIM-104 Patriot | Stany Zjednoczone | PAC-3 | 7 | Zamówione, 444 rakiety. | |
| Baterie rakiet Sky Bow | Tajwan | Sky Bow I/II/III | 6 | ||
 | MIM-23 Hawk | Stany Zjednoczone | 19 | 932 rakiety. Zastępowane przez Sky Bow II. | |
 | Radar Skyguard z RIM-7M Sparrow i OTO 35mm |  Szwajcaria | 6 | 500 rakiet RIM-7M, 24 zestawy, każda bateria z 4 radarami. | |
 | System Antelope z TC-1 i Bofors 40mm/L70 | Tajwan | 6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michał Gajzler, Northrop F-5 A/B Freedom Fighter Cz. 2, str. 68-69, Lotnictwo 4 (2016), ISSN 1732-5323
- ↑ Sikorsky to produce 24 Black Hawk helicopters for Taiwan, „UPI” [dostęp 2017-07-02] (ang.).
- ↑ Possible Foreign Military Sale to Taiwan. www.dsca.osd.mil, 2011-10-07. [dostęp 2010-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-27)]. (ang.).
- ↑ a b Modernizacja tajwańskich F-16. altair.com.pl, 2012-10-02. [dostęp 2010-12-16]. (pol.).
- ↑ Przygotowania do modernizacji tajwańskich F-16
- ↑ Tajwan poszukuje nowych samolotów szkolnych
- ↑ Tajwańskie samoloty szkolne coraz bliżej