Ryszard Zakrzewski
| Data i miejsce urodzenia | 11 lutego 1913 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 maja 1994 |
| Minister spraw krajowych w rządzie emigracyjnym | |
| Okres | od 1 listopada 1989 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
 | |
Ryszard Zakrzewski (ur. 11 lutego 1913 w Skierniewicach, zm. 14 maja 1994 w Londynie) – polski dziennikarz, działacz emigracyjny, minister spraw krajowych w emigracyjnym w drugim rządzie Edwarda Szczepanika (1989-1990).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, pracę magisterską obronił w 1939. W czasie studiów był działaczem Legionu Młodych, od 1935 należał do jego Komendy Głównej. W 1939 został członkiem socjalistycznej organizacji „Wolność”.
W czasie II wojny światowej walczył w partyzantce na terenie Jugosławii, a od 1945 w II Korpusie Polskim.
Po wojnie zamieszkał w Wielkiej Brytanii. Był działaczem Polskiej Partii Socjalistycznej, członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej PPS (1948-1955), od 1957 przewodniczącym Komitetu Głównego PPS w Wielkiej Brytanii i członkiem Centralnego Komitetu Zagranicznego PPS, z ramienia tej partii zasiadał w Tymczasowej Radzie Jedności Narodowej (1954-1958). Od 1959 do 1962 był członkiem komitetu redakcyjnego, a od 1962 do 1971 redaktorem naczelnym wydanego w Londynie pisma PPS Robotnik, od 1987 wiceprzewodniczącym Centralnej Rady Partyjnej PPS. Działał także w Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów, m.in. był członkiem zarządu SPK w Wielkiej Brytanii (1949-1951, 1953-1956 i 1962-1973), należał też do władz Federacji Światowej Stowarzyszenia Polskich Kombatantów; ponadto był członkiem zarządu Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii i Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego, kierował księgarnią SPK w Londynie.
W latach 1988-1991 był członkiem VII i VIII Rady Narodowej RP,a od listopada 1989 do grudnia 1990 ministrem spraw krajowych w ostatnim Rządzie RP na uchodźstwie, a następnie członkiem Komisji Likwidacyjnej Rządu RP na Uchodźstwie.
Zakrzewski zmarł 14 maja 1994 roku. Został pochowany na cmentarzu św. Andrzeja Boboli w Londynie (Stare columbarium, postument 3, strona wschodnia)[1].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- 1990 Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski - odznaczenie nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opracowanie stanu zachowania grobów rządowych w Wielkiej Brytanii [online], Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego [dostęp 2023-05-29] (pol.).
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 11 listopada 1990 roku. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 53, Nr 4 z 20 grudnia 1990.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rafał Habielski, Druga Wielka Emigracja 1945–1990. T. 3. Życie społeczne i kulturalne emigracji, Warszawa 1999, s. 363-364 (nota biograficzna autorstwa Andrzeja Friszke)
| W dniu zaprzysiężenia | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
