Artur Rynkiewicz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Minister spraw emigracji | |
| Okres | od 8 sierpnia 1990 |
| Poprzednik | |
| Prezes Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii | |
| Okres | od 1974 |
| Przewodniczący Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Londynie | |
| Okres | od 1999 |
| Odznaczenia | |
   | |
Artur Rynkiewicz (ur. 8 grudnia 1927 w Stołowiczach, zm. 15 września 2019 w Londynie[1]) – polski inżynier, działacz polityczny, społeczny i emigracyjny. Od 1989 do 1990 minister spraw emigracji w ostatnim Rządzie RP na uchodźstwie. W latach 1974–1990 Prezes Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii. W latach 1967–2015 członek zarządu Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Londynie, od 1999 do 2000 w randze Przewodniczącego[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1940 został deportowany do ZSRR, w 1942 wydostał się z Armią Andersa do Iranu. W 1942 uczył się w Junackiej Szkole Kadetów w Kastinie, w latach 1943–1947 w brytyjskiej szkole lotniczej RAF dla małoletnich. Od 1947 do 1953 służył w RAF w służbach technicznych, w stopniu sierżanta, w latach 1953–1957 studiował elektrotechnikę w Polytechnic of North London, w latach 1957–1963 pracował jako inżynier, następnie był wykładowcą w Twickenham College of Technology (1963–1965) i Southall College of Technology (1965–1988). Następnie przeszedł na emeryturę.
Był aktywnym działaczem społeczności emigracyjnej w Londynie. W latach 1963–1974 był wiceprezesem i skarbnikiem, a w latach 1974–1990 prezesem Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii, od 1966 do 1996 należał do rady, od 1967 był członkiem zarządu Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Londynie (m.in. pełnił funkcje prezesa, skarbnika i wiceprezesa). W latach 1966–1968 był przewodniczącym Zrzeszenia Studentów i Absolwentów Polskich na Uchodźstwie, wiceprezesem Stowarzyszenia Techników Polskich (1974–1976).
Od 1966 do 1972 był sekretarzem w dziale kultury Egzekutywy Zjednoczenia Narodowego. W latach 1973–1991 był członkiem V (1973–1977), VI (1978–1983), VII (1983–1988) i VIII Rady Narodowej RP (1989–1991), do 1977 z ramienia Niezależnej Grupy Społecznej, następnie z wyboru. W V Radzie Narodowej zasiadał był członkiem Komisji Spraw Zagranicznych[3]. W latach 1978–1990 był członkiem Głównej Komisji Skarbu Narodowego, ponownie wybrany 21 lutego 1986[4], następnie wchodził w skład Komisji Likwidacyjnej Skarbu Narodowego.
Na początku 1989 został przewodniczącym Obywatelskiego Komitetu Wyborczego, do którego weszli działacze niepodległościowi zamieszkujący Wielką Brytanię i działający w ośrodku legalistycznym[3]. Od 8 sierpnia 1990 do 22 grudnia 1990 był ministrem spraw emigracji w drugim rządzie Edwarda Szczepanika[5].
Od śmierci Jerzego Ostoja-Koźniewskiego, który zmarł 4 września 2014[6], był ostatnim żyjącym ministrem Rządu RP na uchodźstwie[7].
Pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach (Kwatera: C 30; Rząd: K 3 - II, Grób: 5)[8].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1989)[9]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1983)[10]
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (11 października 1999, za wybitne zasługi dla kultury polskiej)[11]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wielka Brytania: Zmarł Artur Rynkiewicz, ostatni minister rządu na uchodźstwie. fakty.interia.pl. [dostęp 2019-09-20]. (pol.).
- ↑ http://www.posk.org/files/9515/6045/7296/POSK_2016_mail_4.pdf
- ↑ a b Romuald Turkowski, Parlamentaryzm polski na uchodźstwie 1973–1991, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2002, s. 80, 116, 118, 119, 124, 127, ISBN 83-7059-616-9, OCLC 830431062.
- ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 lutego 1986 r. o powołaniu członków Głównej Komisji Skarbu Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 9, Nr 1 z 19 marca 1986.
- ↑ Dariusz Górecki, Polskie naczelne władze państwowe na uchodźstwie w latach 1939–1990, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2002, s. 240, ISBN 83-7059-579-0, OCLC 830386231.
- ↑ Zmarł Jerzy Ostoja-Koźniewski, minister rządu RP na uchodźstwie [online], rp.pl [dostęp 2014-09-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02] (pol.).
- ↑ Zmarł Jerzy Ostoja-Koźniewski, minister rządu RP na uchodźstwie [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2014-09-08] (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2022-05-24].
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 97, Nr 6 z 15 grudnia 1989.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 32, Nr 4 z 31 grudnia 1983.
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 2, poz. 27
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Agata i Zbigniew Judyccy: Polonia. Słownik biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000.,
- Kazimierz Dopierała (red.): Encyklopedia polskiej emigracji. T. 4. Toruń: Oficyna Wydawnicza Kucharski, 2005.
| W dniu zaprzysiężenia | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
