Ron Steele

Ron Steele
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1953
Leavenworth

Klub

Leavenworth Winter Sports Club[1]

Wzrost

183 cm[1]

Reprezentacja

 Stany Zjednoczone

Rekord życiowy

139 m na Copper Peak w Ironwood (3 lutego 1974)[2]

Ron Eston Steele[a] (ur. 19 sierpnia 1953 w Leavenworth[1]) – amerykański skoczek narciarski. Olimpijczyk (1972), uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym (1974) oraz w lotach narciarskich (1972 i 1975), medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W 1971 został mistrzem Stanów Zjednoczonych juniorów. W latach 1974–1978 był członkiem reprezentacji Uniwersytetu Utah, z którą odnosił sukcesy w rywalizacji akademickiej. W 1977 został mistrzem NCAA, trzykrotnie był wybierany do składu All-America(inne języki) tych zmagań. Na macierzystej uczelni dwukrotnie otrzymał wyróżnienie „Alf Engen Sportsmanship Award” za sportowe postępowanie (1975 i 1976), a raz „David Novelle Memorial Outstanding Skier Award” przyznawane dla najlepszego narciarza na Uniwersytecie Utah (1978)[3]. W 1974 zwyciężył w rozgrywanych w Leavenworth mistrzostwach Stanów Zjednoczonych w skokach narciarskich[4].

W latach 1972–1977 był członkiem reprezentacji Stanów Zjednoczonych[3]. W tym czasie brał udział w prestiżowych zawodach międzynarodowych, startując m.in. w Igrzyskach Narciarskich w Lahti, Tygodniu Lotów Narciarskich, Memoriale Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny, Turnieju Szwajcarskim czy Konkursie Bożonarodzeniowym w Sankt Moritz. Pięciokrotnie startował w Turnieju Czterech Skoczni, jednak nie odniósł w tej imprezie większych sukcesów – w pojedynczych konkursach plasował się najwyżej w trzeciej dziesiątce, a w klasyfikacji generalnej nie zdołał ani razu zająć miejsca w czołowej „30”. W marcu 1974 zajął dziewiątą lokatę w Igrzyskach Narciarskich w Lahti. Wcześniej, bo w lutym tego samego roku, osiągnął największy sukces międzynarodowy w karierze, zwyciężając w Tygodniu Lotów Narciarskich w Ironwood – podczas trzeciego, ostatniego dnia rywalizacji oddał skok na odległość 139 metrów[5], co jest jego rekordem życiowym[2]. Rok później Tydzień Lotów Narciarskich w Ironwood zakończył na piątym miejscu[5].

Steele brał udział w najważniejszych imprezach międzynarodowych rangi mistrzowskiej[5]. W 1972 wystąpił na zimowych igrzyskach olimpijskich w Sapporo, zajmując 41. miejsce na skoczni normalnej i 25. na obiekcie dużym[1]. W lutym 1974 w Falun wystartował w mistrzostwach świata, plasując się na 46. pozycji w konkursie na skoczni normalnej i na 40. na większym obiekcie. Ponadto dwukrotnie brał udział w mistrzostwach świata w lotach narciarskich – w 1972 w Planicy był 35., a trzy lata później w Bad Mitterndorf zajął 34. lokatę[5].

W trakcie studiów pracował w lokalnym sklepie ze sprzętem narciarskim[6], a po zakończeniu kariery związał się zawodowo z firmą Rossignol, w której został zatrudniony w 1978[3] i w której następnie pracował przez 40 lat[7]. W sierpniu 2012 został prezesem Group Rossignol North America, odpowiedzialnej za działalność Rossignola w całej Ameryce Północnej[6]. Funkcję tę pełnił do lipca 2017, a 1 sierpnia 2018 odszedł na emeryturę[7].

Jest jedynym skoczkiem narciarskim z Leavenworth, który wystąpił w zimowych igrzyskach olimpijskich[8] i uznawany jest za najlepszego i najbardziej znanego skoczka pochodzącego z tej miejscowości[9][10]. W 2008 został włączony do „Galerii Sław Amerykańskich Skoków Narciarskich” (ang. The American Ski Jumping Hall of Fame)[11], a w 2016 do „Narciarskiej Galerii Sław Intermountain(inne języki)” (ang. Intermountain Ski Hall of Fame)[12].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Zimowe igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

1972 Japonia Sapporo – 41. miejsce (skocznia normalna), 25. miejsce (skocznia duża)

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

1974 Szwecja Falun – 46. miejsce (skocznia normalna), 40. miejsce (skocznia duża)

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

1972 Planica – 35. miejsce
1975 Austria Bad Mitterndorf – 34. miejsce

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W bazie FIS błędne zapisywany jako Ron Stelle.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Ron Steele. olympedia.org. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
  2. ↑ a b Artur Bała, Brian Biemer, Sascha Hädrich, Luis Holuch: Ski Jumping Personal Best List - Men. skisprungschanzen.com, 2020-06-01. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
  3. ↑ a b c Ron Steele. engenmuseum.org. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
  4. ↑ United States National Ski Jumping Champions 1904-1980. skijumpeast.com. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
  5. ↑ a b c d Adam Kwieciński: STELLE Ron 1953.08.19 USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2020-11-02].
  6. ↑ a b ROSSIGNOL GROUP NAMES RON STEELE NEW PRESIDENT, NORTH AMERICA. firsttracksonline.com, 2012-08-28. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
  7. ↑ a b Change of President for Group Rossignol North America. skitrax.com, 2017-07-29. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
  8. ↑ TOM BANSE: Not Just For Olympians: Northwest's Ski Jumping Heritage Alive In Leavenworth. spokanepublicradio.org, 2018-02-13. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
  9. ↑ Lane Wilkinson: Lane Wilkinson – December 18th, 2019. usanordic.org, 2019-12-18. [dostęp 2020-11-02].
  10. ↑ Leavenworth. skisprungschanzen.com. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).
  11. ↑ The American Ski Jumping Hall of Fame - Inductees. americanskijumping.com. [dostęp 2020-11-01]. (ang.).
  12. ↑ Four inducted to Ski Hall of Fame. parkrecord.com, 2016-09-14. [dostęp 2020-11-02]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie Stanów Zjednoczonych w skokach narciarskich
Indywidualnie
Skocznia normalna
indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ron_Steele&oldid=73263729”