Kevin Bickner (ur. 23 września 1996 w Waucondzie[2]) – amerykański skoczek narciarski, reprezentant klubu Norge Ski Club. Uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym i w lotach narciarskich, olimpijczyk. Medalista mistrzostw kraju. Rekordzista Stanów Zjednoczonych i Ameryki Północnej w długości skoku narciarskiego (244,5 m).
W lutym 2012 w Brattleboro zadebiutował w cyklu FIS Cup, zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce[3]. Rok później w Iron Mountain wystartował po raz pierwszy w Pucharze Kontynentalnym, kończąc konkurs na 47. pozycji. Pierwsze punkty zawodów tej rangi zdobył w lipcu 2015, zajmując 12. miejsce w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kranju[4]. W 2014 i 2015 startował na mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym, indywidualnie kończąc zawody poza trzydziestką[5].
5 grudnia 2015 w Lillehammer zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując w nim 51. miejsce. Pierwszy punkt cyklu zdobył w konkursie lotów narciarskich na Vikersundbakken w Vikersund 14 lutego 2016, w którym zajął 30. pozycję. 23 lutego zajął 11. miejsce w konkursie indywidualnym skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów 2016. 19 marca 2016 reprezentacja USA z Bicknerem w składzie zajęła 8. miejsce w konkursie drużynowym Pucharu Świata[6].
Dwukrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce Letniego Grand Prix 2016: był 8. w Einsiedeln i 7. w Hakubie. Sześciokrotnie zdobywał punkty Pucharu Świata 2016/2017, w tym 4 razy z rzędu na początku lutego. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017, zajmując 47. (skocznia normalna) i 30. (skocznia duża) miejsce indywidualnie, oraz 8. (konkurs mieszany) i 11. (konkurs mężczyzn) w drużynie[7]. 19 marca 2017 ustanowił rekord USA w długości skoku narciarskiego – w zawodach indywidualnych na skoczni w Vikersund osiągnął 244,5 m. W drugiej serii tego samego konkursu upadł przy lądowaniu[8], całe zawody zakończył jednak na najlepszej w sezonie, 15. pozycji[7].
Latem 2017 zajął 3. miejsce w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kranju oraz 7. w Letnim Grand Prix w Hakubie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie zajął 24. miejsce, a także na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, na których zajął 18. pozycję na skoczni normalnej, 20. na skoczni dużej i 9. w zawodach drużynowych. W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata siedmiokrotnie zdobywał punkty, a najwyżej sklasyfikowany był na 16. miejscu w marcu w Planicy[9].
W Letnim Grand Prix 2018 najwyżej klasyfikowany był na 10. miejscu w zawodach w Hakubie. W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata punkty zdobył jedynie w grudniowych konkursach w Niżnym Tagile. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 indywidualnie zajął 37. miejsce na skoczni dużej i 48. na normalnej, a w drużynie 11. w zespole męskim i 10. w mieszanym[10]. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata dwukrotnie zdobył punkty, zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce[11].
W listopadzie 2020 ogłosił roczną przerwę od startów[12]. Do startów w zawodach międzynarodowych powrócił we wrześniu 2021 w ramach FIS Cupu w Ljubnie. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie był 43. na skoczni normalnej i 39. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 10. pozycję. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata w większości występów odpadał w kwalifikacjach, najwyżej klasyfikowany był na 46. miejscu[13].
W sezonie 2022/2023 nie startował w zawodach międzynarodowych i rozważał zakończenie kariery. Ostatecznie zadecydował się na jej kontynuację[14]. Do rywalizacji powrócił we wrześniu 2023 w Letnim Pucharze Kontynentalnym w Oslo. W sezonie zimowym 2023/2024 cztery razy wystąpił w konkursie głównym Pucharu Świata, a najwyżej klasyfikowany był na 41. pozycji. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, na których zajął 37. miejsce indywidualnie i 9. w zawodach drużynowych[15].
Jest wielokrotnym medalistą Mistrzostw USA w skokach narciarskich. W 2014 zdobył brązowy medal na dużej skoczni[16]. W 2015 zdobył srebro na skoczni dużej i normalnej[17][18]. Również w 2016 podczas mistrzostw kraju zajął 2. miejsce zarówno na skoczni dużej, jak i normalnej[19][20]. W 2017 wywalczył srebrny medal na skoczni normalnej i brązowy na dużej[21][22]. W 2018 został mistrzem kraju na obu skoczniach[23]. W 2019 zwyciężył na skoczni normalnej[24].
Starty K. Bicknera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
| 18. | 10 lutego | 2018 |  Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 109,0 m | 98,5 m | 217,4 pkt | 41,9 pkt | Andreas Wellinger |
| 20. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 129,5 m | 124,0 m | 235,4 pkt | 50,3 pkt | Kamil Stoch |
| 9. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[a] | 131,0 m | – | 377,2 pkt (124,7 pkt) | 721,3 pkt | Norwegia |
| 43. | 6 lutego | 2022 |  Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | indywid. | 95,0 m | – | 108,1 pkt | 166,9 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 39. | 12 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | indywid. | 125,0 m | – | 110,0 pkt | 186,1 pkt | Marius Lindvik |
| 10. | 14 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | druż.[b] | 103,0 m | – | 261,0 pkt (63,5 pkt) | 681,7 pkt | Austria |
Starty K. Bicknera na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
| 47. | 25 lutego | 2017 |  Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 83,5 m | – | 98,5 pkt | 172,3 pkt | Stefan Kraft |
| 8. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. mix.[c] | 88,5 m | 89,0 m | 802,2 pkt (223,3 pkt) | 233,3 pkt | Niemcy |
| 30. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 117,0 m | 104,0 m | 207,3 pkt | 72,0 pkt | Stefan Kraft |
| 11. | 4 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[a] | 105,5 m | – | 365,1 pkt (100,2 pkt) | 739,1 pkt | Polska |
| 37. | 23 lutego | 2019 |  Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | indywid. | 115,0 m | – | 97,1 pkt | 182,3 pkt | Markus Eisenbichler |
| 11. | 24 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | druż.[d] | 121,0 m | – | 342,5 pkt (101,4 pkt) | 645,0 pkt | Niemcy |
| 48. | 1 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | indywid. | 83,0 m | – | 71,0 pkt | 147,3 pkt | Dawid Kubacki |
| 10. | 2 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż. mix.[e] | 96,5 m | – | 364,9 pkt (101,6 pkt) | 647,3 pkt | Niemcy |
Starty K. Bicknera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
| 24. | 19–20 stycznia | 2018 |  Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | indywid. | 201,5 m | 167,0 m | 181,0 m | –[g] | 494,3 pkt | 157,6 pkt | Daniel-André Tande |
| 37. | 26–27 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | indywid. | 165,0 m | – | – | –[g] | 124,7 pkt | 522,7 pkt | Stefan Kraft |
| 9. | 28 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | druż.[f] | 189,0 m | – | 647,2 pkt (155,7 pkt) | 968,2 pkt | Słowenia |
Starty K. Bicknera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
| 53. | 31 stycznia | 2014 |  Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 75,0 m | – | 66,5 pkt | 165,0 pkt | Jakub Wolny |
| 13. | 1 lutego | 2014 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | druż.[h] | 89,5 m | – | 404,5 pkt (105,7 pkt) | 622,5 pkt | Polska |
| 35. | 5 lutego | 2015 |  Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | indywid. | 95,0 m | – | 111,9 pkt | 158,0 pkt | Johann André Forfang |
| 10. | 7 lutego | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | druż.[i] | 97,5 m | – | 349,8 pkt (100,1 pkt) | 543,5 pkt | Norwegia |
| 11. | 23 lutego | 2016 |  Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | indywid. | 91,5 m | 88,5 m | 222,1 pkt | 26,9 pkt | David Siegel |
| 12. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż. mix.[k] | 84,0 m | – | 285,8 pkt (90,8 pkt) | 597,0 pkt | Słowenia |
| 12. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż.[j] | 87,5 m | – | 290,9 pkt (102,6 pkt) | 575,8 pkt | Niemcy |
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu LGP 2022
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu LGP 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
| 1. | 8 lipca | 2017 |  Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | 106,0 m | 115,0 m | 238,0 pkt | 3. | 15,6 pkt | Klemens Murańka |
stan po zakończeniu LPK 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Pjongczang 
Pekin/Zhangjiakou 
Lahti 
Seefeld/Innsbruck 
Oberstdorf 
Val di Fiemme/Predazzo 
Ałmaty 
Râșnov 
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Kranj 
Brattleboro