Rita Hunter
| Imię i nazwisko | Rita Nellie Hunter |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 | |
Rita Nellie Hunter[1][2] (ur. 15 sierpnia 1933 w Wallasey[1][2][3], zm. 29 kwietnia 2001 w Sydney[2]) – brytyjska śpiewaczka operowa, sopran.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiowała u Edwina Francisa w Liverpoolu oraz Clive’a Careya i Redversa Llewellyna w Londynie[1][2]. Początkowo występowała z Sadler’s Wells Chorus (1954–1956) i Carl Rosa Opera Company (1956–1958)[1]. Po uzupełniających studiach muzycznych u Evy Turner, dołączyła w 1959 roku do zespołu Sadler’s Wells Opera[1][2]. Występowała jako sopran dramatyczny w operach Richarda Wagnera[3], wcieliła się w rolę Brunhildy w anglojęzycznej wersji Walkirii (1970) i kompletnej anglojęzycznej realizacji cyklu Pierścień Nibelunga (1973)[1]. Śpiewała też partie Amelii w Balu maskowym, Aidy w Aidzie, Santuzzy w Rycerskości wieśniaczej, Eglantyny w Euryanthe[3]. W 1972 roku rolą Brunhildy debiutowała na deskach nowojorskiej Metropolitan Opera[3]. Kreowała następnie tę partię w Monachium (1973), Barcelonie (1974), Buenos Aires i Los Angeles (1975), utrwaliła ją też na licznych nagraniach płytowych[3]. Od 1981 roku występowała w Australii[2].
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1980)[1][2]. Opublikowała autobiografię Wait Till the Sun Shines, Nellie (1986)[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1643. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d e f g h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 230. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ a b c d e Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 97. ISBN 83-224-0334-8.