Rezerwat przyrody Gogolewko

Gogolewko
Ilustracja
Torfowisko alkaliczne w rezerwacie przyrody „Gogolewko” w grudniu 2019
rezerwat torfowiskowy
Typ

biocenotyczny i fizjocenotyczny

Podtyp

biocenoz naturalnych i półnaturalnych

Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Mezoregion

Wysoczyzna Polanowska

Data utworzenia

7 kwietnia 2018

Akt prawny

Dz. Urz. Woj. Pom. 2018.1131

Powierzchnia

37,51 ha

Położenie na mapie gminy Dębnica Kaszubska
Mapa konturowa gminy Dębnica Kaszubska, po prawej znajduje się punkt z opisem „Gogolewko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Gogolewko”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Gogolewko”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Gogolewko”
Ziemia54°21′20″N 17°25′39″E/54,355556 17,427500

Rezerwat przyrody Gogolewkorezerwat torfowiskowy położony na terenie gminy Dębnica Kaszubska w powiecie słupskim w województwie pomorskim.

Obszar chroniony utworzony został 7 kwietnia 2018 r. na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 21 marca 2018 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Gogolewko” (Dz. Urz. Woj. Pom. 2018.1131)[1], jest jednym z najmłodszych polskich rezerwatów.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat obejmuje 37,51 ha powierzchni na terenie obszaru ewidencyjnego Gogolewko (działki nr 16, 139/2, 161/2, 192, 434[1]). Jest otoczony przez otulinę o powierzchni 75,10 ha, sięgającą aż do zabudowań Gogolewka (sam rezerwat znajduje się kilkaset metrów na południe od tej miejscowości)[2]. Obszar chroniony położony jest na terenie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Dolina Słupi PLB220002, chronionego w ramach sieci Natura 2000, oraz w obrębie otuliny Parku Krajobrazowego Dolina Słupi i Nadleśnictwa Łupawa[3].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Torfowisko alkaliczne w rezerwacie przyrody „Gogolewko” w grudniu 2019

Celem ochrony rezerwatu jest „zachowanie kompleksu torfowisk soligenicznych oraz łąk wraz z charakterystycznymi dla tych ekosystemów biocenozami”[2]. Jest to teren dawnego jeziora, który później wykorzystywany był rolniczo i melioracyjnie. Dopiero około 2003 w wyniku analizy zdjęć satelitarnych oceniono ten obszar jako cenny przyrodniczo[4]. Dawna misa jeziora wypełniona została osadami torfowymi o średniej miąższości 1,5 m, pod którymi znajdują się pokłady gytii organiczno-wapiennej i wapiennej[5]. W rezerwacie chronione są alkaliczne torfowiska niskie[3], na terenie których zachodzą fitocenozy turzycowo-mszyste i łąkowe oraz akumulacja nowego torfu. Na terenie torfowiska od 2003 prowadzona jest ochrona czynna, polegająca na podnoszeniu w nim poziomu wody z użyciem zastawek i rowów, a także wykaszaniu i odkrzaczaniu w cyklu dwuletnim (głównie przez usuwanie brzóz i wierzb)[6]. Rozszerzenie ochrony nastąpiło w 2013, gdy zaczął ją realizować pomorski Klub Przyrodników w ramach projektu „Ochrona torfowisk alkalicznych (7230) w młodoglacjalnym krajobrazie Polski północnej”[5].

W granicach torfowiska zidentyfikowano 186 gatunków roślin, z czego 26 stanowią gatunki zagrożone wyginięciem w skali kraju i regionu, m.in. kukułki (szerokolistna, Fuchsa i krwista), kruszczyk błotny, podkolan biały, gnieźnik jajowaty, bobrek trójlistkowy, turzyca obła, mszaki brunatnesierpowiec błyszczący (Drepanocladus vernicosus), błyszcze włoskowate (Tomentypnum nitens), błotniszek wełnisty (Helodium blandowii), mszar krokiewkowy (Paludella squarrosa) – oraz torfowce – kończysty (Sphagnum fallax), frędzlowany (Sphagnum fimbriatum), Russowa (Sphagnum russowii), czerwonawy (Sphagnum rubellum), nastroszony (Sphagnum squarrosum), obły (Sphagnum teres), ostrolistny (Sphagnum nemoreum, Sphagnum capillifolium), błotny (Sphagnum palustre) i brodawkowaty (Sphagnum papillosum)[6][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 21 marca 2018 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Gogolewko”. gdansk.uw.gov.pl, 23 marca 2018. [dostęp 2018-12-17].
  2. a b Centralny rejestr form ochrony przyrody. crfop.gdos.gov.pl. [dostęp 2018-12-17].
  3. a b Lista rezerwatów przyrody województwa pomorskiego. gdansk.rdos.gov.pl. [dostęp 2018-12-17].
  4. Paweł Nasiłowski: Nowy rezerwat przyrody w naszym regionie. gryf24.pl, 11 kwietnia 2018. [dostęp 2018-12-17].
  5. a b c Nowo utworzony rezerwat przyrody Gogolewko. gdansk.rdos.gov.pl, 27 marca 2018. [dostęp 2018-12-17].
  6. a b Czynna ochrona w proponowanym rezerwacie przyrody „Gogolewko”. dolinaslupi.pl. [dostęp 2018-12-17].