Rachel Maddow

Rachel Maddow
Ilustracja
Rachel Maddow (2018)
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1973
Castro Valley w Kalifornii, USA

Zawód, zajęcie

dziennikarka radiowa i telewizyjna

Tytuł naukowy

doktor nauk politycznych

Partner

Susan Mikula

Strona internetowa

Rachel Anne Maddow (ur. 1 kwietnia 1973) – amerykańska dziennikarka radiowa i telewizyjna.

Prowadziła na antenie radia Air America The Rachel Maddow Show. Obecnie tworzy wieczorny program telewizyjny pod tym samym tytułem[1] w MSNBC. Maddow jest pierwszą otwarcie homoseksualną prezenterką prowadzącą program TV w primetimie[2].

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Rachel Maddow jest absolwentką szkoły średniej w Castro Valley (Kalifornia). Kontynuowała edukację na Uniwersytecie Stanforda, gdzie w 1994 uzyskała dyplom z zakresu polityki publicznej[3] W 1995 r. dostała stypendium Rhodesa, a następnie zdobyła tytuł doktora nauk politycznych w Lincoln College (część Oxford University). Jej praca doktorska nosi tytuł: „HIV/AIDS i reforma służby zdrowia w brytyjskich i amerykańskich więzieniach”. Maddow jest pierwszą nie mówiącą otwarcie o swojej orientacji seksualnej lesbijką, która uzyskała stypendium Rhodesa[4].

Kariera radiowa[edytuj | edytuj kod]

Maddow dostała pierwszą pracę w radiu WRNX (100.9 FM, Holyoke, Massachusetts) – wygrywała konkurs ogłoszony przez tę stację[5]. Została zatrudniona do współprowadzenia porannego programu The Dave in the Morning Show. Później prowadziła przez dwa lata Big Breakfast w WRSI (Northampton, Massachusetts). W marcu 2004 przeniosła się do Air America[6]. Pracowała przy Unfiltered z Chuckiem D i Lizz Winstead do czasu jego zdjęcia 31 marca 2005[7]. Dwa tygodnie później (14 kwietnia) zaczęła prowadzić własny, dwugodzinny program The Rachel Maddow Show. 10 marca 2008 został on wydłużony do 3 godzin. Program był nadawany na żywo z Noego Jorku między godz. 18:00 a 21:00 ET – od poniedziałku do piątku. Trzecią godzinę (telefony słuchaczy), kiedy Maddow pojawiała się w telewizji, prowadził David Bender. 8 września 2008 TRMS wrócił do 2-godzinnego formatu – stało się to w czasie, gdy Rachel Maddow zaczęła prowadzić wieczorny program w MSNBC. 2 lutego 2009 audycja została skrócona do godziny i przeniesiona do porannego pasma[8].

Kariera telewizyjna[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2005 Maddow została stałą komentatorką w programie Tucker (MSNBC)[9]. W listopadzie 2006 (i później) była także częstym gościem Paula Zahn Now (CNN). W styczniu 2008 Maddow została politycznym analitykiem MSNBC i stałą komentatorką w programie MSNBC Race for the White House with David Gregory, a także Countdown Keitha Olbermanna[6].

4 kwietnia 2008 poprowadziła po raz pierwszy program w MSNBC, zastępując chwilowo Olbermanna. Sama Maddow określiła się na antenie jako „nerwową”, jednak Olbermann pochwalił jej występ. Poproszono ją o poprowadzenie kolejnego programu 16 maja. Tego dnia Countdown with Keith Olbermann miało największą oglądalność wśród programów informacyjnych w kluczowej grupie widzów (25-54 lat)[10]. Olbermann docenił jej sukces dając trzecią pozycję w swoim segmencie „World’s Best Persons”, określając jako „World’s Best Pinch-Hitter”. Maddow poprowadziła jeszcze kolejnych osiem i pół programów w czasie urlopu Olbermanna w lipcu 2008 (licząc połowę odcinka z 21 lipca)[11]. Maddow zastępowała także Davida Gregory’ego w Race for the White House[6].

19 sierpnia 2008 MSNBC ogłosiło, że Rachel Maddow będzie prowadziła własny program w czasie, który do tej pory zajmował Dan Abrams (21:00 ET), począwszy od 8 września 2008[12][13]

Od swojego debiutu program notował wysokie wyniki oglądalności, okazjonalnie wygrywając nawet z Countdown, jako program MSNBC o najwyższej oglądalności[14][15]. Po miesiącu podwoił poprzednie wyniki oglądalności MSNBC we wskazanym paśmie[16].

Poglądy polityczne[edytuj | edytuj kod]

Artykuł w The Nation opisuje Maddow jako „liberała w kopalnym sensie tego słowa”[17]. David Bauder z Associated Press nazywa ją „polityczną bratnią duszą [Keitha] Olbermanna” i odnosi się do programów Olbermanna i Maddow jako „dwugodzinnego bloku liberalnego”[18].

Wyróżnienia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Rachel Maddow znalazła się w czołówce listy Out 100 magazynu Out jako jedna z homoseksualnych osobowości, które „poruszyły kulturę” w 2008 r.[19]

Uzyskała tytuł Lesbian/Bi Woman of the Year (American) w plebiscycie AfterEllen.com 2008 Visibility Awards[20].

W sierpniu 2010 Maddow otrzymała Walter Cronkite Faith & Freedom Award[21].

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Maddow jest córką Boba Maddowa – adwokata, i Elaine Maddow – metodyk szkolnej. Ma brata Davida.

Dzieli czas między domem na wsi (Zachodnie Massachusetts), gdzie mieszka ze swoją partnerką, artystką Susan Mikulą, a Manhattanem[22][23]. Para poznała się w 1999, kiedy Mikula zatrudniła Maddow, która była wtedy w trakcie pisania pracy doktorskiej, do prac w ogrodzie[22].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rachel Maddow Show.
  2. ↑ Rachel Maddow Becomes First Out Lesbian to Host Prime-Time News Show | AfterEllen.com.
  3. ↑ STANFORD Magazine: May/June 2008 > Planet Cardinal > Broadcaster Rachel Maddow. stanfordalumni.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-10)]..
  4. ↑ James Pasley, The life of Rachel Maddow: How a Rhodes scholar and AIDS activist became America's most unlikely cable television host [online], Business Insider [dostęp 2020-09-08].
  5. ↑ Article: Left and centered: Air America radio’s Rachel Maddow is out, brilliant,... | AccessMyLibrary – Promoting library advocacy. accessmylibrary.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-23)]..
  6. ↑ a b c Aaron Barnhart, MSNBC’s Chuck Todd and Rachel Maddow are young, geeky and hot [online], KansasCity.com, 14 czerwca 2008 [zarchiwizowane z adresu 2009-04-18] (ang.).
  7. ↑ Dyana Bagby, Two „L-words” [online], SOVO, 28 stycznia 2005 [zarchiwizowane z adresu 2007-08-31] (ang.).
  8. ↑ Maddow rechannels energy at Air America.
  9. ↑ Larry Parnass, Maddow joins new program on MSNBC [online], Daily Hampshire Gazette, 15 czerwca 2005 [zarchiwizowane z adresu 2008-12-24] (ang.).
  10. ↑ The Scoreboard: Friday, May 16 [online], TVNewser, 19 maja 2008 [zarchiwizowane z adresu 2008-10-06] (ang.).
  11. ↑ MSNBC Has Its Eye on Rachel Maddow – NYTimes.com.
  12. ↑ Political commentator Maddow gets own show – Television- msnbc.com.
  13. ↑ Bill Carter, Rachel Maddow to Replace Dan Abrams on MSNBC [online], The New York Times, 19 sierpnia 2008 (ang.).
  14. ↑ Rachel Maddow Ratings: Beats Olbermann’s „Countdown” To Be MSNBC’s Top Show.
  15. ↑ The TV Watch – MSNBC’s Rachel Maddow, a Fresh Female Face Among Cable Schoolboys – NYTimes.com.
  16. ↑ A Fresh Face on Cable, Rachel Maddow Produces a Sharp Rise in MSNBC Ratings – NYTimes.com.
  17. ↑ Rachel Maddow’s Life and Career.
  18. ↑ David Bauder, O'Reilly, Olbermann: polar opposites of campaign [online], The Associated Press, 27 października 2008 [zarchiwizowane z adresu 2008-10-31] (ang.).
  19. ↑ Out Magazine | Out 100 2009.
  20. ↑ The AfterEllen.com 2008 Visibility Awards | AfterEllen.com.
  21. ↑ Rachel Maddow Wins Walter Cronkite Faith & Freedom Award. mediabistro.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-10)]..
  22. ↑ a b Rachel Maddow.
  23. ↑ Liz Wolgemuth, Rachel Maddow: MSNBC's Smart Hire [online], U.S. News, 24 września 2008 [zarchiwizowane z adresu 2008-09-25] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rachel_Maddow&oldid=72640489”