Piecki Jezuickie

Piecki Jezuickie
Ilustracja
Zanikający akwen w Pieckach Jezuickich
projektowany rezerwat florystyczny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Kotlina Toruńska

Powierzchnia

31,03 ha

Położenie na mapie gminy Nowa Wieś Wielka
Mapa konturowa gminy Nowa Wieś Wielka, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Piecki Jezuickie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Piecki Jezuickie”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Piecki Jezuickie”
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego
Mapa konturowa powiatu bydgoskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Piecki Jezuickie”
Ziemia53°01′57″N 18°03′33″E/53,032500 18,059167

Piecki Jezuickie – projektowany rezerwat florystyczny o powierzchni 31 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie bydgoskim i gminie Nowa Wieś Wielka.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Pod względem fizycznogeograficznym projektowany rezerwat znajduje się w mezoregionie Kotlina Toruńska, mikroregionie Wydmy Puszczy Bydgoskiej. Znajduje się on w obrębie Obszaru Chronionego Krajobrazu Wydm Kotliny Toruńsko-Bydgoskiej, na terenie obrębu leśnego Bartodzieje i leśnictwa Brzoza. Łączna powierzchnia projektowanego obiektu wynosi 31,03 ha[1].

Teren projektowanego rezerwatu znajduje się w kompleksie Puszczy Bydgoskiej, ok. 2 km na północ od Jeziora Jezuickiego.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Piecki Jezuickie położone są w niecce wytopiskowej, pochodzenia polodowcowego. Większy utwór tego typu zajmuje położone kilka kilometrów na południe jezioro Jezuickie. Niecka w rejonie Piecek z uwagi na niewielkie rozmiary nie jest już wypełniona wodami jeziora, lecz stanowi podmokłe torfowisko, porośnięte przez roślinność hydrofilną.

Podczas badań fitosocjologicznych i florystycznych w latach 90. XX w. stwierdzono na tym terenie wysokie walory przyrodnicze, predysponujące do utworzenia rezerwatu częściowego. Jednak późniejsze badania nie potwierdziły w pełni walorów przyrodniczych, które byłyby podstawą do utworzenia na jego terenie rezerwatu[1].

Torfowisko o charakterze przejściowym znajduje się w fazie degeneracji, ze względu na postępujące przesuszenie oraz przeprowadzane prace zalesieniowe. Spośród osobliwości florystycznych stwierdzono niewielkie populacje rosiczki okrągłolistnej, turzycy bagiennej i wełnianki pochwowatej. W akwenie występują: grążel żółty i grzybienie białe. Na terenie obiektu występuje silna antropopresja, której głównym źródłem są istniejące w pobliżu gospodarstwa i obiekty wypoczynkowe[1].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

W sąsiedztwie Piecek Jezuickich przebiegają dwa znakowane szlaki turystyczne[2]:

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Opracowanie ekofizjograficzne dla terenu gminy Nowa Wieś Wielka. [dostęp 2018-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-16)].
  2. Bykowski Włodzimierz: Weekend w drodze. Interaktywny przewodnik rowerowy okolic Bydgoszczy. Wydawnictwo Aperion. Bydgoszcz 1999 ISBN 83-911441-0-0

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody – Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8