Park Narodowy North York Moors
 Wrzosowiska North York Moors | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Położenie | |
| Data utworzenia | 28 listopada 1952 |
| Powierzchnia | 1436 km² |
| Odwiedzający | 7,93 mln (2016) |
 Mapa parku narodowego | |
Położenie na mapie Anglii  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
 54°24′N 0°52′W/54,400000 -0,866667 | |
| Strona internetowa | |
Park Narodowy North York Moors (ang. North York Moors National Park) – park narodowy w północno-wschodniej Anglii, obejmujący rozległe, wyżynne wrzosowiska we wschodniej części hrabstwa North Yorkshire.
Park utworzony został 28 listopada 1952 roku. Zajmuje powierzchnię 1436 km² i obejmuje 42 km linii brzegowej Morza Północnego[1]. Blisko 1/3 powierzchni parku (44 000 ha) zajmują porośnięte wrzosowiskami wzgórza, największe skupisko tej formacji roślinnej w Anglii i Walii, a 22% (około 32 000 ha) zajmują lasy[2][3]. Na terenie parku swoje źródła mają rzeki Derwent, jej liczne dopływy (Rye, Seph, Riccal, Dove, Seven, Hodge Beck, Pickering Beck), Esk oraz Leven[4]. Najwyższe wzniesienie, Urra Moor wznosi się 454 m n.p.m.[1]
North York Moors ma istotne znaczenie jako siedlisko zarówno roślin, jak i ptaków (m.in. drzemlika, siewki złotej i pardwy mszarnej). Wyznaczony został tutaj specjalny obszar ochrony siedlisk (Special Area of Conservation) oraz obszar specjalnej ochrony ptaków (Special Protection Area)[2].
Zarząd parku ma swoją siedzibę w Helmsley i zatrudnia 106 pracowników (2019). Około 80% powierzchni parku stanowią ziemie prywatne, a niecały 1% znajduje się w posiadaniu zarządu parku. Na terenie parku znajduje się 2268 km publicznie dostępnych ścieżek i dróg[1]. W znacznej części parku prawo do publicznego dostępu jest także zapewnione poza istniejącymi szlakami[2]. W 2016 roku roczną liczbę odwiedzających oszacowano na 7,93 mln. W granicach parku mieszka 23 380 osób (2011)[1].
Krajobraz North York Moors jest wynikiem działalności ludzkiej na przestrzeni tysięcy lat. W czasach prehistorycznych obszar ten pokrywały lasy. W epoce neolitu, 3000-2000 lat p.n.e. rozpoczęto jego wylesianie w celu uzyskania gruntów pod wypas owiec. Praktykę tę kontynuowano do średniowiecza, kiedy to większość lasów została wycięta[5][3][6]. Hodowla owiec prowadzona jest na terenie parku do dzisiaj i stanowi ważny element tutejszego ekosystemu, zapobiegając odrostowi drzew. Innym specyficznym dla tego obszaru zajęciem są polowania na pardwy – sport zapoczątkowany wśród brytyjskiej arystokracji w połowie XIX wieku[7][2].
- Krajobrazy North York Moors
-
Dolina Hole of Horcum -
Ruiny opactwa w Rievaulx -
-
Klifowe wybrzeże koło Boulby -
.jpg)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Facts and figures. North York Moors National Park. [dostęp 2019-02-23]. (ang.).
- ↑ a b c d Moorland. North York Moors National Park. [dostęp 2019-02-23]. (ang.).
- ↑ a b Woodland. North York Moors National Park. [dostęp 2019-02-23]. (ang.).
- ↑ River. North York Moors National Park. [dostęp 2019-02-23]. (ang.).
- ↑ D.A. Spratt: Prehistoric and Roman Archaeology of North-East Yorkshire. Council for British Archaeology, 1993, s. 33-34, 45-46 i 48.
- ↑ Middle ages. North York Moors National Park. [dostęp 2019-02-23]. (ang.).
- ↑ Grouse shooting: 12 facts about The Glorious 12th. The Telegraph, 2017-08-07. [dostęp 2019-02-23]. (ang.).