PZInż 202
PZInż 202 – polski projekt kołowo-gąsienicowego ciężkiego ciągnika artyleryjskiego z okresu przed II wojną światową. Przewidziany do holowania przyczepy lub działa o masie do 5000 kg, jednocześnie przewożąc ładunek o masie do 1900 kg. Pojazd przewidziano też jako podstawę samobieżnego działa przeciwlotniczego. Wyposażony w silnik wysokoprężny PZInż. 135 (Saurer CR1D) o mocy 65 KM (47,8 kW). W planie było też użycie silnika gaźnikowego, PZInż. 705 o mocy 75 KM (55,2 kW). Koła nośne gąsienic zawieszone były na drążkach skrętnych, a koła przedniej osi niezależnie, na wahaczach i resorze poprzecznym.
Prace nad ciągnikiem rozpoczęły się pod koniec 1937 lub na początku 1938 roku[1]. Wyprodukowano jeden prototyp, badany przynajmniej od czerwca 1938 roku[1]. Pomyślnie przeszedł próby i badania, jednakże nie został skierowany do produkcji seryjnej przed wybuchem wojny. Zdaniem J. Korbala, cena PZInż 202 wynosiłaby ponad 40 tysięcy zł i prawdopodobnie nie zostałby on przyjęty na wyposażenie armii z uwagi na równoległe opracowanie tańszego w zakupie i eksploatacji ciągnika kołowego PZInż 342[2]. Po próbach na przełomie 1938/39 roku prototyp oczekiwał na remont i wprowadzenie poprawek[2], jego dalsze losy nie są znane.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Korbal 2020 ↓, s. 42.
- ↑ a b Korbal 2020 ↓, s. 45-46.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Jońca, Janusz Szubański, Rajmund Tarczyński: Wrzesień 1939. Pojazdy Wojska Polskiego. Barwa i broń, Warszawa: Wyd. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności 1990, ISBN 83-206-0847-3.
- Jędrzej Korbal. Ciężki ciągnik półgąsienicowy PZInż. 202. „Technika Wojskowa Historia”. Nr 1(61)/2020, styczeń–luty 2020. Magnum X.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jędrzej Korbal: Ciężki ciągnik półgąsienicowy PZInż. 202. www.magnum-x.pl. [dostęp 2020-05-06]. (pol.).
- PZInż 202 i 222. Forum Odkrywca.pl. [dostęp 2010-09-23]. (pol.).