Opad promieniotwórczy

Opad promieniotwórczy (ang. nuclear fallout) – opad na ziemię pyłów promieniotwórczych. Jeden ze śmiercionośnych efektów wybuchu jądrowego (obok promieniowania cieplnego, fali uderzeniowej i promieniowania jonizującego), może też być wynikiem awarii w systemach zawierających materiały promieniotwórcze, a także w wyniku celowego rozproszenia w wyniku działania brudnej bomby.

Oddziaływanie opadu jest długotrwałe (do kilku dni), w odróżnieniu od pozostałych, prawie natychmiastowych efektów wybuchu jądrowego. Jest to również efekt o najdalszym zasięgu, gdyż wiatr może przenosić pył promieniotwórczy setki kilometrów od miejsca wybuchu zanim spadnie on na ziemię. Pewna część silnych eksplozji, w tym szczególnie przeprowadzonych w atmosferze, może nawet wejść do stratosfery i rozprzestrzenić się po całej kuli ziemskiej, powodując globalny opad promieniotwórczy.

Opad promieniotwórczy wywołuje promieniotwórcze skażenie terenu.

Czarny deszcz[edytuj | edytuj kod]

Chmura burzy ogniowej nad Hiroszimą, podczas jej formowania się zaczął padać czarny deszcz

Krótko po atakach na Hiroszimę i Nagasaki odnotowano opady deszczu na obszarach do kilkunastu kilometrów od hipocentrów. Ponieważ większość tych opadów zawierała sadzę i pył, zostały one nazwane „czarnymi deszczami”. Powszechnie sądzono, że miały one właściwości radioaktywne i kontakt z nimi znacząco zwiększył liczbę ofiar i chorych na chorobę popromienną, ale badania naukowców z 2014 r. nie potwierdziły tych informacji[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ritsu Sakata, Eric J. Grant, Kyoji Furukawa, Munechika Misumi, Harry Cullings, Kotaro Ozasa, Roy E. Shore. Long-Term Effects of the Rain Exposure Shortly after the Atomic Bombings in Hiroshima and Nagasaki. „Radiation Research”. 182 (6), s. 599-606, 2014. DOI: 10.1667/RR13822.1. (ang.).