Octavia Hill

Octavia Hill
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1838
Wisbech

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 1912
Marylebone

Miejsce spoczynku

Crockham Hill

Zawód, zajęcie

nauczycielka, malarka

Narodowość

angielska

Rodzice

Caroline Southwood Hill, James Hill

Multimedia w Wikimedia Commons

Octavia Hill (ur. 3 grudnia 1838 w Wisbech, Cambridgeshire, zm. 13 sierpnia 1912 w Marylebone) – brytyjska nauczycielka, malarka, pionier nowoczesnego budownictwa społecznego, współzałożycielka National Trust.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Wisbech jako córka Caroline Southwood Hill i Jamesa Hilla. Miała ośmioro rodzeństwa, siedem starszych sióstr i brata[1].

Ojciec Olivii był handlowcem i byłym bankierem, zwolennikiem Roberta Owena; aby propagować jego idee (socjalizm utopijny) założył pierwszą lokalną gazetę – The Star in the East, piętnującą korupcję i interesy grupowe (motto: The Truth, the whole Truth and nothing but the Truth)[1][2][3]. Poznał matkę Olivii jako dwukrotny wdowiec z sześciorgiem dzieci (pięć córek i syn)[4].

Caroline Southwood Hill była córką dr. T. Southwooda Smitha[5], pioniera reformy opieki zdrowotnej i socjalnej[1][3][6]. Wraz z mężem założyła i prowadziła szkołę nauczania początkowego (Infant School)[4]; była prawdopodobnie pierwszą angielską nauczycielką, która stosowała metodę Johanna Heinricha Pestalozzi'ego. Szkoła była otwarta wieczorami dla lokalnej społeczności, jako miejsce rekreacji i edukacji dorosłych[2][a].

1
Caroline Southwood Hill (matka Octavii)
2
Wisbech w roku 1840; dom urodzenia Octavii Hill po prawej stronie mostu (rys. Ch.E. Maurice)
3
Octavia Hill jako dziecko[b] (Margaret Gillies, olej)

W roku 1840 James Hill zbankrutował, co spowodowało jego poważne załamanie nerwowe i rozpad rodzinnych więzi (nigdy nie wrócił do pełnego zdrowia[4]). Caroline Southwood Hill wychowywała dzieci z pomocą swojego ojca[1]. Początkowo mieszkała w Hampstead (wówczas sielankowa wieś koło Londynu) i w Finchley[3]; dzieci uczyła w domu. W roku 1852 przeniosła się do Holborn (Londyn Centralny), włączając się do ruchu Christian Socialist. Pracowała jako menedżerka i księgowa w spółdzielni Ladies Guild[4] – warsztacie (wytwórni zabawek) dla niewykwalifikowanych kobiet i młodych dziewcząt z lokalnej Ragged school; 14-letnia Olivia była jej asystentką[1][6].

Budownictwo społeczne[edytuj | edytuj kod]

Dzięki kontaktom matki z ruchem chrześcijańskich socjalistów Octavia Hill poznała w roku 1853 wiele znanych osobistości. Był wśród nich F.D. Maurice'a[7] – aktywny organizator szkolnictwa, m.in. współzałożyciel Queen's College (1848) i The Working Men's College (1854), a później jego rektor, który m.in. podkreślał rolę kobiet w dziedzinie opieki socjalnej. Spotkała również Charlesa Kingsleya (krytyka kapitalizmu i pisarza) oraz Johna Ruskina – estetę i radykała oraz nauczyciela w Working Men's College. Ruskin zatrudnił ją jako kopistkę, a Maurice zaproponował jej (w roku 1856) pracę sekretarza do spraw edukacji kobiet z wynagrodzeniem £26 rocznie[1]. Pod ich wpływem i z ich pomocą rozpoczęła realizację długofalowego programu budownictwa społecznego dla ubogich (John Ruskin przeznaczył na ten cel znaczną część spadku po swoim ojcu). Sprecyzowała zasady finansowania inwestycji i zarządzania oraz warunki, które sprzyjają tworzeniu lokalnych społeczności w nowych miejskich osiedlach. Pierwsza zwróciła uwagę na konieczność troski o czystość powietrza w miastach, biorąc pod uwagę zdrowie mieszkańców. Realizacja programu jest kontynuowana do dzisiaj[8]. Dzięki wizji Octavii Hill i jej determinacji przekształcono ubogie dzielnice Londynu w miejsca spełniające podstawowe warunki zamieszkania[1][6][8][9].

Inne obszary działalności społecznej[edytuj | edytuj kod]

Portret Octavii Hill z roku 1898
(John Singer Sargent)

Z działaniami Octavii Hill w zakresie budownictwa społecznego ściśle wiążą się akcje na rzecz zapewnienia ubogiej ludności możliwości zatrudnienia, m.in. poprzez edukację zawodową. Jako nauczycielka pracowała w rodzinnych szkołach prywatnych i w Working Men’s College. Organizowała szkolenia wolontariuszy w zarządzaniu osiedlami mieszkaniowymi, wygłaszała liczne prelekcje, publikowała broszury i artykuły[10]. Była również aktywna w kampanii Barbary Leigh Smith Bodichon, dotyczącej reformy majątkowych praw kobiet[1].

Podejmowała inicjatywy sprzyjające tworzeniu więzi społecznych w nowych osiedlach mieszkaniowych. Jedną z nich było utworzenie dla chłopców ze slumsów organizacji Southwark Cadet Company, której celem było rozwijanie samodzielności, kształtowanie umiejętności pracy zespołowej, troski o porządek i czystość. Z doświadczeń tej organizacji czerpała wzory Army Cadet Force, utworzona w roku 1859[8][11].

Dostrzegała ważną rolę zieleni miejskiej. Doprowadziła do uchwalenia obowiązku dofinansowywania przez lokalne władze tworzenia pasów zieleni. Było to początkiem kampanii, której kolejnym rezultatem było utworzenie w roku 1895 National Trust[2]. Współtwórcami tej organizacji byli Robert Hunter i Hardwicke Rawnsley, z którymi w roku 1885 apelowała o ochronę środowiska w czasie budowy kolei[12].

Malarstwo[edytuj | edytuj kod]

Pobierała lekcje malarstwa od Johna Ruskina. W roku 1854, gdy odwiedził Ladies Guild (ówczesne miejsce jej zatrudnienia), był już znanym autorem pracy Modern Painters (1843), w której bronił kontrowersyjnego malarza, Williama Turnera[10][13].

W latach 1855–1865 Ruskin uczył Octavię Hill wykonywania kopii oryginalnych obrazów[10]; z wielką pasją godzinami kopiowała dzieła eksponowane w National Gallery w Londynie i Dulwich Picture Gallery[1]. Wykonała m.in. kopię portretu Doży Wenecji, Leonardo Loredano (połowa XVI w., Giovanni Bellini), znajdującego się w posiadaniu National Gallery. Kopia została wystawiona w Ruskin Gallery w Sheffield[10].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Octavia Hill, Homes of the London Poor (1875); skan pracy z Cornell University Library (ok. 80 stron)

W wykazie publikacji Octavii Hill, zamieszczonym na stronie WorldCat Identities, dominują tytuły ściśle związane z tematyką budownictwa socjalnego. Wśród najbardziej popularnych tekstów wymieniono (w tym wydawnictwa pośmiertne)[14]:

  • 1875–1970 – Aus der Londoner Armenpflege (ang. i niem.),
  • 1875, 1883, 2010 – Homes of the London Poor,
  • 1878 – Aus der Londoner Armenpflege,
  • 1884 – Colour, Space, and Music for the People,
  • 1899 – Management of houses for the poor,
  • 1911 – Poor law reform : New issue, with additional remarks by Charles Booth,
  • 1913–1914 – Life of Octavia Hill as told in her letters by Octavia Hill,
  • 1921 – House Property & its Management : Some papers on the methods of management introduced by Miss Octavia Hill,
  • 1928 – (Letters) by Octavia Hill,
  • 1928 – Octavia Hill early ideals,
  • 1928 – Early Ideals : From Letters (ed. Emily S. Maurice),
  • 1934 – Housing estate management by women : Being an account of the development of the work initiates by Octavia Hill,
  • 1970 – Homes of the London poor (2. ed., popr. Octavia Hill),

Pracą najczęściej wznawianą i cytowaną jest książka Homes of the London Poor (1875), dostępna współcześnie w wersji cyfrowej[15].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Program budownictwa socjalnego, który opracowała Octavia Hill, realizuje współcześnie fundacja Octavia Housing[8], która w roku 2012 uroczyście obchodziła 100-lecie śmierci swojej patronki. W ramach tych obchodów wydano jej kolejną biografię – Nobler and Better Things – Octavia Hill's Life and Work, autorstwa Jenny Rossiter[16]. W latach wcześniejszych opublikowano inne biografie Octavii Hill oraz monografie dotyczące najbardziej znaczących kobiet epoki wiktoriańskiej, wśród których zajmuje ona znaczące miejsce, m.in.:

  • Gillian Darley, Octavia Hill (1990)[17],
  • E. Moberly Bell, Octavia Hill: a biography (1943)[18],
  • Nancy Boyd, Josephine Butler, Octavia Hill, Florence Nightingale. Three Victorian Women Who Changed Their World (1982)[19],
  • J.E. Lewis, Women and social action in Victorian and Edwardian England (1991)[20].
Ławeczka na trasie Octavia Hill centenary walk, upamiętniająca jej matkę[21]

W miejscu urodzenia Octavii Hill – mieście Wisbech – zorganizowano muzeum Octavia Hill's Birthplace House[22].

Została pochowana w Crockham Hill, w pobliżu swojego domu, pod cisem. Wewnątrz Kościoła Świętej Trójcy znajduje się kamienny pomnik oraz witraż – Memorial Window. Przez Crockham Hill i pobliskie tereny – zakupione dzięki staraniom Octavii przez National Trust – prowadzi trasa 3-godzinnej wycieczki Octavia Hill centenary walk (9,7 km). Na tej trasie znajduje się kamienna ławeczka, upamiętniająca matkę Octavii Hill[21].

W dwóch miejscach Londynu umieszczono tablice pamiątkowe (Open Plaques):

  • „Octavia Hill 1838–1912 housing reformer, Co-founder of The National Trust began her work here” (2 Garbutt Place, Marylebone, Westminster, W1, London),
  • „Octavia Hill social reformer established this garden, hall and cottages, and pioneered Army Cadets 1887–90” (Bishop's Hall, East Front Facing Red Cross Garden, Redcross Way, London).

Nazwisko Octavii Hill znajduje się też na jednym z witraży Kościoła pw. Wszystkich Świętych w High Wycombe. W tzw. „Dove Window”, upamiętniającym Frances Dove (założycielkę szkoły żeńskiej Wycombe Abbey w roku 1896), znajdują się wizerunki i nazwiska innych kobiet, które przeciwdziałały męskiej dominacji; obok wizerunków Świętej Małgorzaty Szkockiej, Małgorzaty Beaufort i innych historycznych postaci, zamieszczono m.in. nazwiska: Emily Davies, Elizabeth Garrett Anderson, Sophia Jex-Blake.

1
A
2
B
3
C
4
D
A i B – Grobowiec i Memorial Window w Kościele Świętej Trójcy w Crockham Hill[c],
C – „Dove Window” w All Saints Church w High Wycombe[d],
D – Open Plaques ('the museum of the street'), Red Cross Garden, 50 Redcross Way, London[21]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Współcześnie w budynku mieści się Angles Theatre.
  2. ↑ Zobacz – Dzieciństwo Octavii Hill w jej listach (628 stron)
  3. ↑ Zobacz – A historic walk over Octavia Hill, Kent, The Guardian, Saturday 12 May 2012
  4. ↑ Zobacz – All Saints Church High Wycombe

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i John Simkin: Octavia Hill. [w:] Spartacus Educational > British History > Religion and Society [on-line]. spartacus-educational.com. [dostęp 2015-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-02)]. (ang.).
  2. ↑ a b c About Octavia Hill. [w:] Strona internetowa Octavia Hill's Birthplace House [on-line]. www.octaviahill.org. [dostęp 2013-11-29]. (ang.).; Timeline na www.octaviahousing.org.uk (zarchiwizowano 2013-12-10, data dostępu: 2017-02-18)
  3. ↑ a b c Octavia Hill – Social Reformer – 1838–1912. [w:] Site map > London People [on-line]. london-footprints.co.uk. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
  4. ↑ a b c d Mark K.Smit: Octavia Hill, housing and social reform. [w:] The encyclopaedia of informal education [on-line]. YMCA George Williams College, London, 2008. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
  5. ↑ F.N. L. Poynter: Thomas Southwood Smith – the Man (1788–1861). [w:] Proc.R.Soc.Med. 55(5) PMCID: PMC1896581 [on-line]. www.ncbi.nlm.nih.gov, maj 1962. s. 381–392. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
  6. ↑ a b c Tristram Hunt: Octavia Hill - her life & legacy. [w:] The National Trust [on-line]. www.nationaltrust.org.uk. [dostęp 2017-02-18]. (ang.).
  7. ↑ John Simkin: Frederick Denison Maurice. [w:] Spartacus Educational > British History > History of Socialism [on-line]. spartacus-educational.com. [dostęp 2015-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-01)]. (ang.).
  8. ↑ a b c d Octavia Hill history. [w:] Strona internetowa organizacji Octavia Housing [on-line]. www.octaviahousing.org.uk. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  9. ↑ Who was Octavia Hill > Social Housing. [w:] Strona internetowa Octavia Hill's Birthplace House [on-line]. ww.octaviahill. [dostęp 2013-12-05]. (ang.).
  10. ↑ a b c d Who was Octavia Hill > The Arts. [w:] Strona internetowa Octavia Hill's Birthplace House [on-line]. www.octaviahill. [dostęp 2013-12-05]. (ang.).
  11. ↑ A short history of the Army Cadet Force. [w:] Strona internetowa ACF [on-line]. armycadets.com. [dostęp 2013-12-05]. (ang.).
  12. ↑ Who was Octavia Hill > Co-Founder of the National Trust. [w:] Strona internetowa Octavia Hill's Birthplace House [on-line]. [dostęp 2013-12-05]. (ang.).
  13. ↑ E.T. Cook i Alexander Wedderburn (www created by Jen Shepherd): The Works of John Ruskin. [w:] Strona internetowa 'Ruskin Library and Research Centre' [on-line]. Lancaster University. [dostęp 2013-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)]. (ang.).
  14. ↑ Most widely held works by Octavia Hill. [w:] WorldCat Identities [on-line]. [dostęp 2013-12-05]. (ang.).
  15. ↑ Octavia Hill, 1883: Homes of the London Poor. [w:] Victorian London - Publications - Social Investigation/Journalism [on-line]. [dostęp 2013-12-06]. (ang.).
  16. ↑ Octavia Hill history > Centenary. [w:] Strona internetowa organizacji Octavia Housing [on-line]. www.octaviahousing.org.uk. [dostęp 2013-11-29]. (ang.).
  17. ↑ Gillian Darley: Octavia Hill. Constable, 1990 (on-line 16 Cze 2008). ISBN 0-09-469380-3.
  18. ↑ E. Moberly Bell: Octavia Hill: a biography. London: Constable and Co., 1943.
  19. ↑ Nancy Boyd: Josephine Butler, Octavia Hill, Florence Nightingale. Three Victorian Women Who Changed Their World. London: Macmillan, 1982.
  20. ↑ Jane E. Lewis: Women and social action in Victorian and Edwardian England. Stanford University Press, 1991.
  21. ↑ a b c A historic walk over Octavia Hill, Kent. [w:] Great British walks [on-line]. www.theguardian.com. [dostęp 2013-12-06]. (ang.).
  22. ↑ Octavia Hill's Birthplace House. [w:] Strona internetowa muzeum [on-line]. www.octaviahill. [dostęp 2013-11-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Octavia_Hill&oldid=71776010”