Nowoszachtyńsk
 | Ten artykuł od 2019-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Burmistrz | Siergiej Bondarienko[1] | ||
| Powierzchnia | 138[2] km² | ||
| Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Nr kierunkowy | +7 86369 | ||
| Kod pocztowy | 346900 | ||
| Tablice rejestracyjne | 61, 161 | ||
Położenie na mapie obwodu rostowskiego  | |||
Położenie na mapie Rosji  | |||
 47°46′N 39°55′E/47,766667 39,916667 | |||
| Strona internetowa | |||
.png)
Nowoszachtyńsk (ros. Новошахтинск) – miasto w południowej Rosji, w obwodzie rostowskim. Miasto zamieszkuje ok. 106,5 tys. mieszkańców (2020).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o eksploatowaniu węgla pochodzi z 1696.
Od 1840 do 1910 na miejscu obecnego miasta powstało miasteczko węglowe, a w 1910 roku połączone w jedną: kopalnie „Neswetaj”. W tym czasie przedsiębiorcy są zintensyfikowani budową małych kopalni węgla kamiennego. W 1913, wraz z kopalnią w Paramonowa Mikołaja, syna Rostowskiego milionera, produkcja węgla znacznie się zwiększyła. On założył pierwsze pięć dużych kopalni, zbudował linię kolejową Neswetaj – Górna, zbudowany z kamienia pierwsze 48 baraków dla robotników i 4 schroniska dla administracji.
31 stycznia 1939 dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR przypisana osadzie status miasta. Data ta uważana jest za dzień powstania miasta Nowoszachtyńsk.
W latach sześćdziesiątych, siedemdziesiątych w Nowoszatyńsku oddano do użytku zakłady przetwórstwa węgla, firmy budowlane, zakłady górnicze, mleczarnie, piekarnie oraz fabryki odzieży.
W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych latach XX wieku, w mieście zamknięto wszystkie kopalnie, przestaje działać mleczarnia, przestają istnieć wszystkie kina w mieście.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Официальный сайт Администрации города Новошахтинск - Мэр города Новошахтинска [online] [dostęp 2021-04-16] (ros.).
- ↑ г. Новошахтинск [online] [dostęp 2021-04-16] (ros.).
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года [online] [dostęp 2021-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-22] (ros.).
