Nicolas Grenon
| Data urodzenia | ok. 1380 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Powiązania |
Nicolas Grenon (ur. około 1380, zm. 1456 w Cambrai[1]) – francuski kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Prawdopodobnie kształcił się w Paryżu[1]. W 1399 roku był klerykiem przy katedrze Notre-Dame, pełnił też funkcję kanonika przy kościele Saint-Sépulcre[1][2]. W 1401 roku został subdiakonem, a później diakonem[1][2]. W latach 1403–1408 kierował chórem chłopięcym przy katedrze w Laon, następnie w latach 1408–1409 był śpiewakiem i nauczycielem gramatyki przy katedrze w Cambrai[1][2]. Od 1412 do 1419 roku pozostawał w służbie księcia burgundzkiego Jana bez Trwogi[2]. Po śmierci księcia wrócił do Cambrai, gdzie w 1421 roku otrzymał stanowisko maître de musique w katedrze[1]. W latach 1425–1427 przebywał w Rzymie, gdzie był kierownikiem chóru chłopięcego kapeli papieskiej Marcina V[1][2][3]. W 1437 roku przebywał w Brugii, w 1440 roku wrócił do Cambrai, gdzie mieszkał do śmierci[1].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Należał, obok Dufaya i Binchoisa, do czołowych twórców szkoły burgundzkiej[3]. Z jego twórczości zachowało się pięć 3-głosowych pieśni świeckich (3 ronda, 1 ballada i 1 virelai), trzy motety 4-głosowe i jeden motet 3-głosowy oraz niekompletne Et in terra[1]. Pieśni świeckie reprezentują typ polifonicznej chanson francuskiej, dominującą rolę pełni w nich element brzmieniowy[1]. Strukturę tonalnobrzmieniową wyznaczają w nich superius i tenor, kontratenor pełni natomiast rolę głosu uzupełniającego[1]. Motety Grenona stylistycznie zaliczają się do nurtu ars nova, konsekwentnie stosowana jest w nich technika izorytmiczna we wszystkich głosach[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 454. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1367. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 324. ISBN 978-83-01-13410-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nicolas Grenon – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project