New Zealand Alpine Club
 logo | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia | 1891 |
| Profil działalności | klub wspinaczkowy |
| Dyrektor | John Palmer |
| Strona internetowa | |
New Zealand Alpine Club (NZAC) został założony w 1891 roku w głównej mierze z inicjatywy Arthura Paula Harpera, Georga Mannering i Malcolma Ross. Wzorowany na Alpine Club of London miał zachęcić do wspinaczki górskiej[1]. Jest jednym z najstarszych klubów alpejskich na świecie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Inauguracyjne zebranie nowozelandzkiego klubu alpejskiego odbyło się 11 marca 1891 roku na którym Arthur Paul Harper został wybrany na pierwszego sekretarza i skarbnika klubu, a jego ojciec Leonard Harper, został mianowany pierwszym prezydentem klubu. A. P. Harper był również odpowiedzialny za wznowienie działalności klubu po przerwie w 1921. W latach 1914–1932 sprawował urząd Prezesa, a w 1941 – roku jubileuszowym klubu, został wybrany "President for the Year" (Prezydentem Roku)[2].
NZAC jest członkiem Union Internationale des Associations d'Alpinisme (UIAA), (Międzynarodowa Federacja Związków Alpinistycznych). Jego główna siedziba znajduje się w Christchurch w Nowej Zelandii. Klub zrzesza około 3700 członków, którzy są podzieleni na dwanaście sekcji, z czego jedenaście działa w Nowej Zelandii i jedna w Australii. Większość sekcji prowadzi kursy instruktażowe dla początkujących wspinaczy, ale też zapewnia instruktaż dla średnio zaawansowanych i zaawansowanych. Klub sponsoruje coroczny cykl boulderingowy organizowany latem w Nowej Zelandii, a także inne lokalne zawody wspinaczkowe aktywnie promując wspinaczkę.
Honnorowymi członkami NZAC byli m.in.: Geoffrey Winthrop Young, Noel Ewart Odell, Edmund Hillary, Tenzing Norgay, Elizabeth Hawley[3].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Klub publikuje przewodniki po górach Nowej Zelandii i wybranych obszarach wspinaczki skalnej, coroczny "New Zealand Alpine Journal" (Nowozelandzki Dziennik Alpejski), który stanowi zapis roku wspinaczkowego oraz od 15 października 1946 kwartalnik "The Climber"[4].
"New Zealand Alpine Journal" po raz pierwszy został opublikowany w marcu 1892 roku[5] i stanowi niezwykły zapis historii wspinaczki górskiej. Artykuły w nim zawarte obejmują szeroki zakres tematów, takich jak raporty dotyczące pierwszych wejść, opisy tras, artykuły naukowe z geologii, geografii, geodezji, biologii, historii czy zarządzania środowiskiem. Indeks NZAJ z lat 1892–2016, zawiera ponad 7000 pozycji. W 2015 za zgodą NZCA został zdigitalizowany przez austriacki Uniwersytet Leopolda i Franciszka w Innsbrucku, i bezpłatnie udostępniony przez Internet[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Graham Langton: Story: Harper, Arthur Paul. Te Ara - the Encyclopedia of New Zealand. [dostęp 2018-02-11]. (ang.).
- ↑ Arthur Paul Harper (1865 – 30 May 1955). alpineclub.org.nz. [dostęp 2018-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-12)]. (ang.).
- ↑ Honorary Members. NZ Alpine Club. [dostęp 2018-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-12)].
- ↑ Climber Past Issues. alpineclub.org. [dostęp 2018-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-12)]. (ang.).
- ↑ Cover: New Zealand Alpine Journal. [dostęp 2018-02-11].
- ↑ Accessible, digital New Zealand Alpine Journal 1892-2012. [dostęp 2018-02-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona New Zealand Alpine Club
- The Climber magazine
- Climb NZ National Route Database
- National Indoor Bouldering Series