Naparstnica żółta

Naparstnica żółta
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	jasnotowce
Rodzina	babkowate
Rodzaj	naparstnica
Gatunek	naparstnica żółta
	Nazwa systematyczna
	Digitalis lutea L.; Sp. pl. 2:622. 1753
Synonimy
	Digitalis argyrostigma hort..; Digitalis lutea var. grandiflora hort.;
	Digitalis argyrostigma hort..; Digitalis lutea var. grandiflora hort.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Naparstnica żółta (Digitalis lutea L.) – gatunek rośliny należący do rodziny babkowatych (według systemów XX-wiecznych do trędownikowatych). Występuje w górach zachodniej i południowej Europy^[3]. W Polsce rzadko uprawiana. Na zachodzie można spotkać jej zdziczałe formy (efemerofit). Prawdopodobnie kenofit.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Wieloletnia roślina zielna, osiąga wysokość do 80 cm. Cała roślina jest naga.
Liście: Błyszczące i nagie.
Kwiaty: Osadzone na łodydze na nagich szypułkach. Korona kwiatu rurkowatodzwonkowata, długości do 2 cm, przeważnie cytrynowożółta. Górna warga korony ma 2 trójkątne łatki, dolna 3, środkowa z nich jest dłuższa. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina trująca: Trujące jest ziele naparstnicy żółtej.

Zastosowanie i uprawa[edytuj | edytuj kod]

Roślina ozdobna chętnie uprawiana w ogródkach przydomowych. Jest łatwa w uprawie, w Polsce jest w pełni mrozoodporna. Najlepiej rośnie na stanowisku półcienistym i żyznej, przepuszczalnej glebie. Rozmnaża się przez wysiew nasion jesienią, można też przez podział rozrośniętych kęp. Po przekwitnięciu obcina się kwiatostany u samej podstawy, co pobudza rozwój nowych pędów. W przypadku, gdy nie usunie się kwiatostanów, samorzutnie rozsiewa się w ogrodzie^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
↑ GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).

[grin-3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].

[E-4] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[1]

[2]

[3]

[4]