Nagi instynkt

Nagi instynkt

Basic Instinct

Gatunek	thriller, neo-noir
Rok produkcji	1992
Data premiery	20 marca 1992 31 grudnia 1992 (Polska)
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	123 min
Reżyseria	Paul Verhoeven
Scenariusz	Joe Eszterhas
Główne role	Michael Douglas Sharon Stone
Muzyka	Jerry Goldsmith
Zdjęcia	Jan de Bont
Scenografia	Terence Marsh
Kostiumy	Ellen Mirojnick
Montaż	Frank J. Urioste
Produkcja	Alan Marshall
Wytwórnia	Carolco Pictures Canal+
Dystrybucja	TriStar Pictures
Budżet	ok. 49 000 000 USD
Kontynuacja	Nagi instynkt 2

Nagi instynkt (ang. Basic Instinct) – amerykański film fabularny z 1992 roku, erotyczny thriller, w reżyserii Paula Verhoevena, według scenariusza Joe Eszterhasa.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Były gwiazdor rockowy i właściciel klubu nocnego w San Francisco ginie we własnym łóżku, zamordowany szpikulcem do lodu. Do sprawy przydzielony jest detektyw Nick Curran (Michael Douglas). Główną podejrzaną jest piękna Catherine Trammell (Sharon Stone), pisarka i kochanka ofiary, która w swej powieści opisała podobną zbrodnię. Prowadzący śledztwo policjant wdaje się z nią w niebezpieczny romans.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

• Michael Douglas – detektyw Nick Curran
• Sharon Stone – Catherine Tramell
• George Dzundza – Gus Moran
• Jeanne Tripplehorn – doktor Beth Garner
• Denis Arndt – porucznik Phil Walker
• Leilani Sarelle – Roxanne „Roxy” Hardy
• Bruce A. Young – Andrew
• Chelcie Ross – kapitan Talcott
• Dorothy Malone – Hazel Dobkins
• Wayne Knight – John Correli
• Bill Cable – Johnny Boz (ofiara morderstwa)

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Film wzbudził kontrowersje natury obyczajowej śmiałymi scenami erotycznymi. Najbardziej znana scena z filmu, którą niektórzy oceniali jako pornograficzną, przedstawiała główną bohaterkę palącą papierosa i siedzącą na krześle przed przesłuchującymi ją policjantami. W pewnym momencie Catherine Tramell, zakładając nogę na nogę na krześle, odsłoniła okolicę krocza i widoczne było, że pod ubraniem nie nosiła żadnej bielizny. Scena ta stała się głośnym symbolem tego filmu i była oskarżana o wulgarną pornografię. Sceny tej nie było w scenariuszu Joe Eszterhasa, lecz została wymyślona przez reżysera Paula Verhoevena^[1]. Mimo, że aktorka twierdziła, że została nakłoniona do niej podstępem, scena ta przyniosła Sharon Stone ikoniczną sławę^[1].

W 2006 roku ukazał się sequel filmu pt. Nagi instynkt 2.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Nagi instynkt w bazie IMDb (ang.)
• Nagi instynkt w bazie Filmweb